Φυσιογνωμικές και συμπλεγματικές αναλύσεις συμπεριφορών (ΟΥΑΟΥ!!!)

Πολλές φορές σκέφτομαι αν ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος άμα ο Χίτλερ κατάφερνε να ξυριστεί σωστά και να αφήσει ένα μουστάκι της προκοπής. Χώρια που το ενοχλητικό του τσουλούφι έπεφτε συνέχεια στα μάτια. Σίγουρα αν κάτω από τη μύτη του φύτρωνε ένα μουστάκι κανονικό θα έβλεπε τους ανθρώπους πιο καλοπροαίρετα. Το ίδιο πρόβλημα είχε κι ο Στάλιν αλλά από την ανάποδη. Το βράδυ ξύριζε το μουστάκι και το πρωί ήταν σαν βούρτσα. Χώρια που και η μύτη του ήταν σαν χερούλι, το όλον πινέλο για βάψιμο! Είναι να μην αρχίσεις τις εκκαθαρίσεις;
Πάντως όλα ξεκινούν από την παιδική και εφηβική ηλικία που αφήνουν ανεξίτηλα τραύματα στις ψυχές των ανθρώπων. Ας το εξετάσουμε με τρεις βαριές κλινικές περιπτώσεις.

Ο πρώτος μας ασθενής στο δημοτικό έγινε το εξιλαστήριο θύμα των συμμαθητών του για τις πολλές ελιές που είχε στο πρόσωπο αλλά κυρίως για την ακατάληπτες λέξεις όπως πχιότητα και μακέτο που ξεστόμιζε. Από τότε έφτιαχνε περίεργες ιστορίες για υποτιθέμενες παληκαριές, πχ ότι έφτιαχνε βαρελότα για την ανάσταση που έκαναν πολύ θόρυβο με αποτέλεσμα στην πορεία να εντυπωσιάσει τους συμμαθητές του και να γίνει πρόεδρος της τάξης. Και τότε για να τους εκδικηθεί τους έπεισε να κάνουν μια μεγάλη γιορτή με γυμναστικές επιδείξεις στο τέλος της χρονιάς και με αφορμή αυτό έβαλε χέρι στο ταμείο της τάξης και αγόρασε πολλές καραμέλες με τους λίγους κολλητούς του

Το δεύτερο παιδί της ιστορίας οι συμμαθητές του το φωνάζαν μπουχέσα. Ένα γλυκό παιδάκι που είχε αδυναμία στις λιχουδιές, στα ηλεκτρονικά και στο ποδόσφαιρο. Μόνο που στο τελευταίο δεν μπορούσε να παίξει. Μία συγκαίονταν, μία πήγαινε να κλωτσήσει την μπάλα κι έφεφτε κι έσπαγε το πόδι του. Είχε όμως έναν πλούσιο θείο που τον αγάπαγε πολύ κι αυτός κανόνισε ο ανηψιός να γίνει στο Λύκειο ο προπονητής της σχολικής ομάδας. Ο Μπουχεσάκος μας όμως δεν είχε μυαλό για να επιλογές παιχτών και συστημάτων γιατί τότε είχε βγει το νέο πόκεμον και είχε κολλήσει. Έτσι έβαλε όποιον βρήκε στην ομάδα κι όταν έδιναν παιχνίδια αυτός δεν έδινε οδηγίες αλλά έλιωνε το νιντέντο του. Το αποτέλεσμα ήταν να χάνουν από άλλα σχολεία με σκορ 5-0 και άνω αλλά παραμέναν στο πρωτάθλημα γιατί οι πιο πολλοί παίχτες λαδώναν τους διαιτητές κι έγραφαν άλλα στο φύλλο αγώνα! Επιπλέον, για να λαδώνουν του διαιτητές και για να αγοράζουν κασέτες για τα νιντέντο, πουλούσαν τις φόρμες και τις μπάλες του σχολείου κοψοχρονιά. Ο Μπουχεσάκος έβλεπε αλλά δε μίλαγε γιατί τον συνέφερε. Την επόμενη χρονιά τελείωσε το λύκειο και το λύκειό του αποβλήθηκε δια παντώς από το σχολικό πρωτάθλημα για τις λοβιτούρες του.

Το τρίτο παιδάκι, ο αGAPούλης είχε μαθησιακές δυσκολίες, έκανε διαρκώς σαρδάμ κι όταν μπήκε στην εφηβεία είχε να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο εφιάλτη. Ο πατέρας του που ήταν διευθυντής στο σχολείο, ήταν αρκετά δημοφιλης στους μαθητές γιατί διοργάνωνε που και που καμιά εκδρομή στη Λούτσα και τους έπειθε ότι ήταν καλύτερα από τη Μύκονο. Ήταν ένας άνθρωπος σαγηνευτικός στα λόγια που έβαζε διαρκώς χέρι στις νεαρές καθηγήτριες και οι μαθήτριες ήταν τσιμπιμένες μαζί του ενώ είχαν τον γιο του στην εξαέρωση.
Η ευκαιρία για εκδίκηση παρουσιάστηκε στον αGAPούλη όταν ο μπαμπάς του έπαθε ανακοπή και τα τίναξε ενώ θώπευε το αβυσσαλέο ντεκολτέ της Αγγλικούς. Εκμεταλευόμενος την συγκίνηση των συμμαθητών του έβαλε υποψηφιότητα για το δεκαπενταμελές όπου βγήκε πρόεδρος υποσχόμενος εκδρομή στην Σαντορίνη με τα έξοδα πληρωμένα γιατί όπως είπε "λεφτά υπάρχουνε". Στην συνέχεια πήγε στο νέο διευθυντή και του είπε ότι το Λύκειο όσο το διοικούσε ο πατέρας του ήταν ένα μπουρδέλο και δε γινόντουσαν κανονικά μαθήματα. ο διευθυντής τα πήρε και απαγόρευσε τις εκδρομές. Ο αGAPούλης πρότεινε να γίνονται μαθήματα και το σαββατοκύριακο και παρουσίασε τα μέτρα στους συμμαθητές του ως απόφαση του διευθυντή και αναγκαία προϋπόθεση για να αποφοιτήσουν

Και οι τρείς διαπίστωσαν αρκετά έγκαιρα το μισανθρωπισμό τους και κατέφυγαν στην βοήθεια ειδικών όπου με κατάλληλη ψυχοθεραπεία ξεπέρασαν τα σύδρομά τους και σήμερα είναι ευτυχείς πολίτες. Αναρωτιέται ωστοσο κανείς τι θα είχε συμβεί αν αυτοί οι άνθρωποι δεν προσέφευγαν στην επιστήμη και συνέχιζαν στο δρόμο του εκδικητικού αριβισμού εως που θα μπορούσαν να φθάσουν! Ο καθένας από αυτούς θα μπορούσε να καταστρέψει μια χώρα!