Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

μπάτσοι κουλούρηα δολοφόνοι

Σε αυτή τη χώρα έχουν γίνει θυσίες για να περνάει ο κουλούρης με κόκκινο και δεν μπορεί να τον σταματάει ο κάθε μπάτσος. Οι ρόδες των μερσεντές και τον πόρσε έχουν πατήσει κόσμο και κοσμάκη στην παραλιακή και δεν είναι δουλειά του κάθε μπάτσου να αλλάξει το ρουν της ιστορίας. ο κουλούρης είναι αγωνιστής από παλιά. Όταν είχαμε την απροκάλυπτη χούντα αγωνιζόταν στην Αγγλία, έκανε τον ταξιδιωτικό πράκτορα αλλά ήταν σε μυστική αποστολή. Ψαχούλευε τις γκόμενες του αντρέα για να μην τον δολοφονήσουν κι αντρέας του πέταγε κάνα κόκκαλο. Μετά όταν ήρθε ο σοσιαλισμός στη χώρα μας ήρθε και ο κουλούρης στη ζωή μας. Και σήμερα είναι αγωνιστής ο κουλούρης. Αγωνίζεται να μας τρελάνει. Άντε τώρα να είσαι αντεξουσιαστής, αριστερός, αντιμνημονιακός, αντιιμπεριαλιστής, αντηλιακό ή δεν ξέρω τί άλλο και να πατάει ο κουλούρης τον δελτά που τον σταμάτησε. Ποιον θα υποστηρίξεις; τον κλέφτη ή τον δολοφόνο; τον νταβατζή ή το βαποράκι; Και ποιός είναι τί σε αυτή την ιστορία; Και μιας και όσοι τρώνε ξύλο από τους μπάτσους διώκονται ποινικά, μήπως θα έπρεπε να διωχθεί και ο δελτάς;
Πάντως δεν έχει χαθεί εντελώς η λογική. ο γέρος παυλουλάνος βγήκε και είπε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν φταίει η εθνική πινακοθήκη για την κλοπή του πίνακα Πικάσο. Φταίει ο Πικάσο που ζωγράφιζε ακριβούς πίνακες. Ας πρόσεχε ο Πικάσο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου