Είναι αλήθεια ότι έχω να γράψω πολλές μέρες. Είναι γνωστό πως η τέχνη παράγεται σε συνθήκες στέρησης, διωγμού, κρίσεως ενώ εγώ απολαμβάνω τις χαρές του σοσιαλιστικού μας παράδεισου. (Το ότι παράγω τέχνη είναι αδιαπραγμάτευτο!) Πιο συγκεκριμένα απολαμβάνω την ελεύθερη μετακίνηση με τα Μέσα Μαζικής Μεταφθοράς (ΜΜΜ). Βλέποντας ένα τύπο στην τηλεόραση ο οποίος δεν έχει μπει τα τελευταία 20 χρόνια σε λεωφορείο γιατί μετακινείται με λιμουζίνες και αερόπλανα που του χορηγεί το κράτος και που τα τελευταία 30 χρόνια αποκαλεί σύντροφο τον τσοχατζηαβάτη να αποκαλεί όσους δεν συμμορφώνονται με τις αυξήσεις τζαμπατζήδες σκέφτηκα πως είμαι και εγώ τζαμπατζής. Είανι καλύτερο από το να είσαι GAPατζής ή τζάμπα μάγκας. Και ο χλέππας είναι και τα δύο.
Προ GAP αν ήμουνα στη στάση του λεωφορείαου και διαπίστωνα πως δεν έχω εισιτήριο το έκοβα με τα πόδια μέχρι το μετρό. Ντρεπόμουν να με πιάσει ελεγκτής στο λεωφορείο. Τώρα δεν βάζω καν το χέρι στην τσέπη. Ντρέπομαι να κτυπήσω εισιτήριο. Χώρια που ανυπομονώ να πέσω σε ελεγκτή! Μπαίνουμε και με φίλους κάποιες μέρες και κλείνουμε ακυρωτικά μιλώντας στον κόσμο και όλοι συμφωνούν και μας ενθαρρύνουν. Μόνο κάνας 70άρης αντιδρά μιλώντας για τους νόμους που πρέπει να τηρούνται. Το στυλ είναι το ίδιο. Κουστούμι, γραβάτα, πουκάμισο κολλαριστό, βλέμμα παγωμένης αηδίας. Τότε οι υπόλοιποι επιβάτες του επιτίθενται και του λένε νε πάει να πληρώσει και τα κοινόχρηστα του τσοχατζηαβάτη στην Ηρώδη Αρπακτικού. Εγώ απλώς τον φαντάζομαι επί χούντας, στα νιάτα του, να πηγαίνει στη δουλεία του και να τρίβει τα χέρια που ο νόμος επιτέλους εφαρμόζεται στη χώρα. Αυτός είναι πρώην αστυνομικός ή πρώην εισαγγελέας ή πρώην τσιράκι κάποιου αφεντικού, ή πρωήν γλύφτης διοικητών δημοσίου αλλά νυν και αεί σκουλήκι οπότε δεν χάνω το χρόνο μου. Τον συλλυπούμαι για τη μεταπολίτευση και πάω για το επόμενο λεωφορείο.
Τώρα βέβαι ο χλέππας έχει δικαιολογημένα τα νεύρα του γιατί προέκυψε νέα εξεταστική επίτροπη για τα υποβρύχια και πρεπει να πηγαίνει συχνά στο κυνοβούλιο και να ακυρώσει τις διακοπές του μαρτίου. Για αυτά τα υποβρύχια είχε βουίξει ο στόλος όλος εδώ και δέκα χρόνια, ότι γέρνουν, μπάζουν και τρίζουν αλλά οι κυβερνήσεις είχαν σχέδιο. Τα αγοράσαμε για να αποκαλυφθεί το σκάνδαλο και να λάμψει το φώς. Οι GAPατζήδες είναι γνωστό ότι δεν ξεχωρίζουν τις μίζες από τους λαμπτήρες. Είναι και τα δύο από την ίδια εταιρία άλλωστε.
Προ GAP αν ήμουνα στη στάση του λεωφορείαου και διαπίστωνα πως δεν έχω εισιτήριο το έκοβα με τα πόδια μέχρι το μετρό. Ντρεπόμουν να με πιάσει ελεγκτής στο λεωφορείο. Τώρα δεν βάζω καν το χέρι στην τσέπη. Ντρέπομαι να κτυπήσω εισιτήριο. Χώρια που ανυπομονώ να πέσω σε ελεγκτή! Μπαίνουμε και με φίλους κάποιες μέρες και κλείνουμε ακυρωτικά μιλώντας στον κόσμο και όλοι συμφωνούν και μας ενθαρρύνουν. Μόνο κάνας 70άρης αντιδρά μιλώντας για τους νόμους που πρέπει να τηρούνται. Το στυλ είναι το ίδιο. Κουστούμι, γραβάτα, πουκάμισο κολλαριστό, βλέμμα παγωμένης αηδίας. Τότε οι υπόλοιποι επιβάτες του επιτίθενται και του λένε νε πάει να πληρώσει και τα κοινόχρηστα του τσοχατζηαβάτη στην Ηρώδη Αρπακτικού. Εγώ απλώς τον φαντάζομαι επί χούντας, στα νιάτα του, να πηγαίνει στη δουλεία του και να τρίβει τα χέρια που ο νόμος επιτέλους εφαρμόζεται στη χώρα. Αυτός είναι πρώην αστυνομικός ή πρώην εισαγγελέας ή πρώην τσιράκι κάποιου αφεντικού, ή πρωήν γλύφτης διοικητών δημοσίου αλλά νυν και αεί σκουλήκι οπότε δεν χάνω το χρόνο μου. Τον συλλυπούμαι για τη μεταπολίτευση και πάω για το επόμενο λεωφορείο.
Τώρα βέβαι ο χλέππας έχει δικαιολογημένα τα νεύρα του γιατί προέκυψε νέα εξεταστική επίτροπη για τα υποβρύχια και πρεπει να πηγαίνει συχνά στο κυνοβούλιο και να ακυρώσει τις διακοπές του μαρτίου. Για αυτά τα υποβρύχια είχε βουίξει ο στόλος όλος εδώ και δέκα χρόνια, ότι γέρνουν, μπάζουν και τρίζουν αλλά οι κυβερνήσεις είχαν σχέδιο. Τα αγοράσαμε για να αποκαλυφθεί το σκάνδαλο και να λάμψει το φώς. Οι GAPατζήδες είναι γνωστό ότι δεν ξεχωρίζουν τις μίζες από τους λαμπτήρες. Είναι και τα δύο από την ίδια εταιρία άλλωστε.
(το σκίτσο του Ευδαίμονος βεβαίως, βεβαίως)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου