Καζαηδίας 2012 (β' μέρος: Εκλογές εκτός των πυλών)

Την πρωτομαγιά θα διοργανώνονταν η πρώτη μεγάλη διαδήλωση του έτους εάν το πάμε δεν αποφάσιζε να κάνει την πορεία του στη βόρεια κορέα σε ένδειξη αλληλεγγύης στο λαό της που 'χάσαν τέτοιον ηγέτη. Οι βορειοκορεάτες μόλις βλέπουν τον σύντροφο χα-μαϊλη συνειδοτοποιούν ότι υπάρχουν και χειρότερα και αυτό είναι μια ανακούφιση για όσα πέρασαν. Οι συριζαίοι δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους και κάνουν πορεία μόνοι τους αλλά κάπου στη σταδίου την παρατάνε και πάνε στις εξοχές γιατί τόσα χρόνια δεν είχαν προβλέψει να έχουν δικά τους συνθήματα.
Εκτός της πρωτομαγιάς ο Μάιος είναι ο μήνας της γιουροβίζιον, του τελικού του τσου-λου και του πρωταθλητή της σούπερ-λούμπας οπότε οι εκλογές θα έπεφταν βαριές στους έλληνες και αναβάλλονται.
Τον ιούνη οι αγανακτισμένοι επιστρέφουν στην πλατεία συντάγματος με κεντρικό ζήτημα "άμεση σκηνοκρατία". Μαζί τους επιστρέφουν και οι έμποροι στα άδεια μαγαζιά της ερμού γιατί μυρίζονται κίνηση. Ο παπαδήμος διαπιστώνει τρία πράγματα: πρώτον ότι το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται, δεύτερον ότι η κυβέρνηση είναι δυσλειτουργική με τόσους υπουργούς και τρίτον ότι παραμένει πρωθυπουργός και έτσι παίρνει μέτρα. Πέρα από τις γνωστές περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, τις απολύσεις, την αύξηση του φπα στο 60% κλπ βάζει την μπακντοργιάννη και τον ψαριανό στην κυβέρνηση για να αποκαταστήσει τις ισορροπίες. Ο ψαριανός αναλαμβάνει υφυπνουργός με αρμοδιότητες στα νυχτερινά σχολεία και η ντόρα υφυπνουργός εμπορικής ναυτιλείας, ενώ ο μπουμπούκος γίνεται υφυπνουργός πολυτονικής ναυτιλείας.
Τον ιούλιο ο GAP επιστρέφει μ' ένα μετάλλιο αλλά κανείς δεν ξέρει από πού. Λίγες μέρες μετά εμφανίζεται στο σύνταγμα όπου δηλώνει απελευθερωμένος όπως δηλώνει από τα βάρη της εξουσίας και μαζεύει υπογραφές ώστε ο επόμενος αρχηγός του πασωκ να βγει με δημοψήφισμα. Μετά από δέκα μέρες παραμονής έχει μαζέψει 7 υπογραφές, μία εκ των οποίων είναι της Λουκά και άλλη μία της παλούκα κατσέλη και δηλώνει: "είναι μια αρχής" και φεύγει γιατί αρχίζει η περίοδος του κανό στην Πάρο.
Τον Ιούλιο η αθήνα μοιάζει με το Κάιρο. Δεν έχει φύγει κανείς γιατί η βενζίνη έχει φτάσει στο ένα λίτρο το δεκάευρω με τους νέους φόρους που έβαλε η κυβέρνηση στα καύσιμα κι όσοι παίρνουν άδεια για να μην κάθονται όλοι μέρα στο σπίτι κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις. Όσοι δεν έχουν κανονική άδεια παίρνουν άδεια απολύσεως.
Τον Αύγουστο αρχικά υπάρχει μια άνοδος στον τουρισμό αλλά ένα απρόοπτο γεγονός την ανακόπτει. Ο μπουμπούκος με άμεση διαταγή υποχρεώνει πλοία των κρητικών γραμμών να έχουν όλες τις επιγραφές σε γραμμική Β' με αποτέλεσμα οι επιβάτες να μην βρίσκουν τις καμπίνες τους και να συνωστίζονται στο κατάστρωμα. Από το πολύ σπρωξίδι σε ένα πλοίο ένας Εγγλέζος κατέληξε στη θάλασσα και η αρραβωνιαστηκιά του τρεις μέρες μετά που κατάλαβε πως έλειπε μας έκανε βούκινο στα διεθνή μέσα
Το Σεπτέμβριο η κυβέρνηση έχει κάνει σημαντικά βήματα για να βγούμε από το ευρώ. Η αγκελάριος κάγκελα δήλωσε στο forbes πως ο παπαδήμος κινείται πιο αργά κι από τις στήλες του ολυμπίου Διός και το καλό περιοδικό βγήκε με εξώφυλλο το γνωστό μνημείο όπου πάνω στις στήλες έλαμπαν χρυσοί γερμανικοί αετοί. Ο Θεοδωράκης έβγαλε σπίθες κι έκανε μήνυση στο περιοδικό για παραποίηση συμβόλου αλλά την έχασε γιατί με την αυτοψία που έκανε το δικαστήριο διαπιστώθηκε πως πάνω στις κολόνες υπάρχουν όντως γερμανικοί αετοί.
Τον οκτώβριο ο πρόεδρος τσίπας παρουσιάζει το κυβερνητικό πρόγραμμα του σύριζα όπου έχει αναθέσει τα μισά υπουργεία στο κου.κω.ε. Η αλέκα σταλινρήγα απαντά πως οι εκλογές δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα και δεν απαντά σε ψευτοδιλήμματα που αποπροσανατολίζουν το λαό. Μετά πήγε στον πρόεδρο καπούλια και ζήτησε άμεσα εκλογές. Ο GAP δεν είπε τίποτα γιατί κανείς δεν ξέρει που βρίσκεται ενώ ο σαμαράς είπε θέλει τις εκλογές και πως στηρίζει τον παπαδήμο  μέχρι να γίνουν ενώ ο καρατζαφύρερ δήλωσε σοφά όπως πάντα: "το πολύ το τάκα-τάκα βγάζει πρόεδρο μαλάκα". Τέλος για λόγους οικονομίας (όπως ανακοίνωσε ο εκδοτικός εκπρόσωπος παντελής χαψής) μετακινείται η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου στις 17 Νοέμβρη.
Ο Νοέμβρης ξεκινά με τον ντόρο που προκαλεί η φωτογραφία του βορίδη με αλυσοπρίονο σε πορεία ακροδεξιών έξω από την αλβανική πρεσβεία. Ο ίδιος δήλωσε ότι πήγαινε να κόψει ξύλα για το τζάκι και τυχαία πέρασε από τη συγκέντρωση. Η συγκέντρωση έγινε γιατί στα Τίρανα σε αγώνα αλβανίας ελλάδος οι αλβανοί χούλιγκανς φώναζαν σε τίμιους έλληνες οικονομικούς μετανάστες "δε θα γίνεις αλβανός ποτέ, ξωφλημένε εμιγκρέ". Στην πορεία του πολυτεχνείου δεν πάει πολύς κόσμος γιατί όλοι πηγαίνουν στην εξ αναβολής παρέλαση για να αποθεώσουν την πολιτική ηγεσία του τόπου. Η πολιτική ηγεσία από σεμνοτυφία δεν πήγε στην παρέλαση αλλά για κατάθεση στεφάνου στο πολυτεχνείο. Και τα δύο γεγονότα με την αυταπάρνηση 100 χιλιάδων αστυνομικών και 200 χιλιάδων ασφαλητών καταλήγουν ειρηνικά με 523 προσαγωγές 207 συλλήψεις 354 ελαφρά τραυματίες και ένα γιαπωνέζο βαριά τραυματισμένο που τραβώντας φωτογραφίες προσέκρουσε σε σταθμευμένο ματατζή.
Ο χρόνος μπαίνει στον τελευταίο μήνα και οι έλληνες αγνοούν τρία πράγματα. Πότε θα γίνουν εκλογές, πότε θα κάνει ξαστεριά, πότε θα πάρουμε την 7η δόση. Η μοναδικές εφημερίδες που κυκλοφορούν στη χώρα είναι η καθυστερινή και το βΛήμα. Η πρώτη είναι η συγχώνευση της καθημερινής με τη βραδυνή και την αυριανή και η τελευταία προήλθε από τη συγχώνευση του βήματος με τα νέα και την εφημερίδα της κυβερνήσεως και το Λ αντιπροσωπεύει τους απολυμένους του οργανισμού λαμπράκη. Και στις δύο εφημερίδες δουλεύουν οι ίδιοι άνθρωποι σε εναλλασσόμενες βάρδιες. και οι δύο κυκλοφορούν όλο το μήνα με δημοσκοπήσεις όπου το 89% των πολιτών δε θέλει εκλογές το 73% θέλει αλλαγή πολιτικής
το 92% έχει θετική άποψη για τον παπαδήμο και τον καρατζαφύρερ και το 82% έχει αρνητική άποψη για τους πολιτικούς και θέλει κυβέρνηση αποκλειστικά  τεχνοκρατών. Την τελευταία μέρα του χρόνου ορκίζεται μια νέα κυβέρνηση εθνικής φαιδρότητας όπου ο μπουμπούκος ως τεχνοκράτης πλέον αναλαμβάνει το υπνουργείο ελληνικής παιδείας, ο εφραίμ το οικονομικών για να ανταλλάξει τα ομόλογα με χωράφια, ο μάκης το ανάπτυξης για να στήσει επιχειρήσεις όπως μόνο αυτός ξέρει και ο Τσάκας αναλαμβάνει κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ο παπαδήμος δηλώνει λυτρωμένος που επιτέλους θα μπορέσει να δουλέψει με δικούς του ανθρώπους, της αγοράς και μία νέα ελπιδοφόρα χρονιά ξημερώνει για το έθνος και την πατρίδα (κάποιων άλλων)
ΚΑΛΗ ΚΟΨΟΧΡΟΝΙΑ!

Μα δεν έπρεπε...

Ο πρώην υπνουργός ΠΡΟπηλακισμού του ΠΟλίτη, νυν ΥΠνουργός ΥΠΑνάπτυξης (ΥΠΥΠΑ) και αεί χρυσαυγουλίδης, εμπνευστής των τρομονόμων, αποφάσισε να σώσει και αυτός την πατρίδα και να πεί τα πράγματα με τ΄όνομά τους.  Σε συνέντευξή του στο σκάει είπε λυπών ότι:
Δεν έπρεπε να πει ψέμματα το πασωκ προεκλογικά αλλά αφού ο λαός τους ήξερε...
Δεν έπρεπε να τους ψηφίσει
Δεν έπρεπε να μπούμε στο μνημόνιο αλλά αφού μπήκαμε...
Δεν έπρεπε να υποχωρούμε σε όλα αλλά να διαπραγμετευτούμε αλλά αφού τα σκατώσαμε...
Δεν έπρεπε να πάμε για δημοψήφισμα αλλά αφού δε μας πέρασε...
Δεν έπρεπε να κάνουμε πρωθυπουργό ένα τραπεζίτη αλλά αφού μας το επέβαλλαν...
Δεν έπρεπε να μείνει για καιρό αλλά θα μείνει...

Και εγώ τόσο καιρό απορούσα με το 15% που εμφανίζει το πασωκ στις δημοσκοπήσεις, είναι τόσοι πολλοί οι κρετίνοι σε αυτή τη χώρα; Ο χρυσαυγουλίδης μου την έλυσε. Οι πασώκοι δεν είναι όλοι κρετίνοι σα το χρυσαυγουλιδη. Κάποιοι είναι απλώς ηλίθιοι και αμνήμονες και σε αυτούς απευθύνονται οι δηλώσεις.

Καζαηδίας 2012 (α' μέρος: Εκλογές προ των πυλών)

Πιστός στο καθήκον μου δεν μπορώ να μην σας προειδοποιήσω και φέτος για το τι σας περιμένει. Ανατρέχοντας στις περσινές προβλέψεις για το 2011 θα δείτε ότι όσα προέβλεψα συνέβησαν αλλά όσα συνέβησαν ξεπέρασαν πολλές φορές τη φαντασία μου. Και αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημά μου. Στη φανταστική χώρα που ζούμε τα γεγονότα είναι πιο απίθανα από κάθε πρόβλεψη.
Ωστόσο η επιστήμη έχει τους τρόπους της. Ανοίγοντας τον Αστρολογικό χάρτη της χώρας παρατηρεί ότι τη νέα χρονιά η χρεοκοπία δεν είναι ανάδρομη αλλά εντελώς δρομολογημένη ενώ μπαίνουμε πιο γερά στον αστερισμό των τραπεζικών αποχαιρετώντας αυτόν των πολιτικών που μας συντρόφευε τόσα χρόνια. Ο αστερισμός των πολιτών είναι μακρυά και δεν επηρεάζει άμεσα τις εξελίξεις. Ας τα δούμε όμως αναλυτικά

Ιανουάριος: Ο μήνας ξεκινά με πρωτοφανείς εκπτώσεις στο κέντρο της αθήνας. Στα μαγαζιά μπαίνουν σε έκπτωση ακόμα και τα επόμενα καλοκαιρινά και κάθε μαγαζί που αδειάζει δεν ξανανοίγει. Κατά τις 10 του μηνός πουλούνται στα μαγαζιά οι κούκλες της βιτρίνας, τα έπιπλα και μαζί οι λάμπες δώρο. Σύμφωνα με τον πρόεδρο των εμπόρων φταίνε οι διαδηλωτές που δεν προγραμμάτισαν κινητοποιήσεις και ερήμωσε το κέντρο. Ο δήμαρχος συγκαμίνης αποφάσισε στο εξής η δημοτική αστυνομία να αποκλείει τους διαδηλωτές στην Ερμού μπας και ψωνίσουν τίποτα.
Ο Φλεβάρης θα ήταν μήνας των εκλογών αλλά αυτές έχουν ήδη από το '11 αναβληθεί για το Μάρτιο. Επειδή το Φλεβάρη οι ευρωπαίοι κάνουν σκι και όχι συνόδους η κυβέρνηση παπαδήμου για να κάνει κάτι ανακοινώνει νέους φόρους. Μετά το τέλος των ακινήτων έρχεται το τέλος των συνδιαλέξεων. Η τηλεφωνική γραμμή γίνεται τεκμήριο και φορολογείται με το μέτρο. Αν είσαι δίπλα στον κόμβο του οτέ πληρώνεις λίγα, όσο μακρύτερα τόσο χειρότερα (Η επιμήκυνση είναι γενικά κακό πράγμα). Οι συριζαίοι βρίσκουν πάλι τρόπο να δράσουν αντεθνικά και με σύνθημα "δεν γραμμώνω" εκπαιδεύουν τον κόσμο στη χρήση των ταχυδρομικών περιστεριών και του τουίτερ
Ο Μάρτιος είναι θα ήταν ο μήνας των εκλογών αλλά έχουμε σύνοδο κορυφής και δεν μας επιτρέπεται.  Στην σύνοδο αποφασίζεται να διευρυνθεί η ευρωπαική ένωση για να δωθεί μία γενναία πολιτική απάντηση στις αγορές και στη βρετανία αλλά δεν δέχεται κανείς να κάνει αίτηση. Τελικά τη λύση την δίνουν τα νησιά Φερόε μπας και αλλάξει η μοίρα τους στο ποδόσφαιρο που χάνουν ακόμα κι από το Λουξεμβούργο αλλά την επόμενη μέρα τα χτυπά η κρίση και η αγκελάριος κάγκελα τα αποβάλλει και από την εε και από την ουέφα
Ο Απρίλιος θα ήταν μήνας εκλογών αν δεν αντιδρούσε ο υπνουργός του φάος μάκης τσεκουρίδης. "Εκλογές και πάσχα δεν ταιριάζουν, τον Απρίλιο γίνονται συνήθως κατοχές και εθνοσωτήριες επαναστάσεις. Ας κρατήσουμε ορισμένα πράγματα αγνά και αμόλυντα" είπε ο υπνουργός και οι συνάδελφοί του από το πασώκ συμφώνησαν πως δε χρειάζεται να βάζουμε το λαό σε διλήμματα
μες τον Απρίλιο. Το Μάιο άλλωστε θα είναι και ο καιρός καλύτερος.

Η Δημοκρατία μας βρωμάει από το κεφάλι

keep talking

Τα μέσα τον αποκαλούσαν "ο αχαιός πολιτικός" λες και πήγε με καμιά τριήρη στην Τροία. Σωστότεροι επιθετικοί προσδιορισμοί θα ήταν "ο αποτυχημένος πολιτικός", ο "ακροδεξιός πολιτικός" κ.α. αλλά αυτά δεν ακούγονται ευχάριστα. Και ένας πρόεδρος πρέπει να είναι αρεστός σε όλους, να συσπειρώνει το έθνος και να λέει και καμιά μαλακία για την παίζουν τα κανάλια. Κάποτε είχαμε ένα πρόεδρο με δημοκρατικό παρελθόν και αντιχουντική δράση αλλά έλεγε πολλές μαλακίες και δεν ξαναεκλέχτηκε. Οι υπόλοιποι πρόεδροι αντικατοπτρίζουν την δημοκρατία στη χώρα μας. Πρώτος τη σειρά ήταν ο δικτάτορας παπαδόπουλος και μετά ένας στρατηγός της χούντας, τόσο τζέντλεμαν που τον κρατήσαν και στη μεταπολίτευση για μερικούς μήνες. 
Μετά ένας υμνητής της Μακρονήσου και λογοκριτής του Αριστοφάνη έγινε ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος. Όταν βέβαια λέμε εκλεγμένος δεν εννοούμε από το λαό αλλά από το κοινοβούλιο
Κάποτε για να μην μακρηγορούμε ήρθε η ώρα του κωστή που προχτές ζήτησε να μην γίνουν εκλογές αλλά να συνεχίσει η διορισμένη κυβέρνηση του παπαδήμου. Δεν είναι ότι είναι ακροδεξιός και δε θέλει εκλογές
Ο κωστής πάντα έχανε στις εκλογές γιατί να τις συμπαθεί; Το 1984 έχασε τις εκλογές για την αρχηγία της νουδου από τον μητσοτάκη, στη συνέχεια "αποδεχόμενος την ήττα" έφτιαξε νέο κόμμα, τη δηανα με την οποία κατάφερε να μπεί στη βουλή μόλις το 1990. Όμως αντί για τον αρχηγό μπήκε ο κατσίκης, ο οποίος προσχώρησε στο μαντρί της νουδού απ' όπου είχε φύγει ο κωστής (άμα δε σε θέλει τί το παλεύεις;). Στην συνέχεια όμως δικαιώθηκε εγκαινιάζοντας τη σειρά των αποτυχημένων πολιτικών που γίνονται πρόεδροι δημοκρατίας. Έγινε πολύ δημοφιλής όπως όλοι οι αποτυχημένοι πολιτικοί ίσως γιατί οι πετυχημένοι είναι πιο επικίνδυνοι. Άντε μάνο και στα δικά σου να βγεις και να ζητήσεις επ' αόριστον αναβολή των εκλογών. Και ποιος ξέρει, μπορεί να γίνεις και πρόεδρος

Το κοριτσάκι με τους αναπτήρες. (Ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι)

Ήτανε λέει μια παραμυθένια χώρα χωρίς προβλήματα και κρίση που οι κάτοικοι ζούσαν ευτυχισμένοι και ειδικά την παραμονήτων χριστουγέννων ήταν όλοι χαρούμενοι. Ο ροδαλός τραπεζίτης γύρναγε σπίτι με δώρα για τη γυναίκα του και τo παιδί του με διάθεση εξαιρετική, γιατί είχε λίγες μέρες άδεια αλλά και γιατί κατάφερε να κατασχέσει το σπίτι ενός ανθρώπου που χρώσταγε στην τράπεζά του. Ο καλοθρεμμένος πολιτικός έλαμπε από χαρά γιατί κατάφερε να περάσει έναν εξαιρετικό νόμο που παραχωρούσε μια κρατική έκταση σε ένα φίλο του και ταυτόχρονα με μία τροπολογία διπλασίασε το μισθό του. Ο δικηγόρος δεν μπορούσε να κρύψει το χαμόγελό του γιατί είχε πετύχει την αθώωση ενός εμπόρου ναρκωτικών, με τη βοήθεια του φίλου του του διακαστή φυσικά, ενώ ο καλός αστυφύλαξ γύρναγε στο ζεστό σπιτάκι και τα παιδιά του άλλος άνθρωπος μετά τον ξυλοδαρμό ενός πιτσιρικά στη διαδήλωση.
Η μόνη παραφωνία στη γιορτή ήταν ένα κοριτσάκι στα φανάρια που πουλούσε αναπτήρες. Το κοριτσάκι κρύωνε γιατί φορούσε κουρέλια και ήταν φοβισμένο και πεινασμένο. δεν είχε πουλήσει κανένα αναπτήρα γιατί όλοι είχαν πια ηλεκτρικά τσιγάρα που τα φόρτιζαν με usb-3.
Ξεκίνησε χωρίς λεφτά και με βαριά καρδιά για το σπίτι. ΄Ενα καγιέν πέρασε με ταχύτητα και την κατάβρεξε με τα λασπόνερα του δρόμου. Σε έναν ωραίο δρόμο ακούγονταν τραγούδια από τα παράθυρα μιας μονοκατοικίας. το κοριτσάκι θέλησε να πλησιάσει αλλά ένα μοβόρικο σκυλί με κομμένα αυτιά της έδειχνε τα σουβλερά του δόντια μέσα από την αυλή. Το κοριτσάκι ανέβηκε τότε σε ένα δέντρο είδε μια οικογένεια γύρω από το χριστουγενειάτικο τραπέζι. Ήταν ο τραπεζίτης με τη γυναίκα του και το γιό τους. Μία κοπέλα με στολή καμαριέρας τους σέρβιρε αρχικά μία σούπα, μετά μια γαλοπούλα γεμιστή, με πατάτες φούρνου που κολυμπούσαν στο φρέσκο βούτυρο και κρασί γαλλικό στα ποτήρια. Οι σαλάτες είχαν περίεργα λαχανικά που  το κοριτσάκι δεν είχε ξαναδεί και κολυμπούσαν σε παρθένο λάδι. Υπήρχε επίσης ένα σουφλέ με τυριά, κρεατόπιτες, ένα ριζότο με μανιτάρια και ψωμί μαύρο, διαίτης. Κι όλα αυτά για τρία άτομα αλλά και πάλι δεν φαίνονταν αρκετά. Με εξαίρεση την κοπέλα που σέρβιρε όρθια και έδειχνε κουρασμένη οι υπόλοιποι καταβρόχθηζαν ότι άρπαζε το χέρι τους με τέτοια ταχύτητα που θα ζήλευε και αντιπρόεδρος κυβερνήσεων. Θα βιάζονταν φαίνεται να φτάσουν στο σουφλέ σοκολάτας και τις κρέπες με το παγωτό.
Το κοριτσάκι στο δέντρο χόρταινε με τα μάτια. Κρύωνε όμως πολύ και άναψε έναν αναπτήρα για αν ζεστάνει λίγο τα χέρια της. "Νά ο αναπτήρας που έψαχνα!" ακούστηκε από ένα διπλανό κλαρί. γύρισε και είδε σκαρφαλωμένο στο διπλανό δέντρο τον Κοντορεβυθούλη, να κρατάει ένα μπουκάλι μπύρας στα χέρια του. "Μην είσαι ανόητος..." ακούστηκε από ένα διπλανό δέντρο. "...Εμείς δεν στοχεύουμε ανθρώπους και δεν παίζουμε με τη φωτιά".  Και είδε τους εφτά νάνους σε μια νερατζιά και σε μια άλλη τον Χανς και δίπλα του την Γκρέτελ που πήρε το λόγο: "Μία είναι η λύση σύντροφοι" και ανέλυσε το σχέδιό της. Όλοι συμφώνησαν και όλα πήγαν κατ' ευχήν γιατί ως γνωστό τα χριστούγεννα οι ευχές πραγματοποιούνται. Ο Παπαγκένο έπαιξε το μαγικό αυλό του και υπνώτισε το σκύλο, οι νάνοι ταμπουρωθήκαν πίσω από τους θάμνους της αυλής και άρχισαν να πετάνε χαλίκια στα παράθυρα. Ο τραπεζίτης στην αρχή νόμισε ότι ήταν χαλάζι αλλά του φάνηκε περίεργο και βγήκε στην πόρτα με την γυναίκα του να κοιτάξει. Τότε ο γιος του είδε εμβρόντητος τους καλλικάντζαρους να κατεβαίνουν με σχοινιά από το τζάκι, να φορτώνονται τα φαγητά που βρίσκονταν στο τραπέζι και να εξαφανίζονται από κει που ήρθαν ενώ η καμαριέρα είχε λυθεί από τα γέλια.
Το κοριτσάκι, οι νάνοι, ο Κοντορεβυθούλης, ο Παπαγκένο, οι καλλικάνταροι, ο Χανσ και η Γκρέτελ έτρεξαν όσο μπορούσαν πιο μακρυά και σταμάτησαν σε μια ξεχασμένη αλάνα. Εκεί άναψαν μια φωτιά με τον αναπτήρα που τους έδωσε το κοριτσάκι και τη βενζίνη που είχε ο Κοντορεβυθούλης και έφαγαν όλοι μαζί, τραγούδησαν και πέρασαν τα ωραιότερα χριστούγεννα από όλους.
"Και του χρόνου πιο πολλοί" είπε ένας νάνος γελώντας "Και γιατί όχι αύριο;" απάντησε ένας καλλικάνταρος

ΚΑΛΑ ΚΡΙΣΟΥΓΕΝΝΑ

Υ.Γ.: Πέρυσι η ευχή ήταν Καλά Αχρηστούγεννα

Υ.Γ.2: Η Ανασκολόπηση του 2012 έπεται!

Quiz:

-Πως λέγετε αυτός που κάποτε έκανε τον κομμουνιστή, τώρα είναι φασίστας και πάντοτε ήταν μ...κας; (η τρίτη τελεία τονίζεται)

-Ο καψής θα πάει στο υπουργείο τύπου ή η κυβέρνηση στη χρήστου λαδά;

-Τα σχολικά τα βιβλία θα τα δίνει σε dvd το βήμα της κυριακής ή τα νέα σαββατοκύριακο;

-Το υπ(ν)εξ θα συνενωθεί με το εξωτερικό ρεπορτάζ του συγκροτήματος;

Pasok+ = Life -

Η υπνουργός virtual paideias, εκπαιδευτικής απορρύθμισης και ταλιμπανοποίησης, άννα ανθρακοπούλου τάραξε τα λιμνάζοντα νερά της πολιτικής ζωής του τόπου με την ακόλουθη δήλωση στην εκπομπή "Σκάι, κι άλλο μνημόνιο":

"Το σημερινό ΠΑΣΟΚ έκλεισε τον κύκλο καταστροφής του και πρόσθεσε ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα «ΠΑΣΟΚ plus» για να ισοπεδώσει ότι απέμεινε όρθιο"

Η δήλωση προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στον ελληνικό λαό που την επιβράβευσε με εκατομμύρια πενταδάχτυλα likes.

Αγαπητέ άγιο βασίλη

με λένε αντώνη και θέλω το ποδήλατο του γιοργάκη δίο χρόνια τόρα. Όλη μου λένε να σου γράψο αλλά εγώ πίσμοσα γιατί ο γιόργος το είχε διο χρόνια τόρα και είνε η σειρά μου. Και έτσι είπα δε σου γράφο γιατί ενό είναι η σειρά μου το ποδήλατο το πήρε ένα παιδάκι από άλλη γιτονιά, ο λουκάς, γιατί λέει είνε καλός μαθιτής, κάνει οραία γράματα και γράφει ορέες εκθέσοις χορίς λάθη κε δε λέει όπος εγώ ψέματα. Ναι, κι αυτά που γράφει στις εκθέσις δεν είνε όλα ψέματα; Η θία καγκέλα λέι πς αν δεν γίνο καλό πεδάκι δε θα πάρο ποτέ το ποδήλατο από τον λουκά που λέει πάντα ναι. Κε για να δείξω ότι είμε καλο παιδί πρέπει να σου γράψο. Κι έτσι σου γράφο αλλά μην το πεις στο γιοργάκη και κιρίος μην το πεις στον χοντρό το γιόργο γιατί θα με κοροιδέβη όλη μέρα.

Άλλαξε ο πρωθυπουργός κι έβαλε τον βενιζέλο του αλλιώς!

Η χώρα μπένυ σε νέα περίοδο. Νέα άφθαρτα πρόσωπα, ανέλαβαν να μας σώσουν. Ο ενάρετος τραπεζικ(ον)όμος παπαδήμας, ο ικανότατος χαβραμόπουλος και οι αγαθοί φασίστες του καρατζαφύρερ. Ο μεν πρώτος είναι άφθαρτος και αμόλυντος γιατί ενώ ήταν σύμβουλος δύο πρωθυπουργών και διοικητής της τράπεζας της ελλάδος δεν πήρε είδηση το κόλπο του χρηματιστηρίου, τα μαγειρεμένα στοιχεία για να μπούμε στην ονε (ω ΝΑΙ!), το μεγαλο φαγοπότι της γιάννας και των εργολάβων στους ολυμπιακούς. Μάλλον επειδή είναι τίμιος και πολπύ μορφωμένος δεν του τα λέγανε για να μην τον στενοχωρήσουν. Ο χαβραμόπουλος πάλι είναι ο πιο πετυχημένος υπουργός στην ιστορία του ελληνικού έθνους, δεν έχει αποτύχει ποτέ (γιατί δεν έχει επιχειρήσει τίποτα!) Στο νέο υπνουργικό συμβούλιο παραμένουν οι δύο αντιπρόεδροι του πασώκ για να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες. Θα συνεχίσουν να κάθονται ο ένας αριστερά και ο άλλος δεξιά του πρωθυπουργού. Το κενό του γελοίου που αφήνει πίσω ο GAP θα κληθουν να γεμίσουν οι σαλτιμπάγκοι του λάοσ με τις παλινωδίες τους, μία υπέρ του μνημονίου, μία κατά του μεσοπρόθεσμου αλλα υπέρ της εφαρμογής του. το σημαντικότερο όμως είναι ότι οι πολιτικές δυνάμεις της αστικής δημαγωγίας απέδειξαν πως μπορούν να σχηματίσουν από κοινού μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας του κώλου τους. Για την ώρα

(Η δημοκρατία τους έχει πολλά κεφάλια...και δαγκώνει από παντού!)

ΥΓ: Πέρυσι έγραψα για το Πολυτεχνείο, φέτος δεν προλαβαίνω λόγω προσωπικού φόρτου, δεν αλλάξε και κάτι έτσι κι αλλιώς. 

Αντίο φίλε!

Δυο χρόνια προχωρήσαμε μαζί από επιτυχία σε επιτυχία. Σου οφείλω την ύπαρξή μου. Με ενέπνευσες για τόσα θέματα, μου έδωσες τόσο υλικό. Έβαλες τον πήχη ψηλά. Σε κάθε ανοησία που σκεφτόμουνα με ξεπέρναγες στην πράξη. Τα λόγια μου δεν έφτασαν ποτέ την υπέροχη καταστροφή των έργων σου.  Χαίρομαι για σένα. Τώρα θα μπορείς να κάνεις κανό μέχρι πνιγμού. Νιώθω λίγο φτωχότερος αλλά είμαι  αισιόδοξος για το μέλλον γιατί ο αντωνάκης είναι το ίδιο μαλάκας με σένα και θα προσαρμοστώ γρήγορα. Και αν είπα και μια καλή κουβέντα για σένα (δε νομίζω δηλαδή) μην την πάρει και μετρητοίς, πλάκα κάνουμε. Εσύ ξέρεις από πλάκες. Οι ελληνες δεν θα ξεχάσουν ποτέ "Τα λεφτά υπάρχουν"!

δημοψόφισμα

Νομίζω πως ο μόνος τρόπος για να επικυρωθεί η συμφωνία των βρυξελλών  με το δημοψήφισμα είναι να καλέσει ο GAP το λαό να την καταψηφίσει. Και πάλι ωστόσο δεν είναι βέβαιο. Πάντως με αυτή την κυβέρνηση φτωχαίνουμε αλλά δεν πλήττουμε. Είναι σαν τις καλές ταινίες θρίλερ. Εκεί που λες πως τίποτα χειρότερο δεν μπορεί να συμβεί έρχεται ο GAP και μαγάει τα πάντα. Εκεί λοιπόν που χωρίς να ρωτηθούμε μείναμε χωρίς δουλειές ή με δουλειές αλλά χωρίς μισθούς και τα χαράτσια να πλακώνουν προκειμένου να πάρουμε τη δόση έρχετε ο GAP να μας ρωτήσει αν συμφωνούμε αν τη θέλουμε. Αν πούμε ΝΑΙ θα σημαίνει πως συμφωνούμε με το πήδημα ενώ αν ψηφίσουμε ΟΧΙ πως δε θέλουμε την αμοιβή! Και μετά κάποιοι λένε πως δεν έχουμε δημοκρατία!

-Αν ψηφίσω ΝΑΙ να μου κοπεί το χέρι!

Και ενώ έγραφα αμέριμνος τα παραπάνω παραιτήθηκε η ιεαραποστολάκη του εκσυγχρονισμού για να με εκθέσει. Δε βρίσκω άλλο λόγο, έχει ψηφίσει τα πάντα, έχει ενδώσει στα πάντα ένα ψωροδημοψήφισμα τη μάρανε; Ίσως ένοιωσε ένα κενό τώρα  που ο μπίστης πήγε με τον κουβέλη. Μάλλον μυρίζουν εκλογές, το κόμμα της μπιστιάς οργανώνεται!

Τροϊκούπης: "τελικά εκουρευτήκαμεν"

Μετά από ολονύκτιες πιέσεις που ασκούσε η ελληνική αποστολή στον καναπέ του προθαλάμου της αίθουσας συνεδρίασης, οι πόρτες άνοιξαν. Ο GAP τινάχτηκε από τον ύπνο του σαν ανάρτηση ποδηλάτου και όρμησε προς την αίθουσα. "Ελάτε παιδιά μας ανοίξανε". Δεν πρόσεξε όμως ότι όλοι μάζευαν τα πράγματά τους για να φύγουν και ακόμα περισσότερο δεν πρόσεξε το τσαλακωμένο χαλί με αποτέλεσμα σε κλάσματα δευτερολέπτου να βρεθεί φαρδύς πλατύς μπροστά στις γάμπες της αγελαρίου κάγκελα μέρκελ. "Αυτή είναι η θέση σου ψωριάρη του νότου" του είπε εκείνη και ο GAP της έγλειψε τα πόδια με ικανοποίηση για την προσοχή που του έδειξε. Ένας σύμβουλος που δεν άντεξε τη σκηνή λιποθύμησε. 

