Κάτω τα χέρια από το Άσυλο (Ανιάτων)

Πάντα είχα μια αποστροφή από τα συνθήματα της Αριστεράς που ξεκινούσαν με το "κάτω τα χέρια από το  ...". Είτε συμπληρώσεις "'Ασυλο" είτε "Καϊμακτσαλάν" το μέτρο είναι το ίδιο, η αισθητική άθλια αλλά αθλιότερη η ηττοπάθεια ότι άλλοι έχουν το μαχαίρι, το πιο πολύ καρπούζι κι εμείς παλεύουμε να σώσουμε μία φέτα που δε φτάνει για όλους αλλά από το τίποτα....

Έτσι από καιρό πίστευα πως η κατάργηση του ασύλου θα ξαλάφρωνε το φοιτητικό κίνημα από ένα κενό και κυρίως βαρύ πουκάμισο και θα το έστρεφε σε πιο ουσιώδεις μορφές αγώνα. Αυτό δε σημαίνει ωστόσο ότι είμαι χαρούμενος από την κατάργηση. Κάθε άλλο, και οι λόγοι είναι πολλοί.

Η δαιμονοποίηση του Ασύλου με φήμες για εγκληματικές δραστηριότητες, ναρκωτικά, σατανιστές, ληστοσυμμορίτες και δε συμμαζεύεται είχε ως αποτέλεσμα να διαμορφώσει μια μαζική γνώμη ΄τετοια που να θεωρείται πως όλα τα  δεινά της εκπαίδευσης οφείλονταν στο άσυλο. Οι ασυλομάχοι ωστόσο αδυνατούν ακόμα και σήμερα να κατονομάσουν αυτά τα δεινά, λες και αυτά είναι σατανικά και άυλα δαιμόνια. (Το μόνο που ίσως μπορούν να πουν είναι "οι αιώνιοι φοιτητές", οι οποίοι είναι και αυτοί προϊόντα της επαναλαμβαμνόμενης ρητορείας των ΜηΜιλάςΕλεύθερα.)
Η κοινωνία πανυγυρίζει με την κατάργηση ενός μέτρου που δεν γνώριζε ότι δεν την έβλαπτε αλλά τώρα θα μάθει να υπολογίζει το κόστος της έλλειψής του. Οι πιο προοδευτικοί ήδη έφριξαν με την αχαλίνωτη δίψα για εκδικητική λογοκρισία του εθνικού μας μπουμπούκου οι υπόλοιποι θα πληρώσουν τα δίδακτρα που είναι ευκολότερο να θεσμοθετηθούν σε πανεπιστήμια που ο καθένας θα μπορεί να φωνάζει την αστυνομία για να επιβάλλει την τάξη.
Σίγουρα ο θέσμος είχε πολλές ελλείψεις και δεν αξιοποιήθηκε σωστά (κατά τη γνώμη μου χρησιμοποιήθηκε χωρίς τόλμη και φαντασία, χωρίς να γίνει κτήμα του λαού παρά την αριστερή ρητορεία), όμως η "λογική πονάει χέρι, κόψει χέρι" είναι το θεμέλιο του φασισμού που προελαύνει στην σημερινή κοινωνία. Ο φασισμός είναι το κατ' εξοχήν πολιτικό κίνημα που πατάει στην κοινή γνώμη και για να επικρατήσει  χρειάζεται τριών ειδών ανθρώπους. Εμπαθείς, δειλούς και ηλίθιους. 'Οσο πιο πολύ συνδυάζει κάποιος και τα τρία τόσο πλησιάζει τον ιδανικό φασίστα. Αλήθεια μήπως μετά από τόσες εγκληματικές για το λαό κυβερνήσεις θα ήταν πιο χρήσιμο να ακυρώσουμε τις εκλογές; Προσοχή στις απαντήσεις!

Υ.Γ. Με τόσο ανταγωνισμό γελοιότητας στην κυβέρνηση δεν έχω διάθεση για αστεία, είναι που γύρισα και από διακοπές...

Όλα τα 'χε ο φερετζές η μαριέτα του 'λειπε

Είναι πολύ συγκινητκή η συνέντευξη της μαριέτας γιαννάκου στην τεγοπουλοτυπία όπου χωρίς να αναπτύσει καμία σοβαρή σκέψη για το νόμο ανθρακοπούλου για την 3βάθμια απαίδευση δηλώνει μόνο ότι αν ψηφιστεί ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί. Το νόμιμον είναι και ηθικόν. Δεν είναι μια παπάρα που πέταξε ο βουλγαντοράκης, είναι η αντίληψη αυτών των ανθρώπων.
Συμφωνα με αυτήν την αντίληψη αν φτιάξεις βαρελότα και τα πετάξεις το πάσχα, βγάζοντας κάνα μάτι, κόβοντας κάνα χέρι, σκοτώνοντας κάνα παιδάκι, γίνεσαι για λίγο θέμα στις ειδήσεις και μετά πας σπίτι σου γιατί δεν προβλέπει ποινές ο νόμος. Αν όμως φτιάξεις μικρής ισχύος εκρηκτικά και τα βάλεις σε μια κατσαρόλα για θόρυβο, πας είκοσι χρόνια φυλακή γιατί το λέει ο νόμος. Αν βουλιάξει όλο το δημόσιο από τις μίζες και τις προμήθειες όπως ο τσοχατζαρόπουλος κάνεις μια βόλτα από την εξεταστική της βολής γιατί το λέει ο νόμος και μετά πας στο φτωχικό σου μέγαρο και συνεχίζεις να απολαμβάνεις τους κόπους σου. Αν όμως μετά από όλες τις περικοπές δεν έχεις να πληρώσεις τις έκτακτες εισφορές, θα πας φυλακή γιατί το λέει ο νόμος.
Δεκάδες χιλιάδες γερμανοί στο Β' παγκόσμιο δουλέψανε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Άλλοι ήτανε φρουροί, άλλοι δίνανε ρούχα, άλλοι βάζανε μπροστά τα κρεματόρια αλλά δεν τιμωρήθηκε κανείς από αυτούς γιατί όπως και οι στρατιώτες του ράιχ που εκτελέσαν χιλιάδες αθώους για αντίποινα, εφάρμοζαν το νόμο.
Οι ηγέτες της δικαοσύνης υπηρέτησαν το νόμο της χούντας των συνταγματαρχών με την ίδια ευσυνειδησία που το κάνουν και σήμερα.
Τους νόμους τους φτιάχνουν θεωρητικά οι κοινωνίες των ανθρώπων, στην πραγματικότητα αυτοί που φτιάχνουν τους νόμους θέλουν να μας κάνουν σα τα μούτρα τους. Συγγνώμη αλλά θα κρατήσω τα δικά μου