Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Με ένα βιβλίο παθαίνω αλτσχάιμερ

Για να ξεφύγουμε από την μιζέρια της κρίσης ίσως ο μοναδικός δρόμος είναι να βυθιστούμε σε κόσμους μαγικούς κι επειδή από ναρκωτικά δε σκαμπάζω σας προτείνω μερικά βιβλία ορόσημο που γαλούχησαν αυτόν τον υπέροχο λαό που είμαστε σήμερα
1. Πάουλο Κουρέλιο: "Ο STARχιδιστής" Αν θες κάτι πάρα πολύ, το σύμπαν θα συνωμοτήσει υπέρ σου, να είσαι σίγουρος. Μπορεί να μην πήρες ποτέ την αύξηση που ζήταγες τόσα χρόνια και τώρα να παίρνεις τα μισά και να κινδυνεύεις με απόλυση αλλά κατά βάση δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελες και γι αυτό και δεν πέτυχε. Γι αυτό ταυτίσου με τον ήρωα του βιβλίου και καρφώσου στην οθόνη του STAR. Μην ασχολείσαι πια με τί γίνεται γύρω σου, όχι ότι το έκανες αλλα μην παρασυρθείς τώρα. Στόχος σου να γίνεις το επόμενο Next Pop Idol, Next Pop Model, Next Ford Model ή Next Ford Focus. Γι αυτό απλώς κάνε focus και περίμενε τα υπόλοιπα από το σύμπαν.
2. Μιράντα Παπαδοπούλου: " Ο Ιούδας κρεμόταν υπέροχα" Αυτή είναι μια γυναίκα με πάθος, αυτός ο εφηβικός της έρωτας που τώρα είναι σαρανταπέντε και κυνηγάει πιπίνια. Μέχρι που αυτός δεν πλήρωσε το ρεύμα και την παράτησε για την γραμματέα του. Αυτή έμεινε με τα έξοδα και τα αδιέξοδα και το μουρόχαυλο γιό της που πήγαινε πρώτη λυκείου (για τρίτη φορά). Μια μέρα που γύριζε σπίτι, βγαίνοντας από το καγιέν, ένοιωσε ένα βλέμμα να την καρφώνει από ψηλά και τότε πρόσεξε ένα νεαρό εναερίτη της ΔΕΗ, σκαρφαλωμένο σε μια κολώνα να παίρνει μάτι το ντεκολτέ της. Τον έλεγαν Ιούδα και κρεμόταν υπέροχα. Τον κάλεσε για καφέ και περάσαν πιο υπέροχα. Έτσι συνειδητοποίησε ότι η ζωή δεν έχει αδιέξοδα, μόνο έξοδα.
3. Λεο Ταχάλια: "Να ζείς, να μασάς και να αναπνέεις" Ένα μάθημα ζωής, αναγκαίο σε κάθε άνθρωπο. Η ύπαρξη, ο αέρας της ζωής, το κυνήγι της τροφής. Ένας αδιάρρηκτος κύκλος παρουσιασμένος με στομφώδεις εκφράσεις που μπορείτε να χρησιμοποιείτε κι εσείς για να εντυπωσιάζετε τους άλλους και να το παίζετε μούρη και ψαγμένοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου