*ΠΑΠαροδημητρίου και ΑΡΗς πορδοσάλτε
Όταν δεν εκτιμώ κάποιον ή κάτι γράφω το όνομά του με μικρά γράμματα. Αυτό δεν ισχύει για τον ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ. Ακούω την εκπομπή του χρόνια, δεν τον έχω δει ποτέ από κοντά, ούτε στην τηλεόραση (δεν έχω τηλεόραση). Όμως οι Κυριακές είχαν μια ώρα που δεν ξεκόλλαγα από το ραδιόφωνο. Την ώρα του Infowar. Δε συμφωνώ απλώς με τον Άρη. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που νιώθω ένας άνθρωπος να με καλύπτει. Το μόνο που διαφωνώ είναι οι λόγοι της απόλυσης όπως τους αναλύει στην ιστοσελίδα του. Ο κυριότερος λόγος είναι ο φθόνος. Δύο γελοίες φάτσες σα μία φωνή παπαρολογούν όλη μέρα στο σκάει γιατί δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν. Αυτοί οι τύποι δεν έχουν φίλους, έχουν μόνο αφεντικά που γλύφουν και υφιστάμενους να καταδυναστεύουν. Χώνονται ανάμεσα στις δημοφιλείς εκπομπές του σταθμού, σχολιάζουν τα δελτία ειδήσεων και κάθε κυριακή φυτεύουν μαρούλια στην πάρνηθα. Τα πιο πολλά μαρούλια δεν τρώγονται γιατί άλλα βγήκαν με κομοδινί βαφή και άλλα με γλίτσα κι όποιος τα φάει γίνεται οπαδός του μνημονίου και σέρνεται στα τέσσερα από όπου ο GAP φαίνεται γίγαντας.
Όταν έμαθα για την απόλυση σκέφτηκα ότι δεν έγινε και τίποτα, ο Άρης θα πάει στο "The Press Project" και θα τον ακούμε από εκεί. Λίγες ώρες μετά έμαθα ότι δεν μπορεί να πάει στο "The Press Project" γιατί είναι ήδη εκεί, είναι από καιρό ο αρχισυντάκτης του! Προς τί λοιπόν οι διαμαρτυρίες τη στιγμή που χιλιάδες άλλοι άνθρωποι απολύονται καθημερινά; Εδώ υπάρχει μια σκληρή αλήθεια. Δεν δικαιολογώ τις απολύσεις αλλά δεν λυπάμαι όλους τους απολυμένους. Στον άνθρωπο που βλέπει τον διπλανό του να απολύεται αλλά κάνει την πάπια μπας και τη σκαπουλάρει δεν μπορώ να είμαι αλληλέγγυος όταν έρχεται η σειρά του. Και επιπλέον ο ντόρος δε γίνεται για την απόλυση. Γίνεται για την τρομοκρατία και τη λογοκρισία που έχουν επιβάλλει στα ΜηΜιλάςΕλεύθερα.
Από τη σκύλα του μέγκα στη χάρυβδη του σκάει ακούμε καθημερινά μαθήματα νομιμοφροσύνης και απειλές από τα τσιράκια των παρασιτικών εργολάβων. Ο μπόμπολας του μέγκα είναι πίσω από τα πιο πολλά διόδια και τη χωματερή στην Κερατέα. Ο αλαφούζος, όπως κι όλοι οι εφοπλιστές, δε βγήκε από καημό για την ενημέρωση στο κουρμπέτι αλλά για να εισπράτει κι αυτός τις χαρούλες από τους πολιτικούς. Η προηγούμενη κυβέρνηση πήρε το μέρος των εφοπλιστών κι έβαλε βέτο όταν η ευρωπαική ένωση πήγε να περάσει τα διπλοκάρινα. Θυμάστε να έγινε κάτι αντίστοιχο για το βαμβάκι;
Γι αυτό αυριο θα κατέβω κι εγώ στο σκάει, όχι για να ζητήσω να επαναπροσληφθεί ο Χατζηστεφάνου αλλά για να ζητήσω από ανθρώπους που εκτιμώ να φύγουν κι αυτοί. Κανείς πραγματικός Δημοσιογράφος δε χάνεται. Στις μέρες μας υπάρχει ένας μεγάλος ωκεανός πληροφορίας που πρέπει να διασχίζουμε. Καινούριες συλλογικές προσπάθειες δημιουργούνται και από εκεί ενημερώνεται το πιο ενεργό κομμάτι του πληθυσμού. Ο σκάει όπου να 'ναι σκάει! Φύγετε όλοι τώρα!
(παλιό μα πάντα επίκαιρο)
Όταν δεν εκτιμώ κάποιον ή κάτι γράφω το όνομά του με μικρά γράμματα. Αυτό δεν ισχύει για τον ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ. Ακούω την εκπομπή του χρόνια, δεν τον έχω δει ποτέ από κοντά, ούτε στην τηλεόραση (δεν έχω τηλεόραση). Όμως οι Κυριακές είχαν μια ώρα που δεν ξεκόλλαγα από το ραδιόφωνο. Την ώρα του Infowar. Δε συμφωνώ απλώς με τον Άρη. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που νιώθω ένας άνθρωπος να με καλύπτει. Το μόνο που διαφωνώ είναι οι λόγοι της απόλυσης όπως τους αναλύει στην ιστοσελίδα του. Ο κυριότερος λόγος είναι ο φθόνος. Δύο γελοίες φάτσες σα μία φωνή παπαρολογούν όλη μέρα στο σκάει γιατί δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν. Αυτοί οι τύποι δεν έχουν φίλους, έχουν μόνο αφεντικά που γλύφουν και υφιστάμενους να καταδυναστεύουν. Χώνονται ανάμεσα στις δημοφιλείς εκπομπές του σταθμού, σχολιάζουν τα δελτία ειδήσεων και κάθε κυριακή φυτεύουν μαρούλια στην πάρνηθα. Τα πιο πολλά μαρούλια δεν τρώγονται γιατί άλλα βγήκαν με κομοδινί βαφή και άλλα με γλίτσα κι όποιος τα φάει γίνεται οπαδός του μνημονίου και σέρνεται στα τέσσερα από όπου ο GAP φαίνεται γίγαντας.
Όταν έμαθα για την απόλυση σκέφτηκα ότι δεν έγινε και τίποτα, ο Άρης θα πάει στο "The Press Project" και θα τον ακούμε από εκεί. Λίγες ώρες μετά έμαθα ότι δεν μπορεί να πάει στο "The Press Project" γιατί είναι ήδη εκεί, είναι από καιρό ο αρχισυντάκτης του! Προς τί λοιπόν οι διαμαρτυρίες τη στιγμή που χιλιάδες άλλοι άνθρωποι απολύονται καθημερινά; Εδώ υπάρχει μια σκληρή αλήθεια. Δεν δικαιολογώ τις απολύσεις αλλά δεν λυπάμαι όλους τους απολυμένους. Στον άνθρωπο που βλέπει τον διπλανό του να απολύεται αλλά κάνει την πάπια μπας και τη σκαπουλάρει δεν μπορώ να είμαι αλληλέγγυος όταν έρχεται η σειρά του. Και επιπλέον ο ντόρος δε γίνεται για την απόλυση. Γίνεται για την τρομοκρατία και τη λογοκρισία που έχουν επιβάλλει στα ΜηΜιλάςΕλεύθερα.
Από τη σκύλα του μέγκα στη χάρυβδη του σκάει ακούμε καθημερινά μαθήματα νομιμοφροσύνης και απειλές από τα τσιράκια των παρασιτικών εργολάβων. Ο μπόμπολας του μέγκα είναι πίσω από τα πιο πολλά διόδια και τη χωματερή στην Κερατέα. Ο αλαφούζος, όπως κι όλοι οι εφοπλιστές, δε βγήκε από καημό για την ενημέρωση στο κουρμπέτι αλλά για να εισπράτει κι αυτός τις χαρούλες από τους πολιτικούς. Η προηγούμενη κυβέρνηση πήρε το μέρος των εφοπλιστών κι έβαλε βέτο όταν η ευρωπαική ένωση πήγε να περάσει τα διπλοκάρινα. Θυμάστε να έγινε κάτι αντίστοιχο για το βαμβάκι;
Γι αυτό αυριο θα κατέβω κι εγώ στο σκάει, όχι για να ζητήσω να επαναπροσληφθεί ο Χατζηστεφάνου αλλά για να ζητήσω από ανθρώπους που εκτιμώ να φύγουν κι αυτοί. Κανείς πραγματικός Δημοσιογράφος δε χάνεται. Στις μέρες μας υπάρχει ένας μεγάλος ωκεανός πληροφορίας που πρέπει να διασχίζουμε. Καινούριες συλλογικές προσπάθειες δημιουργούνται και από εκεί ενημερώνεται το πιο ενεργό κομμάτι του πληθυσμού. Ο σκάει όπου να 'ναι σκάει! Φύγετε όλοι τώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου