Η καταδίκη της βλακείας απ' όπου κι αν προέρχεται

έχω πήξει στη βλακεία.

Η βλακεία είναι το συνώνυμο της κοινής γνώμης. Ο πιο έξυπνα ηλίθιος όρος. Η κοινή γνώμη δεν είναι ούτε κοινή ούτε γνώμη. Είναι το ξεζούμισμα των πεποιθήσεων μιας αγέλης στο μπλέντερ των μμε.

Η βλακεία είναι η μεγαλύτερη παναθρώπινη αξία. Δεν έχει πατρίδα, δεν είναι χαρακτηριστικό ενός μόνο κόμματος ή παράταξης, δεν είναι προνόμιο μιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης.

Η βλακεία δεν έχει ορισμό. Είναι το υπέρτατο ον. Υπερίπταται όλων και παρεμβαίνει εκεί που φυτρώνει η λογική για να την ξεφυτρώσει.

Στις μέρες μας η ελλαδίτσα έχει γίνει το λίκνο της βλακείας. Είναι κι ο λόγος που δε γράφω τόσο συχνά όσο παλιότερα. Ξεκίνησα να γράφω σε αυτό το μπλογκ, όσα δεν μπορούσαν να χωρέσουν στον "επίσημο λόγο" της συλλογικότητας που συμμετείχα. Οι πρώτοι μου και πιο πιστοί μου αναγνώστες είναι οι σύντροφοί μου από αυτή τη συλλογικότητα. Ακόμα και σήμερα που (για προσωπικούς λόγους) έχω απομακρυθεί από το Αυτόνομο Στέκι, νιώθω πως γράφω κυρίως για αυτούς. Όσα λέγαμε (και λέμε) πέρα από τις συνελεύσεις και τις εκδηλώσεις, στα πάρτι και τις ταβέρνες είναι η κύρια πηγή έμπνευσης. Σήμερα όμως όσα πριν λίγα χρόνια θεωρούσαμε χαζά και τα μεγεθύναμε για να τα διακωμωδήσουμε γίνονται πιο μεγάλα κι από τη φαντασία μας.

Οι φασίστες, πάντα επικίνδυνοι και δολοφονικοί, σήμερα βρίσκονται στην εξουσία. Τα χρυσά μυγοχέσματα είναι η προκάλυψη του σαχλαμαρά, του φαυγήλου, του τσεκουράκη και του ένδεια.

Οι "νοικοκυραίοι" ζούνε μέρες δόξης. Είναι στα πρόθυρα να μείνουν χωρίς ρεύμα, να μετακομίσουν σε χαρτόκουτα αλλά την ώρα που κουνάν το μαντήλι στα παιδιά τους που μεταναστεύουν νιώθουν μόνο ικανοποίηση γιατί η αστυνομία μπουκάρει και μπουζουριάζει κάποια άλλα παιδιά στη Βίλα Αμαλίας, στη Σκαραμαγκά και τη Λέλας Καραγιάννη.
Την ίδια στιγμή βόμβες σκάνε στο μολ. Κι αύριο όλοι θα την πέφτουν στο σύριζα. Ναι ρε μαλάκες, ο παπαδημούλης φοράει γραβάτα για να έχει το στουπί έτοιμο. Όταν εξωθούν τα μικρομάγαζα σε εξόντωση με το να τα κρατάν ανοικτά τις κυριακές και εσύ βάζεις βόμβα ΚΥΡΙΑΚΗ στο μολ είναι σαν να ταυτίζεις τους εμπόρους και τους εμποροϋπάλληλους με τρομοκράτες. Αν δε τις βάλαν πράκτορες τις έβαλαν ηλίθιοι. Εξίσου επικίνδυνοι κι οι δυο κατηγορίες. Προσωπικά πιστεύω ότι τις έβαλαν έτσι κι αλλιώς ηλίθιοι. Κι οι πράκτορες ηλίθιοι είναι. Διπλά ηλίθιοι και διπλά επικίνδυνοι. Αν έχεις μέσο όρο 70 χρόνια ζωή γιατί να ξοδεύψεις τα πιο πολλά από αυτά να ασχολείσαι με τις ζωές των άλλων; Άσε που μπορεί να μην πλησιάσεις το μέσο όρο.
Θα βγουν κι οι χρυσαυγίτες και θα καταδικάσουν τα τυφλά χτυπήματα. Και θα έχουν δίκιο γιατί στα μαχαιρώματα πρέπει να βλέπεις. Και οι δυο χρυσαυγίτες που μαχαίρωσαν ένα παιδί από το Πακιστάν στα Πετράλωνα έβλεπαν καλά. Αλλά οι δικαστές αποφάσισαν πως το έγκλημα δεν είναι ρατσιστικό αλλά οφείλεται τροχαία παράβαση.
Στη σαλονίκη πάλι οι χρυσαυγίτες, ουπς οι δικαστές ήθελα να πω, αθώωσαν τους αστυνομικούς που σάπισαν στο ξύλο τον Αυγουστίδη γιατί λέει είχαν κάνει λάθος πρωτόδικα και δεν έλαβαν υπόψη τους ότι ο κύπριος μίλαγε με κυπριακή προφορά και άρα είναι υπεύθυνος γιατί οι μπάτσοι νόμισαν πως τους έβριζε.
Σκέφτομαι να γίνω πλούσιος. Θα εμφανιστώ ως ο ιδιοκτήτης της ζαρντινιέρας που κακοποίησε ο Αυγουστίδης και θα ζητήσω αποζημίωση.

Υ.Γ. Ευτυχώς που υπάρχει κι αριστερά να μας δίνει ελπίδα. Πως μια μέρα θα κοιμηθεί ο θεός του καπιταλισμού και θα τους πιάσουμε στον ύπνο. Δίκιο έχουμε σύντροφοι. Στον ύπνο θα τους πιάσουμε. Το δικό μας ύπνο.
Υ.Γ. 2: Σύντροφοι, συγγνώμη για την αναφορά στο στέκι, είναι μάλλον η στέρηση. Φιλιά πολλά.