Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

μπένυ φυλακή ο Βαξεβάνης;

Στην ελλαδίτσα μπορεί να χρεοκοπήσουμε έξι φορές, να πεθάνουμε εφτά αλλά ο σουρεαλισμός θα ζει αιώνια. Ένα μήνα τώρα λέμε που έδωσε τη λίχτα ο μπένυ, που έχωσε το στικ ο παπαρωνσταντίνου και δικαστικός δεν κουνήθηκε από τη θέση του γιατί κάνουν λευκή απεργία για τις περικοπές του μισθού τους που θα φτάσει (για τους βλαμμένους των μονομελών που δικάζουν τις κλήσεις) κοντά στα 4.000 ευρώ. Ένα μήνα αναρωτιόμαστε ποιοι να είναι στη λίστα, ποιοι θέλουν να τους προφυλάξουν. Κι όταν ένας δημοσιογράφος τη βρήκε και πράττοντας το αυτονόητο τη δημοσίευσε, κινήθηκε αυτεπάγγελτη δίωξη εναντίον του.
Αν θέλουν να κάνουν πλακίτσα οι δικαστές να γράψουν κάνα μπλογκ και να αφήσουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό! Όχι τίποτε άλλο αλλά στενοχωρούν και τους φίλους μας τους γερμανούς πως δεν το σκεφτήκανε πρώτοι να μηνύσουν τον Σπίλμπεργκ για τη λίστα του Σίντλερ!
Από την άλλη σκέφτομαι πως τα κανάλια προσπαθούσαν να θάψουν το θέμα κι ένας δικαστής το έκανε πρώτο θέμα στο twitter (#freevaxevanis) και στα διεθνή μέσα. Ούτε ο Βαξεβάνης δε θα τα κατάφερνε έτσι!

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

η εορτή του μορίου

Όλες οι χώρες στας ευρώπας και αρκετές ανά τον κόσμον εορτάζουσι σε διάφορας ημερομηνίας την νικηφόρο έξοδόν τους από του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Η ελλάς πρωτοτυπούσα εις τον αγώνα για το σουρεαλισμό γιορτάζει την είσοδό της και πλέον αυτού μία λέξη, το μόριο "όχι".
Το περήφανο όχι του μεταξά είναι βέβαια μια ιστορική πραγματικότητα τόσα αληθινή όσο και το κρυφό σχολειό στο υπόγειο της αγίας λαύρας. Όταν ο γκραμσι επισκέφτηκε το στρουμπουλό δικτάτορα εν τω μέσω της νυκτός αυτός αγουροξυπνημένος σαν άλλος κώστας παλαιολόγος του έιπε στα περσικά alors c'est la guerre που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "δε μας χέζεις νυχτιάτικο, σάμπως εγώ θα πολεμήσω;" ο γκράμσι του είπε τότε αριβεντέτσι και πόσο θα του λείψει το γιουβέτσι, χωριστήκανε πολιτισμένα και από την επόμενη μέρα χιλιάδες νέα παιδιά από την ελλάδα και την ιταλία άρχισαν να σκοτώνονται στα βουνά της αλβανίας.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά από την ιστορία και κυρίως από τα κιτς σκετς που όλοι με τραυματικό στρες έχουμε παίξει στα σχολικά μας χρόνια. Ο κασιδιάρης στον ύπνο του ακόμα απαγγέλει την ελληνοπούλα. Βέβαια στη συνέχεια έγινε του βουνού το πανυγήρι γιατί οι καλομαθημένοι ιταλοί στην πίνδο ανακάλυψαν το κρύο, τις χιονίστες και τις ψείρες ενώ οι έλληνες συνηθισμένοι από τέτοια τους πήραν στο κυνήγι μέσα στην αλβανία. Κυρίως όμως οι ιταλοί πληρώσαν την πειθαρχία τους σε ηλίθιους καραβανάδες ενώ οι έλληνες δικαιώθηκαν από την απειθαρχία τους στην ηττοπάθεια του γενικού επιτελείου. Στη συνέχεια μας επιτέθηκαν οι γερμανοί προς ανακούφιση του γενικού επιτελείου που καθόλη τη διάρκεια του πολέμου πεθάνανε στις συσκέψεις στη μεγάλη βρετανία (όχι τη χώρα, το ξενοδοχείο με τους μεγάλους καναπέδες και τα νόστιμα καναπεδάκια).  Έτσι υπογράψανε στα γρήγορα μια ανακωχή και πήγαν όλα σπίτια τους. Ή σχεδόν όλοι γιατί οι στρατηγοί κι αρκετοί πολιτικοί σχημάτισαν τις κυβερνήσεις των δοσιλόγων, ο βασιλεύς ακολούθησε τους εγγλέζους φίλους του για τσάι στη μέση ανατολή ενώ ο μεταξάς στο μεταξύ είχε βαρέθηκε τον πόλεμο και την έκανε για τον παράδεισο.  Εν τω μεταξύ πέρασε στην ιστορία για ένα όχι που δεν είπε ποτέ στο φασισμό. Τη βύθιση του "Έλλη" την έκανε γαργάρα πιο μεγάλη κι από το βατοπέδι ενώ ο μεγαλύτερος φασίστας στην ελλάδα ήταν ο ίδιος που θαύμαζε ανοικτά τον χίτλερ και το μουσολίνι, είχε οργανώσει φασιστικές οργανώσεις νεολαίας, εξόριζε βενιζελικούς και φυλάκιζε και βασάνιζε κομμουνιστές. Το καθεστώς του παρέδωσε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους στους γερμανούς κατακτητές και οι πιο πολλοί εκτελέστηκαν.
Κάποιοι άλλοι πάλι ελαφρόμυαλοι κι ιδεολόγοι ξεκίνησαν το αντάρτικο γιατί δεν είχαν καταλάβει πως οι γερμανοί είναι φίλοι μας και θέλουν το καλό μας, πως οι πολιτικοί μας θα τα 'παιρναν από τη ζίμενς για να βουλιάξουν τη χώρα και πως η χρυσή αυγή θα γοήτευε μια μέρα το γαϊτάνο.
Σήμερα κάποιοι ψελλίζουν για φασιστικές παρελάσεις, πως ο αη-μήτσος της σαλονίκης δεν πολέμησε το 40 κλπ αλλά την ιστορική αλήθεια την κατασκευάζουν οι εξουσιάζοντες. Κι αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα μετά τον πόλεμο είναι η παράταξη του μεταξά και των δοσιλόγων. Εν τω μεταξύ 72 χρόνια μετά τα παιδάκια των ελλήνων (όπως το κοριτσάκι της φωτογραφίας) κουνάνε περήφανα στις παρελάσεις ελληνικές σημαίες μέιντ ιν τσάινα φτιαγμένες από άλλα παιδάκια της ηλικίας τους. Ίσως αυτός να είναι ο βαθύτερος συμβολισμός των ημερών μας.
Υ.Γ. Της παρτίδος σου η σημαία: Υβρεοπομπή, Φοίβος Δεληβοριάς Καταπληκτικό τραγούδι αλλά το youtube τον πίνει οπότε πατείστε το λινκ και καλή τύχη.
Υ.Γ.2 Τί να γράψει σήμερα κανείς για την Εθνική Αντίσταση την οποία πλέον δεν γιορτάζουμε ποτέ; Σήμερα γιορτάζουμε τη μνήμη των δοσιλόγων ανά την ελλάδα.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

ω ναζί μου έαρ

Ξύπνησα το πρωί και άκουσα τη διαφήμιση του νέου δίσκου. Το κεφάλι μου βούιζε από το κρασί που είχα πιει το προηγούμενο βράδυ. Ένοιωθα σα να κοιμήθηκα οκτώβριο και να ξύπνησα το πάσχα! Κοίταξα το κινητό μου για να βεβαιωθώ και ήταν ακόμα οκτώβριος. Τότε γιατί έβγαλε σι-ντί ο πέτρος; αφού δεν είναι η εποχή του. Όμως διαβάζοντας αυτά που είπε προχθές η θεία αλήθεια μου αποκαλύφθηκε πίσω από τα σοφά λόγια. Ο πέτρος έβγαλε το σι-ντί πρόωρα για να προλάβει τους μαύρους που αδημονούν να του κλέψουν το πνευματικό του έργο. Είναι μεγάλο χτύπημα ενάντια στην πειρατεία γιατί τώρα οι πλανόδιοι θα αρκεστούν στα αζήτητα των υπόλοιπων καλλιτεχνών. Αν κάνουν αντίστοιχη κίνηση και τα ζουζούνια βλέπω συνωστισμό στα σύνορα από μετανάστες που θα επιστρέφουν στη χώρα τους.

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Όταν χτίζαμε τους παρθενώνες...

Η φράση αυτή δεν ξέρω σε ποιον πρωταποδίδεται αλλά κρύβει όλη την αλήθεια για τη φυλή μας. Σε καιρούς δύσκολους πέφτει σε μένα ο κλήρος να σας ανεβάσω αγαπητοί φίλοι το ηθικό λέγοντας μερικά πράγματα για εμάς που όταν χτίζαμε παρθενώνες οι άλλοι τρώγανε βελανίδια.
Κάποιοι κακόβουλοι συριζαίοι (χορτοφάγοι και κοντά στα βελανίδια) θα πουν πως σε όλα τα μήκη και πλάτη του γνωστού κόσμου οι άνθρωποι καλλιεργούσαν τη γη, είχαν κτηνοτροφία και ως εκ τούτου δεν είχαν λόγους να τρώνε βελανίδια, πως τα βελανίδια δεν είναι θρεπτικά, πως δεν έχει βρεθεί είδος ανθρώπου να τρώει βελανίδια κλπ. Τους ξέρουμε όμως τι κουμάσια κι ανθέλληνες είναι. Είναι οι ίδιοι που πηγαίνουν σε παραστάσεις που λένε πως ο Χριστός δεν ήταν έλληνας, και πως είχε τσουτσούνι και όχι φωτοστέφανο.
Τέλος πάντων η φράση "οταν κτίζαμε παρθενώνες οι άλλοι τρώγαν βελανίδια" κρύβει πολλές αλήθειες.
Κατ' αρχήν δείχνει την ανωτερότητα του ελληνάρα. Υπεράνω χρόνου και φύσης. Τους παρθενώνες δεν τους έκτισαν κάποιοι άλλοι που έζησαν πριν 2500 χρόνια αλλά εμείς οι ίδιοι πριν 2500! χρόνια. Ναι ρε ανθέλληνες.  Ο ελληνάρας ποτέ δεν πεθαίνει! Όταν οι άλλοι άνθρωποι πεθαίνουν εμείς ξαναγεννιόμαστε πάλι ελληνάρες για να κληρονομήσουμε τους παρθενώνες, να μην πέσουν σε ξένα χέρια. Αυτό βέβαια από καρμική άποψη είναι λίγο αποτυχία και ξεφτίλα αλλά αυτά τα λένε οι βουδιστές που είναι χορτοφάγοι σαν τους συριζαίους.
Έπειτα οι ελληνάρες δεν κτίσαμε μόνο έναν παρθενώνα. Το λέει κι η φράση: "όταν κτίζαμε παρθενώνΕΣ". Ιστορικά υπάρχει κι παρθενώνας της μακρονήσου του αειμνήστου κανενόπουλου (αυτός ο κανενόπουλος το σηκώνει ένα ποστ από μόνος του, οπότε ας μην επεκταθούμε τώρα) που ήθελε να αναβιώσει ο καρατζαφύρερ αλλά τον πρόλαβε ο φον δέντριας για να μην τον προλάβει ο μιχαλοβλιάκος. Οι ελληνάρες λοιπόν χτίσαμε πολλούς παρθενώνες για να μην ξεμείνουμε αλλά και για να δώσουμε μερικούς στους ξένους. ένας από αυτούς είναι αυτός που χτίσαμε στο Νάσβιλ όταν πήγαμε εκεί με τον οδυσσέα και τον νεφελίμ βλακόπουλο, ο οποίος έχει και πάρκινγκ για αυτοκίνητα!
Θα ρωτήσει τότε ο αφελής ξένος ή ο εμπαθής ανθέλλην τί τους θέλαμε τόσους παρθενώνες. Κάποιοι βρωμιάρηδες αρχαιολόγοι θα πουν πως ο παρθενώνας ήταν αφιερωμένος στην παρθένα Αθηνά αλλά εμείς όλοι ξέρουμε πως στην ελλάδα παρθένα είναι μόνο η παναγία. Στην πραγματικότητα οι παρθενώνες ήταν αποθήκες για βελανίδια. Γι αυτό και χτίσαμε τόσους πολλούς, τους τιγκάραμε στο βελανίδι και από τότε τα αναμασάμε με την ησυχία μας.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Όταν έρχεται η φίλη μας

Αύριο είναι μεγάλη μέρα για τον ελληνισμό (μία ακόμα) γιατί υποδεχόμαστε την αγκελάριο κάγκελα που είναι φίλη μας και σύμμαχός μας. Σαν σύμμαχος έρχεται να επιθεωρήσει τους υποτελείς της στην τρόικα εσωτερικού οι οποίοι ετοιμάζουν ενθουσιώδη υποδοχή ανάλογη με αυτή των καραβανάδων όταν έρχεται ο στρατηγός για επιθεώρηση. Τα παπούτσια γυαλίστηκαν, τα κουμπιά στα σακάκια ράφτηκαν και το στουρνάρι του λόχου διοικήσεως το στείλαν αγγαρεία να μαζέψει λαχανάκια στις βρυξέλλες για να μην πει καμιά μαλακία και στενοχωρηθεί η κάγκελα και της κοπεί η όρεξη.
 Επειδή όμως οι στρατηγοί δεν μένουν στα γραφεία, η φίλη κάγκελα πρέπει να δει και στρατιώτες. για αυτό το λόγο θα παραταχθούν 10000 ματάδες, 5000 δελτάδες και άπειροι ρουφιάνοι με μπανάνες στη μέση.
Λόγω της στρατιωτικής παρελάσεως των παραπάνω θα διακοπεί η κυκλοφορία όλων τον οχημάτων στους δρόμους του κέντρου από Μαραθώνα ως την Πάρνηθα και από τον Πειραιά ως το Σχηματάρι. Παρεπιπτόντως θα απαγορευτεί και το περπάτημα και οι συνάθροιση αλλά όχι και η συγκέντρωση στο Σύνταγμα όσων θέλουν ένα αυτόγραφο από τη φίλη κάγκελα γιατί πάνω από όλα έχουμε δημοκρατία. Βέβαια όσοι επιχειρήσουν να φύγουν κάποια ώρα από Σύνταγμα θα συλλαμβάνονται γιατί θα βρεθούν αναγκαστικά στις απαγορευμένες ζώνες. Επειδή όσοι συλληφθούν αύριο δε θα χωρούν πουθενά θα δημιουργηθεί μια ειδική οικονομική ζώνη όπου θα τους στείλουν για καταναγκαστική εργασία.
Εν συνεχεία η κάγκελα θα απονείμει το σιδηρούν σταυρό του καλύτερου συνεργάτη στο φώφη κουβέλη για το νέο ντιζάιν με τις κόκκινες γραμμές στο μέγαρο μαξίμου . Ο ίδιος ερωτηθείς για την απαγόρευση των συγκεντρώσεων την ώρα της απονομής είπε πως "στη μνημάρ αντιμετωπίζουν την απαγόρευση με ευαισθησία"
(Φωτό αχρείου από παλιότερη βράβευση)

Άσχετο Υ.Γ. Μου την έχει σπάσει τρελά αυτή η μαλακία με τα άι-φον που κοτσάρονται σε όλα τα σάιτ. Μιλάμε για καραμπινάτη απάτη. Πέρα από τα λεφτά που τρώνε από τον κόσμο, γαμάνε και τα μπλογκ τα οποία αντίθετα από ότι πιστεύει ο κόσμος δεν έχουν καμία σχέση. Το κατάλαβα κι εγώ αργά όταν τις είδα και στα δικά μου ποστ. Κι εδώ μιλάμε για εκμετάλλευση πνευματικής περιουσίας του χειρίστου είδους. Κείμενα (καλά, κακά, χείριστα, δεν έχει σημασία) που δεν είναι για πούλημα γίνονται έρμαια κάποιων αλητήριων. Αλλά θα πάρω τα μέτρα μου. Κι επειδή αυτή την εποχή η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος ασχολείται με ζυμαρικά θα απευθυνθώ στο Μαμαλάκη!