Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Ήλιος με Δόντια


Όταν βγήκα από το σπίτι είχε  ήλιο με δόντια. Αυτόν τον υστερομαρτιάκο ήλιο που σε ζεσταίνει σαν περπατάς καταμεσίς του δρόμου αλλά δεν φτάνει η χάρη του κάτω από τα μπαλκόνια. Μετά από τόσο κρύο, συννεφιά, καταιγίδες του χειμώνα περίμενα κάτι περισσότερο.
Διέσχισα το Πεδίο του Άρεως, πέρασα την Πατησίων έφτασα μέχρι Αχαρνών για να βγάλω βιβλιάριο υγείας, δηλαδή ένα βιβλίο που χρησιμοποιείς όταν αρρωσταίνεις.
Ο ήλιος αυτός της περιορισμένης ευθύνης ήταν αρκετός όταν βγήκα να μου δημιουργήσει την διάβεση να περπατήσω στην πόλη. Η Αθήνα είναι όμορφη με ήλιο. Μέσα στη διάχυση του φωτός χάνονται τα αυτοκίνητα, το τσιμέντο, το νέφος. Βλέπεις μόνο πρόσωπα. Ένα τέτοιο πρόσωπο είδα στην Πατησίων. Το πρόσωπο του Γιώργου δίπλα στον πάγκο με τα βιβλία. Πρόσωπο δουλεμένο από τις σκέψεις, φιλικό και ανοιχτό. Πλησίασα στον πάγκο και το μάτι μου έπεσε σε ένα βιβλίο για την Αντίσταση και τον Εμφύλιο γραμμένο από ένα γερμανό ιστορικό. "Πολύ καλό" είπε ο Γιώργος που ακόμα δεν ήξερα το όνομά του, "καλύτερο από του Μαζάουερ" κι εκεί κατάλαβα ότι η κουβέντα θα τραβήξει.  Εκεί στη μέση της Αθήνας, με φόντο ανθρώπους βιαστικούς για τη δουλειά ή το σπίτι, δίπλα σε νιγηριανούς μικροπωλητές, σε φορτωμένες με τσάντες γυναίκες, αρχίσαμε να συζητάμε για ώρα για τον εμφύλιο, τα λάθη, τις προδοσίες, τις επιπτώσεις σήμερα που το κώμα κατεβαίνει σε χωριστές πορείες. Και ήταν σαν να γνωριζόμαστε χρόνια.
"Έχεις διαβάσει τις Μαρτυρίες της Έλλης Παππά; Εγώ δε θέλω να τα πιστέψω ό,τι γράφει." Κι έτσι κι αυτό το βιβλίο μπήκε κάτω από τη μασχάλη μου (για να συνταράξει τις επόμενες μέρες μου και να αλλάξει προς το χειρότερο την οπτική μου για το κώμα).
Μιλήσαμε και για το σήμερα, σα δυο σύντροφοι από παλιά και για το αύριο σαν άνθρωποι που δεν σταματούν να ελπίζουν. Μέσα σε ανθρώπους αγχωμένους, νευρικούς, σκυθρωπούς και αποξενωμένους το να στεκόμαστε τόση ώρα στο ίδιο σημείο και να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, δύο άνθρωποι που μόλις γνωρίστηκαν έμοιαζε με ήλιο με δόντια που κάθεσαι από κάτω και σε ζεσταίνει. Και που ελπίζεις ότι θα έρθει κι η Άνοιξη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου