Το τελευταίο παράδειγμα είναι ο υπαρχιφύλαξ του μνημονίου άνανδρος λοβέρδος γνωστός και ως αντρέ στου καλλιτεχνικούς κύκλους του ΔΟΛιου μέγκα.
Ο λοβέρδος λοιπόν νιώθει εδώ και καιρό μια ασφυξία κατα τη διάρκεια των συζητήσεων στο υπνουργικό συμβούλιο για το νέο μνημόνιο (Το ετήσιο από τον επίσημο θάνατο της ελληνικής οικονομίας). Η ασφυξία προέρχεται από το συνδυασμό της αδιαφορίας των συναδέλφων του και των πορδών του προϊσταμένου του βαρρέλη μπενιζέλου
Βγήκε λοιπόν στα Μη Μιλάς Ελεύθερα και τα έχωσε στο πασωκ για ατολμία στήριξης και απείλησε με παραίτηση. Ομολογουμένως η απειλή είναι χοντρή γιατί έτσι δε θα προλάβουμε να τους ρίξουμε εμείς αλλά ας προσέχαμε και ας προσπαθούσαμε περισσότερο
Ο αντρέ έχει διαρκώς το φόβο της απόρριψης γι αυτό και θέλει να ακούει από τους συναδέλφους του πως τον στηρίζουν. Όλα ξεκίνησαν από τα νεανικά του χρόνια που ήθελε να γίνει φωτομοντέλο αλλά με τέτοια κακιασμένη μούρη η μόνη φωτογράφιση που έκανε ποτέ ήταν για παπούτσια. Έτσι αποφάσισε να γίνει συνταγματολόγος για να λέει ωραίες παρλαπίπες αλλά κι εκεί η πρώτη θέση ήταν πιασμένη από τον βαρρέλη τον μπενιζέλο. Κόλλησε λοιπόν στο μπενιζέλο μπας και του πάρει τη δουλειά στο πασωκ (το πασώκ είχε αδυναμία στους συνταγματολόγους από την εποχή του Δημήτρη Τσάτσου, τώρα έχει τους τσάτσους) και βαρρέλης τον έκανε δεξί του χέρι, την πιο σημαντική του θέση μετά το έντερο. Έτσι ο αντρέ έχει μια διαρκή ανάγκη για αναγνώριση που του την παρέχει μόνο η αννούλα μαργαριτοπούλου της παραπαιδείας
Το καλύτερο που έμαθα σήμερα είναι η συνάντηση δυο μεγάλων αγαπών μου. Της δημο-γραφικής αριστεράς και του πάσχοντα μακιαβέλι της καθημερινής. Ο δεύτερος θα ηγηθεί του ψηφοδελτίου της πρώτης στις εκλογές της εσηέα με φιλοδοξία να ξεπεράσει τον πάνο σούργελο σε ρουφιανιά και τσατσιλίκια. Πάντως ο πάσχων δε θα μπορούσε να βρει καλύτερο κόμμα. Το μίσος του για τα κινήματα, την αριστερά, τους ανθρώπους που αντιστέκονται, για όσους περπατούν και σκέφτονται αντί να σέρνονται και να ψελλίζουν έχει εδώ και κάνα χρόνο την πολιτική του έκφραση. Η δημο-γραφική αριστερά είναι τόσο αριστερή όσο σοσιαλιστής ήταν ο μουσολίνι κι όσο προοδευτικός είναι ο πάσχων. το μόνο που με στεναχωρεί είναι αν υπάρχει μια θέση στο κόμμα και για τον πρετ-εντέρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου