Τελικά σε αυτή τη ζωή δεν υπάρχει κάτι σίγουρο. Φαντάζομαι ότι το ίδιο με μένα πρέπει να σκέφτηκαν εκατομμύρια κομμουνιστές όταν πέθανε ο πατερούλης. Σήμερα τελείωσε η θητεία της Μητερούλας, της Γυναίκας με το Τσαντάκι!
Η αλέκα ως γγ του κώματος συνόδευσε την ενήλικη ως τώρα ζωή μου. Εκλέχτηκε όταν προετοιμαζόμουν για τις πανελλήνιες και ήταν παρούσα στο πτυχίο μου, στην επιστροφή μου από την Αγγλία, στο στρατό, στην πρώτη μου δουλειά, τη δεύτερη, την τρίτη. Υπάρχουν νέοι που γεννήθηκαν με την αλέκα γραμματέα αλλά δεν έχουν δει την ΑΕΚ να παίρνει πρωτάθλημα.
Βέβαια το πόσο κάθεται κανείς σε μια θέση δεν έχει καμία σημασία. Αυτό που μετράει είναι το έργο. Και το έργο της αλέκας υπήρξε τεράστιο.
Αυτό που χαρακτηρίζει το κώμα, (από την εποχή που έπαψε να είναι το Κόμμα) είναι η σταθερότητα. Στα πρόσωπα, στην πολιτική, στην κοινωνία. Την εποχή που εκλέχτηκε η αλέκα γγ το πιο κουλ γκάτζετ ήταν το γουόκμαν, δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα, οι φωτογραφικές είχαν φιλμ, τα τζιν ρεβέρ κι βασιλάκης παπακωνσταντίνου μαλλιά. Σήμερα που τα πάντα έχουν αλλάξει, σίγουρα όχι προς το καλύτερο, το μόνο που μένει ίδιο είναι το κουκουέ και τα στελέχη του. Μόνο το Μπογιόπουλο δεν ξέραμε τότε. Κατά τα άλλα νομίζει κανείς πως ο χαλβατζής γεννήθηκε με μουστάκι κι αλέκα με το τσαντάκι της. Το μόνο μελανό σημείο στην πορεία της αλέκας ήταν τα ποσοστά του κώματος. Την εποχή που ο συνασπισμός της αριστεράς οραματιζόταν το σοσιαλισμό με το ανθρώπινο πρόσωπο του κωνσταντόπουλου και την αισθησιακή φωνή της δαμανάκη και βολόδερνε ανάμεσα από τις εισόδους της βουλής και του μεγάρου αμουσικής, το κουκουέ με παρουσία στους εργατικούς χώρους άρχισε να κερδίζει κόσμο και να αυξάνει τα ποσοστά του, φτάνοντας σιγά σιγά στο 8,15%.
Νομίζω πως αυτό τάραξε τα νερά στο κώμα. Ποιοι ήταν αυτό το 4% που πήραν επιπλέον; πόσο καλά διαβασμένοι ήταν στο ραγιαδισμό-ζαχαριαδισμό; μήπως ήταν πράκτορες της ιντέλιτζενς σέρβις που θα αλλοίωναν τη φυσιογνωμία του κώματος;
Η αλέκα ως καλός καπετάνιος πήρε τις σωστές αποφάσεις. Καταγγέλοντας κάθε λαϊκό κίνημα τα τελευταία χρόνια, μετατρέποντας το πάμε σε περιπατητικό σύλλογο, χαρακτηρίζοντας τους δολοφόνους του γρηγορόπουλου λαϊκά παιδιά μέσα από το ριζοσπάστη κατάφερε να γυρίσει το κώμα ακριβώς στο σημείο που το παρέλαβε. Το 1993 στις πρώτες της εκλογές ως επικεφαλής το κώμα έλαβε ποσοστό 4,53 και 313.001 ψήφους. Τον ιούνιο του 2012 έλαβε 4,5 % (!!!) και 277.214 ψήφους.
Υ.Γ.2 Στο site του unfollow υπάρχει μια βαθιά ανάλυση για την εκλογή του Δημήτρη Κουτσούμπα (στην περίπτωση που δεν σας κάλυψαν τα βαθυστόχαστα δικά μου)
Η αλέκα ως γγ του κώματος συνόδευσε την ενήλικη ως τώρα ζωή μου. Εκλέχτηκε όταν προετοιμαζόμουν για τις πανελλήνιες και ήταν παρούσα στο πτυχίο μου, στην επιστροφή μου από την Αγγλία, στο στρατό, στην πρώτη μου δουλειά, τη δεύτερη, την τρίτη. Υπάρχουν νέοι που γεννήθηκαν με την αλέκα γραμματέα αλλά δεν έχουν δει την ΑΕΚ να παίρνει πρωτάθλημα.
Βέβαια το πόσο κάθεται κανείς σε μια θέση δεν έχει καμία σημασία. Αυτό που μετράει είναι το έργο. Και το έργο της αλέκας υπήρξε τεράστιο.
Αυτό που χαρακτηρίζει το κώμα, (από την εποχή που έπαψε να είναι το Κόμμα) είναι η σταθερότητα. Στα πρόσωπα, στην πολιτική, στην κοινωνία. Την εποχή που εκλέχτηκε η αλέκα γγ το πιο κουλ γκάτζετ ήταν το γουόκμαν, δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα, οι φωτογραφικές είχαν φιλμ, τα τζιν ρεβέρ κι βασιλάκης παπακωνσταντίνου μαλλιά. Σήμερα που τα πάντα έχουν αλλάξει, σίγουρα όχι προς το καλύτερο, το μόνο που μένει ίδιο είναι το κουκουέ και τα στελέχη του. Μόνο το Μπογιόπουλο δεν ξέραμε τότε. Κατά τα άλλα νομίζει κανείς πως ο χαλβατζής γεννήθηκε με μουστάκι κι αλέκα με το τσαντάκι της. Το μόνο μελανό σημείο στην πορεία της αλέκας ήταν τα ποσοστά του κώματος. Την εποχή που ο συνασπισμός της αριστεράς οραματιζόταν το σοσιαλισμό με το ανθρώπινο πρόσωπο του κωνσταντόπουλου και την αισθησιακή φωνή της δαμανάκη και βολόδερνε ανάμεσα από τις εισόδους της βουλής και του μεγάρου αμουσικής, το κουκουέ με παρουσία στους εργατικούς χώρους άρχισε να κερδίζει κόσμο και να αυξάνει τα ποσοστά του, φτάνοντας σιγά σιγά στο 8,15%.
Νομίζω πως αυτό τάραξε τα νερά στο κώμα. Ποιοι ήταν αυτό το 4% που πήραν επιπλέον; πόσο καλά διαβασμένοι ήταν στο ραγιαδισμό-ζαχαριαδισμό; μήπως ήταν πράκτορες της ιντέλιτζενς σέρβις που θα αλλοίωναν τη φυσιογνωμία του κώματος;
Η αλέκα ως καλός καπετάνιος πήρε τις σωστές αποφάσεις. Καταγγέλοντας κάθε λαϊκό κίνημα τα τελευταία χρόνια, μετατρέποντας το πάμε σε περιπατητικό σύλλογο, χαρακτηρίζοντας τους δολοφόνους του γρηγορόπουλου λαϊκά παιδιά μέσα από το ριζοσπάστη κατάφερε να γυρίσει το κώμα ακριβώς στο σημείο που το παρέλαβε. Το 1993 στις πρώτες της εκλογές ως επικεφαλής το κώμα έλαβε ποσοστό 4,53 και 313.001 ψήφους. Τον ιούνιο του 2012 έλαβε 4,5 % (!!!) και 277.214 ψήφους.
(άντε τώρα να αλλάξουμε και άβαταρ εκτός από γραμματέα)
Υ.Γ. Ο νέος γραμματέας έχει δύσκολο γρίφο να λύσει. Πως το κώμα θα καταφέρει να πάρει τους ίδιους ακριβώς ψήφους χωρίς να αλλοιώσει τα ποσοστά του!Υ.Γ.2 Στο site του unfollow υπάρχει μια βαθιά ανάλυση για την εκλογή του Δημήτρη Κουτσούμπα (στην περίπτωση που δεν σας κάλυψαν τα βαθυστόχαστα δικά μου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου