Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Το κοριτσάκι με τους αναπτήρες. (Ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι)


Ήτανε λέει μια παραμυθένια χώρα χωρίς προβλήματα και κρίση που οι κάτοικοι ζούσαν ευτυχισμένοι και ειδικά την παραμονήτων χριστουγέννων ήταν όλοι χαρούμενοι. Ο ροδαλός τραπεζίτης γύρναγε σπίτι με δώρα για τη γυναίκα του και τo παιδί του με διάθεση εξαιρετική, γιατί είχε λίγες μέρες άδεια αλλά και γιατί κατάφερε να κατασχέσει το σπίτι ενός ανθρώπου που χρώσταγε στην τράπεζά του. Ο καλοθρεμμένος πολιτικός έλαμπε από χαρά γιατί κατάφερε να περάσει έναν εξαιρετικό νόμο που παραχωρούσε μια κρατική έκταση σε ένα φίλο του και ταυτόχρονα με μία τροπολογία διπλασίασε το μισθό του. Ο δικηγόρος δεν μπορούσε να κρύψει το χαμόγελό του γιατί είχε πετύχει την αθώωση ενός εμπόρου ναρκωτικών, με τη βοήθεια του φίλου του του διακαστή φυσικά, ενώ ο καλός αστυφύλαξ γύρναγε στο ζεστό σπιτάκι και τα παιδιά του άλλος άνθρωπος μετά τον ξυλοδαρμό ενός πιτσιρικά στη διαδήλωση.
Η μόνη παραφωνία στη γιορτή ήταν ένα κοριτσάκι στα φανάρια που πουλούσε αναπτήρες. Το κοριτσάκι κρύωνε γιατί φορούσε κουρέλια και ήταν φοβισμένο και πεινασμένο. δεν είχε πουλήσει κανένα αναπτήρα γιατί όλοι είχαν πια ηλεκτρικά τσιγάρα που τα φόρτιζαν με usb-3.
Ξεκίνησε χωρίς λεφτά και με βαριά καρδιά για το σπίτι. ΄Ενα καγιέν πέρασε με ταχύτητα και την κατάβρεξε με τα λασπόνερα του δρόμου. Σε έναν ωραίο δρόμο ακούγονταν τραγούδια από τα παράθυρα μιας μονοκατοικίας. το κοριτσάκι θέλησε να πλησιάσει αλλά ένα μοβόρικο σκυλί με κομμένα αυτιά της έδειχνε τα σουβλερά του δόντια μέσα από την αυλή. Το κοριτσάκι ανέβηκε τότε σε ένα δέντρο είδε μια οικογένεια γύρω από το χριστουγενειάτικο τραπέζι. Ήταν ο τραπεζίτης με τη γυναίκα του και το γιό τους. Μία κοπέλα με στολή καμαριέρας τους σέρβιρε αρχικά μία σούπα, μετά μια γαλοπούλα γεμιστή, με πατάτες φούρνου που κολυμπούσαν στο φρέσκο βούτυρο και κρασί γαλλικό στα ποτήρια. Οι σαλάτες είχαν περίεργα λαχανικά που  το κοριτσάκι δεν είχε ξαναδεί και κολυμπούσαν σε παρθένο λάδι. Υπήρχε επίσης ένα σουφλέ με τυριά, κρεατόπιτες, ένα ριζότο με μανιτάρια και ψωμί μαύρο, διαίτης. Κι όλα αυτά για τρία άτομα αλλά και πάλι δεν φαίνονταν αρκετά. Με εξαίρεση την κοπέλα που σέρβιρε όρθια και έδειχνε κουρασμένη οι υπόλοιποι καταβρόχθηζαν ότι άρπαζε το χέρι τους με τέτοια ταχύτητα που θα ζήλευε και αντιπρόεδρος κυβερνήσεων. Θα βιάζονταν φαίνεται να φτάσουν στο σουφλέ σοκολάτας και τις κρέπες με το παγωτό.
Το κοριτσάκι στο δέντρο χόρταινε με τα μάτια. Κρύωνε όμως πολύ και άναψε έναν αναπτήρα για αν ζεστάνει λίγο τα χέρια της. "Νά ο αναπτήρας που έψαχνα!" ακούστηκε από ένα διπλανό κλαρί. γύρισε και είδε σκαρφαλωμένο στο διπλανό δέντρο τον Κοντορεβυθούλη, να κρατάει ένα μπουκάλι μπύρας στα χέρια του. "Μην είσαι ανόητος..." ακούστηκε από ένα διπλανό δέντρο. "...Εμείς δεν στοχεύουμε ανθρώπους και δεν παίζουμε με τη φωτιά".  Και είδε τους εφτά νάνους σε μια νερατζιά και σε μια άλλη τον Χανς και δίπλα του την Γκρέτελ που πήρε το λόγο: "Μία είναι η λύση σύντροφοι" και ανέλυσε το σχέδιό της. Όλοι συμφώνησαν και όλα πήγαν κατ' ευχήν γιατί ως γνωστό τα χριστούγεννα οι ευχές πραγματοποιούνται. Ο Παπαγκένο έπαιξε το μαγικό αυλό του και υπνώτισε το σκύλο, οι νάνοι ταμπουρωθήκαν πίσω από τους θάμνους της αυλής και άρχισαν να πετάνε χαλίκια στα παράθυρα. Ο τραπεζίτης στην αρχή νόμισε ότι ήταν χαλάζι αλλά του φάνηκε περίεργο και βγήκε στην πόρτα με την γυναίκα του να κοιτάξει. Τότε ο γιος του είδε εμβρόντητος τους καλλικάντζαρους να κατεβαίνουν με σχοινιά από το τζάκι, να φορτώνονται τα φαγητά που βρίσκονταν στο τραπέζι και να εξαφανίζονται από κει που ήρθαν ενώ η καμαριέρα είχε λυθεί από τα γέλια.
Το κοριτσάκι, οι νάνοι, ο Κοντορεβυθούλης, ο Παπαγκένο, οι καλλικάνταροι, ο Χανσ και η Γκρέτελ έτρεξαν όσο μπορούσαν πιο μακρυά και σταμάτησαν σε μια ξεχασμένη αλάνα. Εκεί άναψαν μια φωτιά με τον αναπτήρα που τους έδωσε το κοριτσάκι και τη βενζίνη που είχε ο Κοντορεβυθούλης και έφαγαν όλοι μαζί, τραγούδησαν και πέρασαν τα ωραιότερα χριστούγεννα από όλους.
"Και του χρόνου πιο πολλοί" είπε ένας νάνος γελώντας "Και γιατί όχι αύριο;" απάντησε ένας καλλικάνταρος
ΚΑΛΑ ΚΡΙΣΟΥΓΕΝΝΑ
Υ.Γ.: Πέρυσι η ευχή ήταν Καλά Αχρηστούγεννα
Υ.Γ.2: Η Ανασκολόπηση του 2012 έπεται!

5 σχόλια:

  1. Σ ευχαριστούμε για την ιστορία, τώρα τελευταία που σε χάσαμε μας λείπουν οι μοναδικές σου αφηγήσεις.Σε μια splatter εκδοχή θα έβαζα τον 'κακό λύκο' να ξεσκίζει τον σκύλο με τα κομμένα αυτιά.Καλά Κρισούγεννα και σε σένα φίλε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαχαχα! Είσαι και απρόβλεπτος ατιμούλι ;-)
    Φανταστηκα πως το κοριτσάκι άναβε με τον αναπτήρα μια άμστελ ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαχαχα και γω φανταστηκα τη χρήση του αναπτήρα όπως το σαλαμανδρεηλ!

    το ηθικό δίδαγμα πάντως γνωστό:
    ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΝΕ :)))
    Αντε καλα Κρισούγεννα σε ολα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νίκο μήπως ήρθε η ώρα να εκθέσεις πιο πολύ τις ιδέες σου, τώρα που έχεις γίνει ένα τεχνολογικό monster? Η salamandrina είναι η καταλληλότερη για τέτοιου είδους συμβουλές. Πάντως έχετε δίκιο, αρχικά την άμστελ τη φαντάστηκα αναμμένη στον αέρα να φωτίζει την άγρια νύχτα αλλά κάπου δε μου πήγαινε να πάει τόσο φαγητό χαμένο! Παρεπιπτόντως μου λείψατε όλοι και όλες (πολιτικαλι κορεκτ!) αλλά δε μπορεί να τα έχουμε όλα
    Ελπίζω να προλάβω το επόμενο γαμάτο πάρτυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μπραβο ρε σταυρακο.καλα κρισουγενα γαματε πατερα! αντωνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή