...Παρενταλ σινς (meros defteron)

...το λοιπόν όταν ο κόκκινος στρατός πήρε παραμάζωμα τους Γερμανούς στο ανατολικό μέτωπο κι άρχισαν να τα μαζεύουν από τα βαλκάνια, το ΕΑΜ ήλεγχε σχεδόν όλη τη χώρα. Από το καλοκαίρι οι Γερμανοί ήταν σε κατάσταση επιφυλακής κι όταν φεύγανε το Φθινώπορο τελείως ακάλυπτοι κι έρμαια των ανταρτών, ώσπου τον Οκτώβρη τα μάζεψαν κι από την Αθήνα. Τότε οι Εγγλέζοι κι ΓΤΔ σκέφτηκαν ότι η χώρα θέλει μιαν επίσημη απελευθέρωση και ξετσούπωσαν στον Πειραιά με παράτες. Μπροστά η μύτη του ΓΤΔ και πίσω ο ίδιος με τον Σκόμπι και τα ηρωικά βρετανικά στρατεύματα με τους Ινδούς στρατιώτες. Ανέλαβε το λοιπόν ο ΓΤΔ κι επίσημα πρωθυπουργός Εθνικής Ενότητας και σύντομα κύρυξε τον Εμφύλιο ενάντια σε αυτούς που κάποτε του προσφέραν την αρχηγία και που ακόμα τον εμπιστεύονταν, όπως 65 χρόνια αργότερα ο GAP θα εκλέγονταν με σημαία τις οικονομικές παροχές για να παραδώσει τη χώρα στο ΔΝΤ. Όμως οι Εγγλέζοι όταν βάζουν λεμόνι στο τσάι πετάνε την λεμονόκουπα γιατί τους χαλάει την αισθητική, ω ντίαρ, και ο ΓΤΔ έγινε ΓΤΜ (για τα μπάζα, για να μην πούμε ΓΤΠ). Χρόνια παράδερνε σε κόμματα κι αποκόμματα ώσπου αποφάσισε να φτιάξει μία ομάδα που θα ενώσει το κέντρο. Πήρε λοιπόν για αριστερό χαφ τον Τσιριμώκο, ο ίδιος έπαιζε αμυντικό-συντηρητικό χαφ, για επιτελικό έφερε τον γιο του από την Αμερική και δεξιά έβαλε έναν άχαρο ψηλό γιατί θεωρούσε ότι ήταν καλός στις κεφαλιές. Έτσι κέρδισε εύκολα τον Πανσερραϊκό το 1963 και ξανάγινε πρωθυπουργός, πρώτη φορά εκλεγμένος, στην τρυφερή ηλικία των 75 ετών. Όμως τα αστέρια της ομάδας άρχισαν να φαγώνονται για το ποιος είναι ο αρχηγός με τον επιτελικό Ανδρέα να συγκλίνει στα αριστερά και να αποσυντονίζει τον Τσιριμώκο και τον ψηλό να εγκαταλείπει διαρκώς την θέση του και να βγαίνει μονίμως οφσάιντ. Ο ψηλός λοιπόν έψησε τον Τσιριμώκο και κάτι αναπληρωματικούς και φτιάξανε δική τους ομάδα με αποτέλεσμα ο Πανσερραικός να ξαναπάρει την εξουσία αλλά με προπονητή υπηρεσιακό τον Κανελλόπουλο (κάτι σαν τον Μπάντοβιτς της ΕΡΕ, ε ρε κάτι γλέντια). Τότε οι αριστεροί βγήκαν στους δρόμους για να υπερασπιστούν τον ΓΤΔ (δίκην κληρονομικής μαλακίας που αναφέραμε και στο πρώτο μέρος) και τρώγανε ξύλο για κάνα χρόνο, ενώ ο ΓΤΔ έχωνε δύο δάκτυλα στο ρουθούνι του και περίμενε να ξαναγίνει πρωθυπουργός, αφού οι νέοι φίλοι, οι αμερικανοί του λέγανε περίμενε. Και στο περίμενε των εκλογών οι συνταγματάρχες κάνανε δικτατορία για να μας γλυτώσουν από τους κομμουνιστάς και τον βασιλιά που όταν δεν πάντρευε το σόι του ετοίμαζε δικτατορίες με τους στρατηγούς για να μας γλυτώσει κι αυτός από τους κομμουνιστές που έφταιγαν για όλα τα δεινά της χώρας και κυρίως γιατί εμπόδιζαν τους ξένους να πάνε στη Γυάρο για διακοπές έχοντας αποκλείσει με αντίσκηνα το λιμάνι της. (Η όλη προσπάθεια ήταν μάταιη αφού οι κομμουνιστές αν κέρδιζαν την εξουσία θα την παραχωρούσαν στον ΓΤΔ, βλέπε κληρονομική μαλακία όπως παραπάνω).
Τον επόμενο χρόνο ο ΓΤΠ αποφάσισε να κάνει απιτέλους κάτι για την χώρα και τίναξε τα πέταλα. Ο λαός βγήκε στους δρόμους, οι κέντρώοι από περιέργεια και οι αριστεροί για να βεβαιωθούνε και αυτό θεωρήθηκε τόσο μεγάλη αντίσταση που για πέντε χρόνια, μέχρι το 73, δεν κουνήθηκε φύλλο. Γι αυτό ο ΓΤΔ ονομάστηκε Γέρος της Δημοκρατίας ενώ σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα ονομάζονταν Κωλόγερος της Δημοκρατίας (ΚΤΔ), Λαμόγιο της Δημοκρατίας (ΛΤΔ), Μαλάκας της Δημοκρατίας (ΜΤΔ) ή σκέτο Μαλάκας (Μ!)
Εδώ που τα λέμε (λόγου χάρη γιατί εγώ τα γράφω κι εσείς με γράφετε) με τέτοιο Γέρο που να δει χαΐρι η Δημοκρατία, εδώ δεν είδε ο Μωριάς με τον Κολοκοτρώνη!
Για να μην είμαστε άδικοι ωστόσο με τον ΓΤΔ πρέπει να τονίσουμε ότι αν και παγκοσμίως ασήμαντος ενέπνευσε το σενάριο μίας από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του χόλιγουντ, του "Φόρεστ Γκάμπ", την ιστορία ενός πανίβλακα που κατέκτησε τα πάντα κατά λάθος. Δεν είναι τυχαίο που ο πρωταγωνιστής της ταινίας ξεκαλοκαιριάζει στην Αντίπαρο. Ωστόσο ο τωρινός Φόρεστ Γκαμπ, ο Forest GAP, μοιάζει τόσο στον παππού του που πιστεύει ότι η ταινία έγινε για κείνον και κάθε καλοκαίρι την βγάζει στην Πάρο απ' όπου με κανό προσπαθεί να περάσει στην Αντίπαρο για να  προτείνει στον Τομ Χανκς να παραστεί τιμητικά στο υπουργικό συμβούλιο αλλά μία βγαίνει Νάξο και μία Κουφονήσια. Εκεί γνωρίζει ένα σωρό καλογυμνασμένους και μαυρισμένους γιάπηδες και γιάπισες που τους κάνει υπουργούς και συμβούλους στο Μαξίμου κι έτσι προχωρά η διακυβέρνηση της χώρας.
Πάντως αυτή η κληρονομικότητα που έχει από τον παππού του με ανησυχεί πολύ μήπως δει τα κανό από την καρίνα πριν ολοκληρώσει την οικονομική καταστροφή της χώρας και μείνει στην Ιστορία ως ΟΜΕ (Old Man of Economy)