Όλες οι χώρες στας ευρώπας και αρκετές ανά τον κόσμον εορτάζουσι σε διάφορας ημερομηνίας την νικηφόρο έξοδόν τους από του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Η ελλάς πρωτοτυπούσα εις τον αγώνα για το σουρεαλισμό γιορτάζει την είσοδό της και πλέον αυτού μία λέξη, το μόριο "όχι".
Το περήφανο όχι του μεταξά είναι βέβαια μια ιστορική πραγματικότητα τόσα αληθινή όσο και το κρυφό σχολειό στο υπόγειο της αγίας λαύρας. Όταν ο γκραμσι επισκέφτηκε το στρουμπουλό δικτάτορα εν τω μέσω της νυκτός αυτός αγουροξυπνημένος σαν άλλος κώστας παλαιολόγος του έιπε στα περσικά alors c'est la guerre που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "δε μας χέζεις νυχτιάτικο, σάμπως εγώ θα πολεμήσω;" ο γκράμσι του είπε τότε αριβεντέτσι και πόσο θα του λείψει το γιουβέτσι, χωριστήκανε πολιτισμένα και από την επόμενη μέρα χιλιάδες νέα παιδιά από την ελλάδα και την ιταλία άρχισαν να σκοτώνονται στα βουνά της αλβανίας.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά από την ιστορία και κυρίως από τα κιτς σκετς που όλοι με τραυματικό στρες έχουμε παίξει στα σχολικά μας χρόνια. Ο κασιδιάρης στον ύπνο του ακόμα απαγγέλει την ελληνοπούλα. Βέβαια στη συνέχεια έγινε του βουνού το πανυγήρι γιατί οι καλομαθημένοι ιταλοί στην πίνδο ανακάλυψαν το κρύο, τις χιονίστες και τις ψείρες ενώ οι έλληνες συνηθισμένοι από τέτοια τους πήραν στο κυνήγι μέσα στην αλβανία. Κυρίως όμως οι ιταλοί πληρώσαν την πειθαρχία τους σε ηλίθιους καραβανάδες ενώ οι έλληνες δικαιώθηκαν από την απειθαρχία τους στην ηττοπάθεια του γενικού επιτελείου. Στη συνέχεια μας επιτέθηκαν οι γερμανοί προς ανακούφιση του γενικού επιτελείου που καθόλη τη διάρκεια του πολέμου πεθάνανε στις συσκέψεις στη μεγάλη βρετανία (όχι τη χώρα, το ξενοδοχείο με τους μεγάλους καναπέδες και τα νόστιμα καναπεδάκια). Έτσι υπογράψανε στα γρήγορα μια ανακωχή και πήγαν όλα σπίτια τους. Ή σχεδόν όλοι γιατί οι στρατηγοί κι αρκετοί πολιτικοί σχημάτισαν τις κυβερνήσεις των δοσιλόγων, ο βασιλεύς ακολούθησε τους εγγλέζους φίλους του για τσάι στη μέση ανατολή ενώ ο μεταξάς στο μεταξύ είχε βαρέθηκε τον πόλεμο και την έκανε για τον παράδεισο. Εν τω μεταξύ πέρασε στην ιστορία για ένα όχι που δεν είπε ποτέ στο φασισμό. Τη βύθιση του "Έλλη" την έκανε γαργάρα πιο μεγάλη κι από το βατοπέδι ενώ ο μεγαλύτερος φασίστας στην ελλάδα ήταν ο ίδιος που θαύμαζε ανοικτά τον χίτλερ και το μουσολίνι, είχε οργανώσει φασιστικές οργανώσεις νεολαίας, εξόριζε βενιζελικούς και φυλάκιζε και βασάνιζε κομμουνιστές. Το καθεστώς του παρέδωσε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους στους γερμανούς κατακτητές και οι πιο πολλοί εκτελέστηκαν.
Κάποιοι άλλοι πάλι ελαφρόμυαλοι κι ιδεολόγοι ξεκίνησαν το αντάρτικο γιατί δεν είχαν καταλάβει πως οι γερμανοί είναι φίλοι μας και θέλουν το καλό μας, πως οι πολιτικοί μας θα τα 'παιρναν από τη ζίμενς για να βουλιάξουν τη χώρα και πως η χρυσή αυγή θα γοήτευε μια μέρα το γαϊτάνο.
Σήμερα κάποιοι ψελλίζουν για φασιστικές παρελάσεις, πως ο αη-μήτσος της σαλονίκης δεν πολέμησε το 40 κλπ αλλά την ιστορική αλήθεια την κατασκευάζουν οι εξουσιάζοντες. Κι αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα μετά τον πόλεμο είναι η παράταξη του μεταξά και των δοσιλόγων. Εν τω μεταξύ 72 χρόνια μετά τα παιδάκια των ελλήνων (όπως το κοριτσάκι της φωτογραφίας) κουνάνε περήφανα στις παρελάσεις ελληνικές σημαίες μέιντ ιν τσάινα φτιαγμένες από άλλα παιδάκια της ηλικίας τους. Ίσως αυτός να είναι ο βαθύτερος συμβολισμός των ημερών μας.
Υ.Γ. Της παρτίδος σου η σημαία:
Υβρεοπομπή, Φοίβος Δεληβοριάς Καταπληκτικό τραγούδι αλλά το youtube τον πίνει οπότε πατείστε το λινκ και καλή τύχη.
Υ.Γ.2 Τί να γράψει σήμερα κανείς για την Εθνική Αντίσταση την οποία πλέον δεν γιορτάζουμε ποτέ; Σήμερα γιορτάζουμε τη μνήμη των δοσιλόγων ανά την ελλάδα.