Καλά Αχρηστούγεννα

Τ' αχρηστούγεννα είναι μεγάλη γιορτή για δύο λογους. Πρώτα απ' όλα γιατί δεν γιορτάζουμε τίποτα και δεύτερον γιατί χαιρόμαστε ενώ θα έπρεπε να θρηνούμε. Για όσους βιαστούν να μιλήσουν για το μικρό χριστούλη που έφερε την αγάπη και του φέρανε σμύρνα, λιβάνι και χρυσό οι τρεις μάγοι είναι γνωστό ότι γεννήθηκε άλλη εποχή αλλά οι χριστιανοί των πρώτων αιώνων μεταφέρανε τη γέννησή του την αρχαία πρωτοχρονιά. Όσο για την αγάπη που έφερε, τη ζούμε κάθε μέρα στους πολέμους, στον κοινωνικό πόλεμο, στη φτώχεια, στην αρρώστια. Την αγάπη την βιώνουμε στον απαξιωτικό τρόπο των πολιτικών για το λαό, στα παχιά λόγια παχύσαρκων δεσποτάδων, στην ασυδοσία της εξουσίας των πλουσίων. Στην συνεργασία των ανθρώπων και την αλληλεγγύη όπως στην αθήνα που καταριόμαστε τους “σκουπιδιάρηδες” που δε μαζεύουν τα σκουπίδια απλήρωτοι και απολυμένοι και μεταφέρουμε τις δικές μας σακκούλες στον παρακάτω δρόμο για αν μην μας μυρίζουν.
Για τα παραπάνω θρηνώ που βλέπω στο κέντρο χαζοχαρούμενους φλώρους των 592 ευρώ να κουβαλάνε τεράστιες σακκούλες με μικρά άχρηστα πράγματα να δυσανασχετούν με τους οδηγούς των μέσων μεταφοράς που απεργούν και δυσκολεύονται στα ψώνια.
Θρηνώ για τους εμπόρους που κι αυτοί κατηγορούν τους απεργούς για την πτώση του τζίρου και καταπίνουν 23% ΦΠΑ.
Θρηνώ για τις οικογένειες που δεν έχουν μιλήσει όλο το χρόνο μεταξύ τους και περιμένουν να εξολοθρεύσουν παρέα την κτηνοτροφία της Νέας Ζηλανδίας σε 10 μέρες.
Θρηνώ για την άγνοια όσων γονατίζουν στις εκκλησίες γιορτάζοντας την καπήλωση αρχαίων παραδόσεων και πιο πολύ για τους κωλόγερους που ζήσανε σα σκουλήκια υπηρετώντας κατακτητές και χούντες και τώρα το παίζουν σεβάσμιοι έφοροι στα παγκάρια των ενοριών.
Θρηνώ για όσους αναπαράγουν το παραμύθι της φάτνης τη στιγμή που παιδιά σκοτώνονται σε τροχαία, σε πεδία μαχών, σε ορυχεία.
Θρηνώ τους θλιβερούς υπαλλήλους που ψιθυρίζουν με σκυμμένο κεφάλι όλο το χρόνο αλλά κορδώνονται μπροστά στη γαλοπούλα στην οικογενειακή φωτογραφία.

Όμως, επειδή όσο δεν μπορώ τους χαζοχαρούμενους άλλο τόσο δεν αντέχω τους μίζερους θα κάνω ότι μπορώ για να περάσω καλά και το ίδιο επιθυμώ και για σας.
Θα περάσω καλά γιατί είμαι σε διακοπές και θα δώ συγγενείς και φίλους όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί το θέλω και έχω το χρόνο να το κάνω. Θα πάω κι ένα ταξίδι.
Θα γιορτάσω την πρωτοχρονιά που συμβολίζει την αλλαγή των εποχών, το κλείσιμο μιας περιστροφής γύρω από τον ήλιο που μας ξαναβρίσκει στο ίδιο σημείο (απολύτως σχετικό!) αλλά τόσο διαφορετικούς. Θα γιορτάσω την χαρά των παιδιών που ξετυλίγουν το δώρο τους. Θα πάω για ούζα στο μοναστηράκι μια μέρα με ήλιο. Θα τραγουδήσω όπως κάθε μέρα αλλά όχι τα κάλαντα. Θα υποδεχτώ τους πιτσιρικάδες στο σπίτι μου με χαμόγελο. Και σε όποιον μου πει χρόνια πολλά θα απαντήσω γελαστά και δυνατά:
Καλά Γαμημένα Χριστούγεννα!



Υ.Γ.:  Τ' αχρηστούγενα και η πρωτοχρονιά είναι άγιες μέρες για μένα γιατί είμαι σε διακοπές. Για λόγους πίστεως και βαθιάς κατανυκτικής τεμπελιάς, θα ξαναγράψω από γενάρη. Ελπίζω το άγιο πνεύμα να μην κουτσουλήσει το μπαλκόνι σας. Πολλά φιλιά σε όλους.
Α-Τ (κατά κόσμο Σ)