Στην συνέχεια οι δικοί του τον σήκωσαν, τον GAP όχι τον σύμβουλο και τον πήγαν να κάνει δηλώσεις. Εκεί με τον αέρα του νικητή είπε τα εξής:

 "Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα αλλά η νύχτα είναι μεγαλύτερη γι αυτό την ερχόμενη Κυριακή θα αλλάξουμε την ώρα. Η ελλάδα αλλάζει. Εμείς αλλάζουμε, εσείς αλλάζετε, όλα αλλάζουν. Η τρόικα δεν θα πειράξει τις συντάξεις. Αυτό είναι δική μας δουλειά και θα το κάνουμε με υπευθυνότητα. Δεν θέλω να έρχεται η τρόικα και να μας κλέβει την παράσταση κάθε τρεις μήνες. Θα είναι μόνιμα στην αθήνα για να δει τη γλύκα και τα σκουπίδια. Καλή σας νύχτα". 

Η ώρα ήταν 7 το πρωί

(Ιστορικό δελτίο για τη ΝΕΤ: Είπαν την πρώτη τους αλήθεια!)

Ένας πότης για τη βασούλα

Μόνο ένας πιωμένος μπορεί να πέρνει στα σοβαρά τους εναπομείναντες πασώκους. Ο GAP τριγυρνούσε και χαιρετούσε έναν- έναν τους βολευτές του δια χειραψίας. Ήταν μεγάλο κατόρθωμα να κάτσουν για άλλη μια φορά στα αυγά τους και να σπάσει μόνο ένα. Ο μπένυ λοιδωρούσε όσους αντέδρασαν για το περιβόητο 37 (Η σεξουαλική στάση της τρόικας για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους) λέγοντας πως τα άλλα άρθρα είναι χειρότερα ενώ η βασούλα είπε πως δεν θα ξαναψηφίσει τέτοια μέτρα. Μην ανησυχείς βάσω, δεν θα ξαναχρειαστεί να πιεστείς γιατί
α. Μάλλον θα πέσετε σύντομα
β. Οι πιο πολλοί δεν θα ξαναβγείτε
γ. Δεν έχει μείνει κάτι άλλο απούλητο

Υ.Γ. Για τα όσα έγιναν χτες στο σύνταγμα, απέραντη θλίψη.
Υ.Γ.2 Το βράδυ πάντως γνώρισα έναν υπέροχο άνθρωπο και κουβεντιάζοντας μαζί του ένοιωσα καλύτερα. Ήταν μια όμορφη τυχαία συνάντηση με το Δημήτρη Παπαχρήστο. Περισσότερα μια άλλη φορά

Η μεταφυσική του κώματος (2)

Όμως η αόρατος χειρ του κουμουνιστικού θεού δεν άφησε τον προφήτη ζαγαριΆδη να σβήσει. Ο πανταχού παρών και τα πάντα γραμμών θεός  λενινισμού-σταλινισμού τον έβαλε στο σώμα μιας νεαρής συντρόφισσας, εως ότου καταφέρει και αποκατασταθεί στο κώμα ώστε να ησυχάσει η ψυχή του. Δεν είναι τυχαία ούτε το όνομα ούτε η εξέλιξη της συντόφισσας σταλινρήγας. Ανήλθε γρήγορα τα σκαλοπάτια του περιττού (αττικός ιδιωματισμός; Αρετή* βοήθα!) και σύντομα ανέλαβε τη διαχείριση του κώματος. Ούτε η μακροβιότητα στη θέση είναι τυχαία. Το κραταιό πνεύμα του ζαγαριΆδη ήταν ανέκαθεν ο οδηγός της. Όμως τα κρύα βράδια στο σπίτι του περιττού το πνεύμα δεν την άφηνε να ηρεμήσει. Περάσαν δεκαετίες αλλά δικαίωση πουθενά. Μία κατέρρεε ο σοσιαλιστικός παράδεισος, την άλλη έπρεπε να συνενωθούν με τη δεξιά για να ξεκάνουν το πασώκ και τελικά να διασπάσουν τον συνασπισμό και πάντα να καταγγείλουν τους αριστεριστές, τους αναρχικούς κλπ και τα χρόνια πέρναγαν. Όταν όμως το κώμα πέρασε το πολυπόθητο 10% είπαν να χαλαρώσουν λίγο και να κλείσουν παλιές εκκρεμότητες. Έτσι αποφασίστηκε να αποκατασταθεί ο σύντροφος ζαγαριΆδης. Για να μην αδικηθεί όμως και η σταλινρήγα που γέρασε στο κώμα, της αφήσανε τη θέση του γραμματέα. Το πνεύμα του ζαγαριΆδη θα βγει από το σώμα της και θα κατοικεί παντού στα γραφεία. Βέβαια ορισμένοι δόκιμοι κνίτες αντέδρασαν γιατί αυτοί είχαν πρότυπο τον Άρη. Σε άλλες εποχές αυτό θα σήμαινε διαγραφή αλλά το 10% ήταν δημοσκοπικο, φρέσκο και εύθραυστο κι έτσι το κώμα αποφάσισε να αποκαταστήσει το Βελουχιώτη για να κλείσει στόματα. Επειδή όμως όσοι πιστεύουν στη μεταφυσική πιστεύουν και στα φαντάσματα η αποκατάσταση ήταν μόνο ιστορική και όχι κωματική. Έτσι στο φάντασμα του Άρη δεν επιτρέπεται να περιφέρεται στα γραφεία. Η ιστορική τομή του κώματος με τον Άρη επιτεύκτηκε: Μακριά κι αγαπημένοι! Βέβαια ο Βελουχιώτης δεν ξέρουμε αν θα συμφωνούσε με όλα αυτά, αλλά έτσι κι αλλιώς κι όταν ζούσε δεν τον ρωτήσανε για τη βάρκιζα. Το κώμα ούμπερ άλλες!

(Στη φωτό ο Άρης όταν έχασε το δρόμο που πάει στο κώμα)

*Αρετή=Κολλητή μου φίλη, συντρόφισσα και συγκουμπάρα, τραγουδίστρια και εκπληκτική μαγείρισσα αλλά πάνω απ' όλα φιλόλογος που επιμελείται όλη την παρέα σε εκνευριστικό βαθμό! 

Η μεταφυσική του κώματος (1)

Όσοι γνωρίζατε τους κωμουνιστές (με ω-μέγα γράφοντα τα μέλη του μεγα κώματος) ως άθεους πλανάστε. Δεν έχουν απλώς τους ίδιους θεούς με τον υπόλοιπο κόσμο. Το κώμα το κυβερνά ο σύντροφος γενικός γραμματέας που είναι κάτι σαν τον πάπα, αλάνθαστος. Μόλις πεθάνει γίνεται ή άγιος ή προδότης ανάλογα με τις εξελίξεις της διαδοχής. Αν επικρατήσουν οι εχθροί θα γίνει προδότης. Τα ίδια γίνονταν και στο σοβιετικό μεγάλο αδελφό που ο χρατσ-χρουτσ-οφ ψαλίδισε τα μουστάκια του πατερούλη μία νύχτα στο μαυσωλείο ενώ όταν πέθανε ο χρατσ-χρουτσ-οφ έγινε με τη σειρά του προδότης και τα μουστάκια ξανακολλήθηκαν.
Κάπως έτσι κι εδώ ο ζαγαριΑδης για κάμποσα χρόνια πήρε στο λαιμό του κόσμο και κοσμάκη, άλλους γιατί τους τράβηξε σε ένα πόλεμο χαμένο από χέρι, άλλους γιατί τους έστελνε να συλληφθούν σαν πρόβατα από την ασφάλεια και αφού με τις δηλώσεις του εξασφάλιζε την εκτέλεσή τους μετά τους έβγαζε χαφιέδες, άλλους γιατί τους παρέδωσε για ίσιωμα γραμμής στα αδέλφια  του εξωτερικού. Αν κάποιος το 49 έμπαινε στο βατικανό κι έλεγε τον πάπα μαλάκα θα έκανε λιγότερη εντύπωση από έναν κομμουνιστή που θα αμφισβητούσε τη γραμμή του ζαγαριΆδη. Βέβαια ο ζαγαριΆδης ήταν άτυχος γιατί ο θάνατος του πατερούλη τον πήρε κι εκείνον σβάρνα, σαν τις συζύγους των μαχαραγιάδων που τους ακολουθούνε ζωντανές στη νεκρική πυρά. Έτσι κι αυτός έπεσε σε δυσμένεια από σοβιετικούς και έλληνες και αφού το σκέφτηκε για καμιά εικοσαριά χρόνια στο τέλος δεν άντεξε και αυτοκτόνησε το 73.
Είναι αλήθεια ότι δεν το είχε με τις προβλέψεις. Αν κρατιόταν κάνα χρόνο ακόμα θα επέστρεφε στην Ελλάδα, θα κατατρόπωνε τους εχθρούς του και θα ήταν γραμματέας ως σήμερα. (του μπι κοντίνιουντ)

Φορωολογία

Νέα πηγή εσόδων ανακάλυψε ο αντ' αυτού (του άλλα αντ' άλλων) μπένι εκμεταλλευόμενος το πνεύμα της εποχής. Βλέποντας τόσα αυγά να ίπτανται στον αέρα και να προσγειώνται στους κρανίου τόπους των βουλευτών του πασώκ σκέφτηκε (κάτι για το οποίο ο GAP τον φθονεί) να φορολογήσει με φόρο πολυτελείας όσα αυγά δεν καταλήγουν στην κουζίνα και στο στομάχι των πολιτών. Σύμφωνα με τις έγκυρες πηγές μου τα προς βρώσιν αυγά θα επίκεινται του ενιαίου φπα 23% ενώ όσα πετιούνται προς πολιτικούς στόχους θα έχουν συνολικό φπα 48%. Η υπνουργική επιτροπή αποφάσισε τα αυγά στα καταστήματα να χρεώνονται με τον μεγαλύτερο φπα και στη συνέχεια να υπάρχει επιστροφή φόρου 22% σε όσους προσκομίσουν τα τσόφλια στις αρμόδιες εφορίες. Για να προλάβει κακοπροαίρετους δημοσιογράφους ο μπένυ θα εξηγήσει ότι η διαφορά του 3% στην επιστροφή του φόρου θα είναι μια ακόμα εισφορά αλληλεγγύης υπέρ των ανέργων.
Η τρόικα φέρεται να είναι εντυπωσιασμένη με το μέτρο γιατί θεωρεί ότι ο αυγοπόλεμος θα ενταθεί τους επόμενους μήνες. Μάλιστα η γαλλίδα υπουργός σαρλότ κοκότ πρότεινε να φορολογηθούν και οι πέτρες.
Σύμφωνα με πηγές μου, αντιδραστικοί συριζαίοι σκέφτονται να πετούν βρασμένα αυγά και άλλοι να εκτρέφουν παράνομα κότες στις ταράτσες

(Ο αντ' αυτού σκέφτεται και για τον GAP που είναι κάπου αλλού)

Η τελευταία στροφή του Νίκου Κοεμτζή

Πιτσιρικάς τον Κοεμτζή τον ήξερα από διηγήσεις των μεγαλύτερων, μέσες άκρες, και από το τραγούδι του Σαββόπουλου. Την ταινία "Παραγγγελιά" δεν την είδα ποτέ ολόκληρη, την έβρισκα κουραστική. Στις φοιτητικές παρέες όμως, στα ρεμπετάδικα, όταν παίζονταν "οι βεργούλες" ξελαρυγγιαζόμασταν. Πριν εξι-εφτά χρόνια είδα το Νίκο Κοεμτζή από κοντά. Πουλούσε το βιβλίο του στο Μοναστηράκι. Στάθηκα, αγόρασα ένα αντίτυπο και μιλήσαμε λίγη ώρα. Έγραψε μια μακροσκελή αφιέρωση στην πρώτη σελίδα. Δυο βιβλία έχω με αφιέρωση. Του Κοεμτζή και του Πάνου Τζαβέλα το "Ανταρτο-Rock". Δεν είναι τυχαίο. Οι δύο αυτοί άνθρωποι εκπροσωπούν τις δύο όψεις μιας Ελλάδας που δεν έζησα αλλά αγάπησα βαθιά. Από τη μια η Ελλάδα του αντάρτικου, της εξορίας, των εκτελέσεων και του διαρκούς αγώνα, της καταχωνιασμένης ελπίδας. Από την άλλη η Ελλάδα της παραίτησης, του κρυφτού, των καταγωγίων. Δυο Ελλάδες που δεν συναντιώνταν εύκολα αν και ήταν απέναντι από μια τρίτη ελλάδα.  Αυτή των συμμάχων, της αντιπαροχής, του παρακράτους, της χούντας και της αστυνομίας. Ο Νίκος προερχόταν από την πρώτη Ελλάδα αλλά βρέθηκε στη δεύτερη. Δεν ξέχασε όμως ποτέ και για αυτό αντέδρασε όπως αντέδρασε το γνωστό βράδυ. Ήταν όμως στη δεύτερη Ελλάδα. Μπουζούκια και παραγγελιές. Κώδικας τιμής του υποκόσμου. Κατάλοιπα των μαγκών ωστόσο, όχι των κουτσαβάκηδων. Αν ο Νίκος δεν κατάγονταν από την πρώτη Ελλάδα ίσως το πράγμα να έληγε με μερικές μπουνιές, με μια κρατηση σε κάποιο αστυνομικό τμήμα, με μια ελαφριά καταδίκη. Αυτό είναι η δική μου ερμηνεία.
Πάντως όταν τον εβλεπα στο Μοναστηράκι ή στην Ευελπίδων τον χαιρέταγα. Έδειχνε να χαίρεται όταν ο κόσμος τον αναγνώριζε και του μίλαγε. Το Μοναστηράκι για μένα είχε απαραίτητα τρία πράγματα. Το δισκάδικο του Μήτσου και του Χρήστου, τα κάστανα δίπλα από το σταθμό το χειμώνα και τον σύντομο χαιρετισμό με τον Κοεμτζή. "Γεια σου κυρ Νίκο" του έλεγα. "Καλημέρα παιδί μου" απάνταγε. Τελευταία φορά τον είδα πριν κάνα μήνα στο Μοναστηράκι. Ήταν στον πάγκο του. Μια καθαρίστρια του δήμου τον χαιρέτησε και πιάσαν κουβέντα. Είχαν μια οικειότητα που πήγαζε από το καθημερινό συναπάντημα στο ίδιο σημείο. Τους χάζεψα για λίγο με ευχαρίστηση και μετά πλησίασα κια εγώ για να αφήσω τη δική μου περαστική "καλημέρα". Αφού δεν πέθανε στη φυλακή ο κυρ Νίκος δεν θα μπορούσε να πεθάνει αλλού από το Μοναστηράκι. Εκεί που ακόμα γυρίζουν δικοί του άνθρωποι. Που τώρα έχουν μια "Καλημέρα" λιγότερη.

Υ.Γ.: Ίσως το τελευταίο τραγούδι του δικού μας Σαββόπουλου. Α ρε Νιόνιο που δειχνες πως θα γινόσουν άλλος

Φοβού τους Δημοσίους

Είμαι κι εγώ ένας λερός
Δημόσιος κίνδυνος σωστός
Δημόσιος Λειτουργός
(Δημώδες)

Τα απορριματοφόρα γυρνάνε μέσα στην πόλη όταν εσύ κοιμάσαι. Φαινομενικά οι τύποι που μαζεύουν τα σκουπίδια σου, το κάνουν για την υγιεινή σου, την αισθητική σου, την όσφρησή σου. Για να μην ζεις ανάμεσα σττα περιττώματά σου και τους αρουραίους. Αλλά εσύ ξέρεις ότι αυτοί οι τύποι είναι δημοτικοί υπάλληλοι και υπάρχουν μόνο για να φέρνουν έλλειμμα στα ταμεία. Το πρωί ξυπνάς και πας το παιδί σου στο σχολείο. Υποχρεωτικά γιατί εσύ δε θες. Το σχολείο είναι γεμάτο δημοσίους υπαλλήλους που μαθαίνουν στο παιδί σου να σκέφτεται αντί να το μάθουν να δουλεύει για να βγάζει χρήματα. Χώρια που με τόσους δασκάλους και τόσες ειδικότητες το κράτος ξεμένει από χρήματα. Μπαίνεις στο αυτοκίνητό σου κι έχει μποτιλιάρισμα γιατί μια γριά εγκλωβίστηκε στο ασανσέρ και κάποιοι πυροσβέστες που προσπαθούν να τη βγάλουν έχουν κλείσει το μισό δρόμο. Δεν είχαν τίποτα καλύτερο να κάνουν πρωί-πρωί; Αλλά τί περιμένεις, δημόσιοι υπάλληλοι, σαν τους γιατρούς στο νοσοκομείο που πήγες προχτές στην εφημερία, σε είχε πιάσει πάλι αυτός ο νευρόπονος, και σου είπαν πως δεν είναι επείγον για να τους τρέχεις τρεις τα ξημερώματα. Αν ήταν ιδιωτικό το νοσοκομέιο θα μίλαγαν; Πάλι καλά που σε φρόντισαν. Επιτέλους φτάνεις στη δουλειά σου. Εσύ δεν είσαι άχρειστος και τεμπέλης. Είσαι ιδιωτικός υπάλληλος. Δουλεύεις για κάποιον που με τη σειρά του σε πληρώνει. Όχι πολλά γιατί οι δουλειές του δεν πάνε καλά. Όταν πηγαίνανε καλά σου έταζε αύξηση αλλά... τον πρόλαβε η κρίση. Έχει προβλήματα και με την εφορία που μαζεύει τα λεφτά για τους δημοσίους υπαλλήλους. Έχτισε ο άνθρωπος ένα εξοχικό πάνω στη θάλασσα και πάνε να του το βγάλουνε ξινό. Δε φτάνει που δίνει δουλειά σε τόσο κόσμο τον κυνηγάνε κι από πάνω. Είναι καλός άνθρωπος όμως. Απέλυσε το διπλανό σου αλλά εσένα σε κράτησε. Φοβάσαι ωστόσο την κρίση, μην απολυθείς κι εσύ καμιάν ώρα. Τουλάχιστον να απολυθούνε πρώτα όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι! Αχ θεούλη μου....

("...and they all went to the seashore..."*)

*Από το "Ποτέ την Κυριακή" του Ζυλ Ντασσέν, το δε γκραφιτι του Banksy

Κουραδομετρητής

Ακούγοντας για το νέο χαράτσι, η Έλενα είπε πως σε λίγο αυτοί θα μετράνε πόσο χέζουμε και θα βάλλουν κι εκεί φόρο. Μου φάνηκε εξαιρετική ιδέα κι έχω να συμπληρώσω τα εξής:
Το μέτρο είναι κοινωνικά δίκαιο γιατί όποιος τρώει πολύ θα φορολογείται πολύ (Κάτι φίλοι μου, προβοκάτορες αναρχικοί του ξύριζα λένε πως οι πλούσιοι έχουν ανορεξία και φοροδιαφεύγουν, αλλά τί περιμένεις από ανθρώπους που προτιμούν τα βιβλία από τα dvd; φαντάζεστε τη τζούλια σε παράγραφο;)
Το μέτρο μπορεί να ενισχυθεί με κριτήρια οσμής, σύνθεσης κλπ, ώστε κάθε ποσότητα αφόδευσης να πολλαπλασιάζεται με κάποιον κατάλληλο συντελεστή και να αυξάνεται η εισφορά
Υπεύθυνος για το νέο μέτρο να μην είναι ο μπένυ αλλά ο θόβαρος πάγκαλος. Τί σκατά αντιπρόεδρος είναι; Επιπλέον είναι ο πιο κατάλληλος για να κρίνει, ο τέλειος δοκιμαστής. Είναι ο άνθρωπος που έχει πρωκτό αντί για στόμα.

Υ.Γ.1: Εν αναμονή καινούριων σκίτσων από το Δημήτρη, χρησιμοποιώ τα παλιά
Υ.Γ.2: Θόβαρε μην διστάσεις να μου κάνεις μήνυση. Αφ'ενός  θα με κάνεις διάσημο (πιο διάσημο κι από τον πιτσιρίκο) και από την άλλη θέλω να σε δώ να έρχεσαι στην ευελπίδων και να μοιράζεις μηνύσεις στους περαστικούς!

Τίνος είναι βρε αννούλα τα παιδιά;

Το υπουργείο παραπαιδείας, ταλιμπαν και δια βίαιης πάθησης έχει μεταφερθεί εδώ και κάποια χρόνια από τη μητροπόλεως στο μαρούσι. Έτσι τα χημικά δεν το άγγιξαν και απερίσπαστοι κατέρτισαν έναν εκπληκτικό νόμο για την τριτοβάθμια παιδεία που συμπληρώνει την εικόνα που υπάρχει στις άλλες βαθμίδες.
Αφού λοιπόν σταμάτησαν να διορίζουν δασκάλους και καθηγητές, να τυπώνουν βιβλία, να αποκαθιστούν τις ζημιές στα σχολεία και να στέλνουν λεφτά για πετρέλαιο αναλώσιμα κλπ, τη στιγμή που πολλοί γονείς μεταγράφουν τα μανάρια τους από τα ιδιωτικά στα δημόσια λόγω κρίσης, σκέφτηκαν πολύ σωστά πως αν ένα παιδί μετά από όλα αυτά κατορθώσει να τελειώσει το Λύκειο, πριν προλάβει να δώσει εξετάσεις θα το βουτήξουν το ΜΙΤ, η νάσα, οι αμερικάνοι ή οι εξωγήινοι, θα το πλακώσουν στις υποτροφίες και θα το κάνουν να ξεχάσει την στοργική πατρίδα που το ανέδειξε.
Έτσι πράττουν το αυτονόητο. Καταργούν την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Όσοι έχετε τελειώσει δημόσιο σχολείο ή πανεπιστήμιο, είχατε ποτέ συμμαθητή το παιδί κάποιου υπουργού; Μήπως στο Πανεπιστήμιο; Αν ναι, κερδίσατε ένα δείπνο μαζί μου στο καλύτερο εστιατόριο της πόλης (τα έξοδα δικά σας, σπουδάσατε δίπλα σε ένα υπουργό τζάμπα, για τον Αν-Τειρεσία θα σας κοστίσει κάτι!)
Αν όχι δεν είστε ο μόνος. Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν μας σιχαίνονται. Δεν στέλνουν τα παιδιά τους στα δημόσια σχολεία, δεν πηγαίνουν στα δημόσια νοσοκομεία, δεν ψωνίζουν οι ίδιοι στο σούπερ-μάρκετ.

Ζωοπανήγυρις στο Μπελίδειο

Στο χωριό μου τη διεθνή έκθεση τη λένε εμποροπανήγυρη και αυτο είναι μια γιορτή που μαζεύονται έμποροι να πουλήσουν το περίσσευμα της πραμάτειας τους. Σε παλιότερες εποχές ήταν μια ευκαιρία για τον κόσμο που έμενε σε χωριά να ανανεώσει την χειμερινή γκαρνταρόμπα για όλες τις ώρες. Για τη βοσκή, το άρμεγμα και την εκκλησία. Ένα ειδικό πανυγύρι ήταν η ζωοπανήγυρη, που ο κόσμος αγόραζε άλογα, μοσχάρια, γαϊδούρια, κάτι σαν "σαλόνι αυτοκινήτου" στις μέρες μας. Ο παππούς μου περιγράφει πως μια φορά πήγε με τον πατέρα του σε κάποια ζωοπανήγυρη, δυο ώρες δρόμο με τα πόδια από το χωριό τους, να αγοράσουν ένα βόδι. Στο γυρισμό δεν είχαν δυνάμεις να περπατήσουν και καβαλήσανε το ζωντανό. Όταν έφτασαν σπίτι το βόδι ψόφησε παρά τις βεβαιώσεις που είχαν πάρει από τον έμπορο ότι το ζώο ήταν υγιές, δυνατό κι από καλή ράτσα.
Στη Θεσσαλονίκη επειδή δεν έχουν κυνοβούλιο κάνουνε τη ζωοπανήγυρι της δεθ ώστε  οι παοκτσήδες κι αρειανοί να βλέπουν μια φορά το χρόνο τους πολιτικούς (αφού δεν πρόκειται να δουν ποτέ πρωτάθλημα). Τα εγκαίνια γίνονται στο μπελίδιο μέγαρο όπου μαζεύονται οι εκπρόσωποι των παρασιτικών τάξεων, τους μιλάει ο πρωθυπουργός και αυτοί κάνουν μπεεε και χειροκροτούν με τα μπροστινά ποδια τους. Στο μπελίδιο μιλάνε και οι υποψήφιοι πρωθυπουργοί για να πουλήσουν το πρόγραμμά τους στον κόσμο και να γίνουν κυβέρνηση. ¨Όμως όπως τα βόδια, έτσι και οι πολιτικοί δεν έχουν εγγύηση. Μονο που στην περίπτωση του πολιτικού ψοφάει ο πελάτης. Ας πρόσεχε.

(τοπικά στελέχη του πασωκ προσέρχονται στο μπελίδιο)

Πρωινό όνειρο

Είδα στον ύπνο μου μαλλιά
μακρυά πως είχα μούσια
κι έτσι εκράταγα μακρυά
όσους δεν εκτιμούσα

Μία κιθάρα κλασική
ολημέρίς βαρούσα
κι από κοντά μου έδιωχνα
όσους δεν αγαπούσα

Μα όταν όμως ξύπνησα
είδα πως ήμουν μόνος
μες το παιχνίδι μου αυτό
κλέφτης και αστυνόμος

Γιατί είν' τα λόγια εύκολα
και τα όνειρα είναι τζάμπα
μα σαν ο ύπνος χαιρετά
παίρνει μακρυά το μάγκα

Υ.Γ.: πουτάνα εργασία, μου φέρνεις στιχουργία!

Κάτω τα χέρια από το Άσυλο (Ανιάτων)

Πάντα είχα μια αποστροφή από τα συνθήματα της Αριστεράς που ξεκινούσαν με το "κάτω τα χέρια από το  ...". Είτε συμπληρώσεις "'Ασυλο" είτε "Καϊμακτσαλάν" το μέτρο είναι το ίδιο, η αισθητική άθλια αλλά αθλιότερη η ηττοπάθεια ότι άλλοι έχουν το μαχαίρι, το πιο πολύ καρπούζι κι εμείς παλεύουμε να σώσουμε μία φέτα που δε φτάνει για όλους αλλά από το τίποτα....

Έτσι από καιρό πίστευα πως η κατάργηση του ασύλου θα ξαλάφρωνε το φοιτητικό κίνημα από ένα κενό και κυρίως βαρύ πουκάμισο και θα το έστρεφε σε πιο ουσιώδεις μορφές αγώνα. Αυτό δε σημαίνει ωστόσο ότι είμαι χαρούμενος από την κατάργηση. Κάθε άλλο, και οι λόγοι είναι πολλοί.

Η δαιμονοποίηση του Ασύλου με φήμες για εγκληματικές δραστηριότητες, ναρκωτικά, σατανιστές, ληστοσυμμορίτες και δε συμμαζεύεται είχε ως αποτέλεσμα να διαμορφώσει μια μαζική γνώμη ΄τετοια που να θεωρείται πως όλα τα  δεινά της εκπαίδευσης οφείλονταν στο άσυλο. Οι ασυλομάχοι ωστόσο αδυνατούν ακόμα και σήμερα να κατονομάσουν αυτά τα δεινά, λες και αυτά είναι σατανικά και άυλα δαιμόνια. (Το μόνο που ίσως μπορούν να πουν είναι "οι αιώνιοι φοιτητές", οι οποίοι είναι και αυτοί προϊόντα της επαναλαμβαμνόμενης ρητορείας των ΜηΜιλάςΕλεύθερα.)
Η κοινωνία πανυγυρίζει με την κατάργηση ενός μέτρου που δεν γνώριζε ότι δεν την έβλαπτε αλλά τώρα θα μάθει να υπολογίζει το κόστος της έλλειψής του. Οι πιο προοδευτικοί ήδη έφριξαν με την αχαλίνωτη δίψα για εκδικητική λογοκρισία του εθνικού μας μπουμπούκου οι υπόλοιποι θα πληρώσουν τα δίδακτρα που είναι ευκολότερο να θεσμοθετηθούν σε πανεπιστήμια που ο καθένας θα μπορεί να φωνάζει την αστυνομία για να επιβάλλει την τάξη.
Σίγουρα ο θέσμος είχε πολλές ελλείψεις και δεν αξιοποιήθηκε σωστά (κατά τη γνώμη μου χρησιμοποιήθηκε χωρίς τόλμη και φαντασία, χωρίς να γίνει κτήμα του λαού παρά την αριστερή ρητορεία), όμως η "λογική πονάει χέρι, κόψει χέρι" είναι το θεμέλιο του φασισμού που προελαύνει στην σημερινή κοινωνία. Ο φασισμός είναι το κατ' εξοχήν πολιτικό κίνημα που πατάει στην κοινή γνώμη και για να επικρατήσει  χρειάζεται τριών ειδών ανθρώπους. Εμπαθείς, δειλούς και ηλίθιους. 'Οσο πιο πολύ συνδυάζει κάποιος και τα τρία τόσο πλησιάζει τον ιδανικό φασίστα. Αλήθεια μήπως μετά από τόσες εγκληματικές για το λαό κυβερνήσεις θα ήταν πιο χρήσιμο να ακυρώσουμε τις εκλογές; Προσοχή στις απαντήσεις!

Υ.Γ. Με τόσο ανταγωνισμό γελοιότητας στην κυβέρνηση δεν έχω διάθεση για αστεία, είναι που γύρισα και από διακοπές...

Όλα τα 'χε ο φερετζές η μαριέτα του 'λειπε

Είναι πολύ συγκινητκή η συνέντευξη της μαριέτας γιαννάκου στην τεγοπουλοτυπία όπου χωρίς να αναπτύσει καμία σοβαρή σκέψη για το νόμο ανθρακοπούλου για την 3βάθμια απαίδευση δηλώνει μόνο ότι αν ψηφιστεί ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί. Το νόμιμον είναι και ηθικόν. Δεν είναι μια παπάρα που πέταξε ο βουλγαντοράκης, είναι η αντίληψη αυτών των ανθρώπων.
Συμφωνα με αυτήν την αντίληψη αν φτιάξεις βαρελότα και τα πετάξεις το πάσχα, βγάζοντας κάνα μάτι, κόβοντας κάνα χέρι, σκοτώνοντας κάνα παιδάκι, γίνεσαι για λίγο θέμα στις ειδήσεις και μετά πας σπίτι σου γιατί δεν προβλέπει ποινές ο νόμος. Αν όμως φτιάξεις μικρής ισχύος εκρηκτικά και τα βάλεις σε μια κατσαρόλα για θόρυβο, πας είκοσι χρόνια φυλακή γιατί το λέει ο νόμος. Αν βουλιάξει όλο το δημόσιο από τις μίζες και τις προμήθειες όπως ο τσοχατζαρόπουλος κάνεις μια βόλτα από την εξεταστική της βολής γιατί το λέει ο νόμος και μετά πας στο φτωχικό σου μέγαρο και συνεχίζεις να απολαμβάνεις τους κόπους σου. Αν όμως μετά από όλες τις περικοπές δεν έχεις να πληρώσεις τις έκτακτες εισφορές, θα πας φυλακή γιατί το λέει ο νόμος.
Δεκάδες χιλιάδες γερμανοί στο Β' παγκόσμιο δουλέψανε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Άλλοι ήτανε φρουροί, άλλοι δίνανε ρούχα, άλλοι βάζανε μπροστά τα κρεματόρια αλλά δεν τιμωρήθηκε κανείς από αυτούς γιατί όπως και οι στρατιώτες του ράιχ που εκτελέσαν χιλιάδες αθώους για αντίποινα, εφάρμοζαν το νόμο.
Οι ηγέτες της δικαοσύνης υπηρέτησαν το νόμο της χούντας των συνταγματαρχών με την ίδια ευσυνειδησία που το κάνουν και σήμερα.
Τους νόμους τους φτιάχνουν θεωρητικά οι κοινωνίες των ανθρώπων, στην πραγματικότητα αυτοί που φτιάχνουν τους νόμους θέλουν να μας κάνουν σα τα μούτρα τους. Συγγνώμη αλλά θα κρατήσω τα δικά μου

καφές στην πλατεία

Τελικά το μεγάλο πρόβλημα της ελλάδος λύθηκε. Τα αντίσκηνα φύγανε και στη θέση τους θα στηθούν είκοσι διμοιρίες ματ, δεκατρείς διμοιρίες δέλτα. οκτώ αύρες, δύο ελικόπτερα απάτσι, δύο λόχοι ελεύθρων σκοπευτών ενώ είκοσι ουκάδες θα κολυμπούν στο συντριβάνι για να μπορούν η πτσαπανιδου, ο πορδοσάλτε κι ο παπαροδημητρίου του σκάει να πιουν σήμερα τον καφέ τους παρέα με τον δήμαρχο συγκαμίνη και καποιον παπαριωάνου (συστήνεται ως υπουργός τριάντα χρόνια τώρα αλλά δεν είμαι και σίγουρος) στην πλατεία συντάγματος.
Αυτά, επιστρέφω στις διακοπές μου

Μας συγχωρείτε, ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

Επειδή οι διακοπές είναι ιερό πράγμα για να το εκχωρίσουμε στην τρόικα (τη δουλειά πολύ ευχαρίστως)
Επειδή το κύμα είναι πιο δροσερό από τα χημικά των μπάτσων
Επειδή ο ήλιος είναι ακόμα αφορολόγητος
έχω πάρει σβάρνα τις ακρογιαλιές και το θρι-τζι-στικ μου βράχηκε.
Αν εκεί που κάνετε το μπάνιο σας δείτε ένα μελαχρινό όμορφο άνδρα να βγαίνει από τη θάλασσα και σταγόνες νερού να λαμπυρίζουν τη στιγμή που αποχωρίζονται το γραμμωμένο κορμί του, μην τον ενοχλήσετε, δεν είμαι εγώ!

Για αυτό "Ραντεβού το Σεπτέμβριο"
Υ.Γ. όταν ήμουν μικρός έψηνα τον πατέρα μου να με πάει σινεμά μήνα Ιούλιο. Στη γειτονιά μας δεν είχε θερινούς αλλά δεν ψηνόμουν ότι οι χειμερινοί είχαν κλείσει. Αφού έπαιζαν μάλιστα το ίδιο έργο (κορυφαία επιτυχία της εποχής):  "Ραντεβού το Σεπτέμβριο"

Μα πόσο πασώκ είσαι;

Ο συνήγορος του πασώκου, δήμαρχος καημίνης, ανέλαβε να καθαρίσει την πλατεία συντάγματος από τις σκηνές. Είναι γεγονός πως η απόφαση πάρθηκε όταν ο μιλτιάδης παπαριωάννου αποφάσισε να μιλήσει μετά από 30 χρόνια καριέρας υπουργού και να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Ο παπαιωάννου δεν άντεχει δύο πράγματα. Την αδράνεια του καημίνη και την αδιαφορία που σκορπάει γύρω του. Ο παπαροιωάννου είναι τόσο αδιάφορος και αόρατος που αν σταθεί μπροστά σε τοίχο οικοδομής κινδυνεύει να τον βάψουν μαζί με τον τοίχο. Όποιος θυμηθεί κάτι από την πολιτική καριέρα του ανδρός μπαίνει στην κλήρωση για ένα σκούτερ (θα του πω το τηλέφωνο του χαζονικολάου που τα κληρώνει) Έτσι αποφάσισε να γράψει ιστορία τραβώντας το αυτί του δημάρχου.
Ο τζανετάκος της πολιτικής που έγινε συνήγορος του πολίτη στη χώρα που έχει μόνο υπηκόους αντέδρασε αστραπιαία όπως έχει μάθει να αντιδρά στις φάπες.
Η πλατεία συντάγματος είναι μια παραφωνία όταν μέσω της σταδίου συναντιέται με την πλατεία ομονοίας όπου τα πρεζάκια κοιμούνται στα παγκάκια, στα σκαλιά ή και όρθια. Γιατί να κοιμούνται σε σκηνές οι αγανακτισμένοι, είναι πιο προνομιούχοι; Ο καημίνης δεν έχει τίποτα προσωπικό εναντίον τους. Κι αυτός αγανακτισμένος είναι.
Όλοι οι πολιτικοί είναι αγανακτισμένοι. Ο παπαροκωνσταντίνου π.χ. είναι αγανακτισμένος με τους αγανακτισμένους γιατί από τη μια αργήσανε να εμφανιστούνε αλλά και όταν εμφανίστηκαν πετούσαν ληγμένα γιαούρτια στα οποία δεν είχε ενσωματωθεί το νέο υψηλό φπα και αυτό είναι μια πράξη εχθρική για την εθνική μας οικονομία

(Η διαφορά μεταξύ κωμικού και γελοίου)

Τέρμα πια στις αυταπάτες...

ή με το γιαούρτι ή με τις πατάτες!

 

Ο τελευταίος πρόεδρος της εφεε

Ο υπουργός ΠροΠο (Προπηλακισμού του Πολίτη) μετά το πέρας του υπνουργικού συμβουλίου (στο οποίο προήδρευσε ο GAP αφού ο μπέννυ είχε καούρες) ανακοίνωσε τα νέα μέτρα κατά της βίας. Ομόφωνα οι υπουργοί αποφάνθηκαν ότι η βία στη χώρα μας εστιάζεται στς επιθέσεις που δέχονται οι πολιτικοί όταν σαν απλοί άνθρωποι κι αυτοί πηγαίνουν σε ένα ταβερνάκι να φάνε έναν αστακό ή μια συναγρίδα. Από το πουθενά ξεφυτρώνουν μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης αλέξη (χωρίς) τσίπα και τους εκσφενδονίζουν γιαούρτια που ως γνωστόν δε ταιριάζουν με το ψάρι.
Έτσι αποφασίστηκαν έκτακτα μέτρα όπως η ποινικοποίηση του κεσέ και της πέτσας, η απαγόρευση υπόπτων στα εστιατόρια με θαλασσινά και η οριοθέτηση ειδικού χώρου για τους πολιτικούς, φραγμένου με αύθραυστο πλεξιγκλάς που δεν το διαπερνούν τα αυγά και τα γιαούρτια.
Αν κάποιος κινηθεί ύποπτα θα αποβάλλεται από όλα τα εστιατόρια της χώρας. Αν παρόλα αυτά κάποιος πολιτικός γιαουρτωθεί θα εκτελούνται πενήντα πολίτες για αντίποινα. Το τελευταίο μέτρο δεν είναι καινούριο. Το εφάρμοσε και η προηγούμενη κατοχική κυβέρνηση.

Οι πολιτικοί είναι φίλοι μας

Οι χοντροί είναι καλοί άνθρωποι. Οι καλοί χωράνε παντού. Οι χοντροί χωράνε παντού. Τα παραπάνω ισχύουν σίγουρα σε δυο περιπτώσεις. Σε εμένα και την παρέα μου και στην κυβέρνηση των δύο αντι-GAP.

Όσον αφορά την πρώτη περίπτωση, όποτε βρεθούμε σε ψησταριά, όσοι και να είμαστε, όσο κόσμο και να έχει το μαγαζί, παρά τη σωματική μας διάπλαση (σικ) πάντα θα βρεθεί χώρος και για μας

Στην δεύτερη περίπτωση ο πρωθυπνουργός που δεν ξέρει που πρέπει να κάτσει στο υπουργικό συμβούλιο κατάφερε να βολέψει τον πάνβαρο και τον μπένυ στην ίδια θέση.

Σήμερα η κυβέρνηση μας καλεί όλους στο σύνταγμα για να μας δείξει το τελευταίο της θαύμα. Πως θα χωρέσουν οι δύο αντιπρόεδροι στο ίδιο ελικόπτερο!

φασίστες κουφάλες έρχονται τραμπάλες

Θεωρώ ότι όλοι μας έχουμε ελαττώματα, ακόμα κι εγώ έχω ένα δόντι λίγο στραβό και προχθές ανακάλυψα μια άσπρη τρίχα στα πυκνά σγουρά μαλλιά μου. Τα ελαττώματά μας μας κάνουν ιδιαίτερους, διαφορετικούς. Οι φίλοι μου θα συνεχίσουν να με αγαπάνε ακόμα κι αν βγάλω και δεύτερη άσπρη τρίχα, ίσως και περισσότερο από πριν και θα μου παρέχουν την απαραίτητη ψυχολογική στήριξη για τα σημάδια που ο χρόνος αφήνει πάνω μου. Κι εγώ με τη σειρά μου αγαπώ τους φίλους μου που μπορεί να είναι εργασιομανείς ή ακόμα χειρότερα πασώκ η τρισχειρότερα και τα δύο. Το μόνο ελάττωμα που δεν μπορώ να δεχτώ είναι ο εθνικισμός και ο φασισμός.
Αυτή η θεωρία της ανωτερότητας με τρομάζει όχι μόνο για αυτά που διακηρύσσει αλλά κυρίως για την απολυτότητα των επιχειρημάτων. Επιχειρήματα που δε συμφωνούν μεταξύ τους αλλά καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Κατά κάποια από αυτά οι έλληνες είναι ανώτερη φάρα γιατί είμαστε το προϊόν ενός εξωγήινου αυνανισμού που έσταξε σ' αυτά τα μέρη. Κατά άλλους είναι κομμάτι της αρίας φυλής που ξεκίνησε από το αριάν (ιράν) για να βοσκήσει πρόβατα και χάθηκε στη διαδρομή. Επίσης όταν οι έλληνες χτίζαν παρθενώνες οι ξένοι τρώγαν βελανίδια με αποτέλεσμα αυτοί να διατηρούνται αδύνατοι και τώρα τα βιολογικά βελανίδια να είναι πανάκριβα.
Εγώ έχω μια άλλη θεωρία. Ναι υπάρχουν εξωγήινοι ανάμεσά μας. Τον επόμενο που θα σας πει ότι είχε γιαγιά τον Περικλή κοιτάξτε τον προσεκτικά. Θα δείτε ότι το μάτι γυαλίζει περίεργα, η γλώσσα του είναι λίγο ακαταλαβίστικη και δεν μπορεί να καταλάβει τι του λέτε. Όλοι αυτοί είναι ούφο που παίζουν την ίδια κασέτα.
Είχαμε ένα τέτοιο στο στρατό που έλεγε ότι ήταν 19 χρονών. Μπορεί να ήταν και 666. Αυτά τα ούφο ζούνε πολλά χρόνια. Το κρεβάτι του στο θάλαμο ανέδυε μια εξωκοσμική μπόχα που κράταγε κάθε γήινο πλάσμα μακρυά, ακόμα και τους κοριούς. Όταν καθόταν στο κψμ όλοι έτρεχαν για αγγαρείες. Ότι και να του έλεγες, οπως "καλημέρα σειρά, τι νούμερο έχεις σήμερα;" η απάντηση ήταν μία "εμένα στο χωριό μου δεν πάτησε τούρκος!" Φυσικά στο χωριό του δεν πάτησε ούτε έλληνας, ρώσος ή αμερικάνος γιατί το χωριό του είναι εκτός του δικού μας γαλαξία.

Οι εξωγήινοι αυτοί πολιτισμοί είναι πολύ προχωρημένοι για να ταξιδεύουν σε άλλους γαλαξίες. Επειδή όμως τα ταξίδια είναι χρονοβόρα τα χρησιμοποιούν μόνο ως μεσο εξοστρακισμού. Πετάνε στη γη όποιον θεωρούν επικίνδυνο για την κοινωνική τους συνοχή. Έτσι έχουν πάει περίπατο οι δικές μας κοινωνίες αλλά οι εξωγήινοι μας λογαριάζουν για κατώτερους αφού όχι μόνο ανεχόμαστε τους δικούς τους παρίες αλλά καθόμαστε και τους ακούμε και ενίοτε τους αναδεικνύουμε σε ηγέτες

(Ο πιο επικίνδυνος εξωγήινος στη ελλάδα)

Οι τρεις μέρες του GAP

Για έναν άνθρωπο που πέφτει από το κανό και νομίζει ότι μπλόκαρε η αλυσίδα, ο GAP δε τα κατάφερε και άσχημα τις τελευταίες μέρες. Καταρχήν έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ κωλοτούμπας, δείχνοντας πως η ελλάδα μπορεί να λάμψει μέσα στη κρίση της και να φωτίσει τον κόσμο όπως το συνηθίζει και μετά να αυξηθεί και πάλι το ρεύμα που πληρώνουμε όπως συνηθίζεται. Πολλοί θεωρούν ότι αυτή του η επιτυχία οφείλεται στα παιδικά του χρόνια όταν ο GAP ασχολούνταν με την ενόργανη γυμναστική. Αρχικά δεν το είχε καταλάβει τι σημαίνει ενόργανη και την πρώτη φορά πήγε στην προπόνηση με μια κιθάρα κι ένα ντέφι. Τελικά ασχολήθηκε με τους κρίκους μέχρι τη μέρα που τον βρήκαν στο γυμναστήριο μπλεγμένο στους κρίκους να κρέμεται ανάποδα. Κανείς δεν ξέρει πόσες ώρες είχε μείνει έτσι αλλά είναι βέβαιο πως τις ιδέες που έχει σήμερα τις κατέβασε τότε
Ας γυρίσουμε όμως στα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Τη Δευτέρα ο ρα-GUCCI επισκέφτηκε τον GAP και του πρότεινε να ζητήσει συνεργασία με τη νέα δοσοκρατία γιατί οι βουλευτές του πασώκ δεν αντέχουν τόσο φτύσιμο να το τρώνε μόνοι τους. Ο GAP πήγε την Τρίτη κιόλας στον παππούλια και του πρότεινε να κάνουν κυβέρνηση μαζί. Ο παππούλιας σάστισε προς στιγμή αλλά του εξήγησε πως είναι ο πρόεδρος και δεν μπορεί να συμμετάσχει στην κυβέρνηση. "με το μπαμπά γιατί συμμετείχες;" ρώτησε ο GAP νομίζοντας ότι τον είχε στριμώξει. Ο παππούλιας του εξήγησε ότι πήγε σε λάθος πρόεδρο και τον παρέπεμψε στον αντωνάκη.
Χωρίς χρονοτριβή ο GAP πήρε τηλέφωνο τον Αντώνη Κανάκη. "Αντώνη θέλω να συνεργαστούμε" του είπε κι ο τελευταίος πέταξε από τη χαρά του που θα μπορούσε να ξεφορτωθεί τα κρύα αστεία του Στάθη και να συνεργαστεί με την κωμικότερη φλέβα της χώρας. "Παίρνω την παραγωγή και κλείνουμε" του είπε κι έτσι ο GAP χαρούμενος πήρε τηλέφωνο τη μαμά του. "Μάμι, θα κάνω κυβέρνηση με τον αντώνη", "είσαι ηλίθιος, να κάνεις ανασχηματισμό μόνος σου και να πας στον πρόεδρο να σας ξαναορκίσει" και εκεί τα όποια σχέδια συνεργασίας έλαβαν τέλος. Ο GAP βγήκε και δήλωσε στα κανάλια: "Θα προχωρήσουμε μόνοι μας σε μετασχηματισμό και θα ζητήσουμε ψήφο εμπιστότη..εε..εμπριστοσύνης"
Στην πορεία του έφυγαν κανα δυο βουλευτές, μάλλον κατά Αργεντινή μεριά, ο λιάνης και ο φλωρίδης (φλώρος στα ποντιακά!) αλλά ο GAP προχώρησε αγέρωχος με το βλέμμα στραμμένο προς το μέλλον στο σχηματισμό της νέας κυβέρνησης για την οριστική χρεοκοπία της χώρας

(Αφιερωμένο στο Νίκο Τ.)

- Άκουσες πατέρα τα νέα;

-Πατέρα, έχω καιρό να σου μιλήσω γιατί είμαι πολύ πνιγμένος τελευταία. Όχι στη δουλεια αλλά με τους νέους μου φίλους, την άγγελα, τον όλι και τον στρος-καν-καν. Ο τελευταίος έχει κάτι μπλεξίματα τελευταία αλλά κάτι μου λέει πως θα τον δω σύντομα. Όμως δε θέλω να σε σκοτίζω με αυτά. Αυτό που ήρθα να σου πω είναι θυμάσαι που με πήρες σε μια συγκέντρωση και όπου όλοι φώναζαν "μαζί σου αντρέα για μια ελλάδα νέα" Είχε πλημμυρίσει το σύνταγμα και εσύ μου είπες "βλέπε να μαθαίνεις, πως γίνονται οι μεγάλες συγκεντρώσεις". Εγώ ήμουνα τότε παιδάκι, ούτε τριανταπέντε χρονών αλλά μερικά πράγματα σου εντυπώνονται εύκολα. Όπως ότι όταν τελείωσες την ομιλία πήρες αγκαλιά ένα κοριτσάκι και όχι εμένα.
Ε, λοιπόν εχτές σε ξεπέρασα, χωρίς τα τρικ μπιρσίμ κατόρθωσα να μαζέψω πολύ περισσότερο κόσμο ο οποίος παραλληλούσε στο άκουσμα του ονοματός μου. Έδειχναν στη βολή με τα χέρια πως με θέλουν για πέντε τετραετίες ενώ φώναζαν και συνθήματα που όμως δεν άκουγα καθαρά νομίζω όμως πως έλεγαν "γιώργο γραμμή σου εσύ και οι δικοί σου"  "ε-ε-ε ο-ο-ο είσαι και ο πρώτος πάνω στο κανό"
Εγώ θέλω να πάω στο Σύνταγμα να δω τον κόσμο που με λατρεύει αλλά ο ρα-GUCCI δε με αφήνει. Για να κάτσω μέσα που πήρε το νέο ι-ποντ δώρο. Μάλλον ανησυχεί μήπως ο κόσμος με πνίξει στην αγκαλιά του!

Ο Μιγκέλ με την μπάλα

Με πλησιάζει ένας ξανθός μπόμπιρας με μια μπάλα κάτω από τη μασχάλη και με ρωτά " Τί κάνετε εδώ κύριε;" Είμαστε μαζεμένοι κάτοικοι της γειτονιάς για να κάνουμε συνέλευση στην πλατεία. Άρχισα να εξηγώ απλά στον πιτσιρικά για τη σημασία του να συζητάει ο κόσμος για τα προβλήματά του και να δίνει λύσεις και ότι κι αυτός θα μπορούσε να συζητά με τους φίλους του για να δουν τι θέλουν και πως θα το πετύχουν. Ο πιτσιρικάς έδειξε να κατάλαβε και έφυγε προς τη γειτονική παιδική χαρά.
Σε λίγο γύρισε ακολουθούμενος από τρεις φίλους του. Ο ένας θαρραλέα δίπλα του, οι άλλοι πιο πίσω. "το συζητήσαμε και θέλουμε ένα γήπεδο με χορτάρι, στη θέση της παιδικής χαράς, θα μας το φτιάξετε;"
προσπαθώ να του εξηγήσω πως εμείς δεν έχουμε καμιά εξουσία, ότι είμαστε άνθρωποι σαν τους γονείς τους αλλά ψάχουμε τρόπους για να αλλάξουμε τα πράγματα. "Πως σε λένε τον ρώτησα;" Μιγκέλ", αποκρίθηκε, "κι εμένα Χρήστο" είπε με νεύρο και μάτια που άστραφταν ο δεύτερος πιτσιρικάς. Κάπου εκεί ξεκίνησε η συνέλευση.
Στη συνέλευση ήρθε κόσμος για πρώτη φορά και υπήρχε έκδηλη αμηχανία. Δίσταζαν οι άνθρωποι να πάρουν το λόγο κι όσοι είμαστε λιγάκι πιο έμπειροι είμαστε προσεκτικοί για να μην μονοπωλήσουμε την κουβέντα όπως το συνηθίζουμε.
Ο Μιγκέλ ζήτησε το λόγο από τη συνέλευση αυτή τη φορά και αρπάζοντας μια μικρή ντουντούκα είπε τα εξής:
-Εμείς τα παιδιά δεν έχουμε που να παίζουμε μπάλα για αυτό θέλουμε να γίνει η παιδική χαρά γήπεδο με χορτάρι για να μην χτυπάμε όταν πέφτουμε
-Και τα μικρότερα παιδιά που θα παίζουν; τον πείραξε ένας φίλος
-Θα γκρεμίσουμε μια πολυκατοικία και θα φτιάξουμε μια νέα παιδική χαρά! απάντησε και καταχειροκροτήθηκε ο Μιγκέλ που συνέχισε απτόητος:
-Να πούμε στο δήμο να φτιάξει τους δρόμους για να μην χτυπούν οι μηχανές και τα αυτοκίνητα και εσείς οι μεγάλοι να μην καπνίζετε γιατί κάνει κακό και είναι κακό για τα παιδιά δίπλα σας που πρέπει να τα σκέφτεστε. Η γιαγιά μου κάπνιζε πολύ και αρρώστησε, να μην πάθετε κι εσείς το ίδιο.
Πολλές φορές μέσα στα δικά μας προβλήματα παραμελούμε τα παιδιά. Εντάξει να φύγει η τρόικα και το δντ αλλά με το γήπεδο του Μιγκέλ τί θα κάνουμε;

Πλατεία Συναπαντήματος

Στην πλατεία συναπαντήματος συναντιούνται
πολιτικοποιημένοι και απολίτικοι (κατά δήλωσή τους)
αριστεροί και αναρχικοί
γέροι με παιδιά
μεσόκοποι αγωνιστές με πιτσιρικάδες
και πολλοί φίλοι παλιοί
Ως εκ τούτου δεν προλαβαίνω να γράψω.
Θα σας δω εκεί άλλωστε, αύριο!

Η (φανταστική;) σύσκεψη των πολιτικών αρχ...ηγών!

Η "σύσκεψη" που με αγωνία περίμεναν οι πορδοσάλτε,  παπαροδημητρίου, πιτουροπούλου και cia στον σκάει δεν έγινε ποτέ. Όσοι μαζώχτηκαν στην Ηρώδη Αττικού δεν μπορούν να σκεφτούν ούτε κατά μόνας. Έτσι πήγαν χωρίς να ξέρουν το λόγο και έφυγαν χωρίς να τον μάθουν. η απορία ήταν χαραγμένη στα πρόσωπά τους όταν έκαναν τις δηλώσεις τους βγαίνοντας από το προεδρικό μέγαρο. Ο GAP είπε χαρακτηριστικά ότι αν  ήξερε το λόγο που εκλήθηκαν, δε θα πήγαινε. Όταν ένας αντιδραστικός δημοσιογράφος του είπε πως αυτός κάλεσε τους υπόλοιπους, ο GAP είπε επί λέξη "μας βεβαιλώνω πως ούτε αυτός το ήξερα".
"'Οταν έκλανε ο Αχιλλέας τη μύριζε ο Πάτροκλος" είπε ο γιώρχαν καρατζαφύρερ ρωτήθηκε για τη στάση του προέδρου της δημοκρατίας κατά τη συνάντηση
"Ο λαός θα δώσει τη λύση" είπε η γγ του κώματος κ. σταλινρήγα και συνέχισε: "καλούμε τον λαό στη διαμαρτυρία στην πλατεία μαζί με το πάμε. Και δεν εννοούμε την ρεφορμιστική μάζωξη στο Σύνταγμα αλλά την ανοιχτή που θα κάνουμε εμείς στον περισσό στο αντίγραφο της κόκκινης πλατείας που έχουμε φτιάξει στα γραφεία του λαού!"
Ο τρελαντώνης σαμαράς είπε στους πολιτικούς του φίλους πως το πρωί μίλησε στο τηλέφωνο με τον κωστάκη καραμανλλί και πως είναι καλά και τους στέλνει χαιρετίσματα.
Ο αλέξης τσίπας είπε  του GAP να φύγει και εκείνος το πήρε κυριολεκτικά και έφυγε από τη μάζωξη.

Υ.Γ. Πριν από κάνα μήνα έγραψα "Ο σκάει όπου να 'ναι σκάει! Φύγετε όλοι τώρα!" (άσχετο, αλλά σαν θέλει ο μπλόγκερ να κρυφτεί, η χαρά δεν τον αφήνει) Ελληνοφρένεια τέλος από τον σκάει! Το χιούμορ δεν μπορεί να συγκατοικεί με τους γελοίους. Περιμένω την νέα Ελληνοφρένεια με ανυπομονησία.

Το ξερονήσι

Ευχάριστα νέα. Μετά την τεράστια επιτυχία του "Νησιού" της Βικτόρια Χίσλοπ, το μέγκα-γάδα τσάνελ εξασφάλισε και τα πνευματικά δικαιώματα για να μεταφέρει στη μικρή οθόνη το σίκουελ της σειράς με τίτλο "το ξερονήσι". Η σειρά βασίζεται σε μία ιδέα του δ. σαβουρόπουλου ενώ το σενάριο είναι του γερμανού χάινριχ λούιτπολντ χίμλερ. Η ιστορία εξελίσσεται στη Μακρόνησο σήμερα όπου μεταφέρονται αρχικά οι μετανάστες και στη συνέχεια όσοι είναι ύποπτοι για νοθεία του ελληνικού αίματος προκειμένου να μην μολυνθούν οι γνήσιοι ελληνάρες. Ο Γιώργης που μένει στο Λαύριο είναι καπετάνιος στο φέρι που τους περνάει απέναντι. Έχει δυο όμορφες κόρες ενώ η μακαρίτισσα η γυναίκα του πέθανε νωρίς και γλίτωσε την εξορία και την διαπόμπευση γιατί ήταν αρβανίτισσα. Ο Γιώργης ανησυχούσε μην αποκαλυφθεί η αλήθεια και χάσει τις κόρες του, την Άννα και την Μπιρμπίλω. Ο πάνβαρος, αντιβασιλεύς της χώρας που συχνάζει στις χασαποταβέρνες του Λαυρίου ζαχαρώνει  την Άννα και με την υπόσχεση ότι θα την βάλει στην κυβέρνηση την πείθει να την παντρευτεί. Την ίδια στιγμή κάτοικοι της γειτονικής χρυσαυγής θεωρούν ότι είναι επικίνδυνο να έχουν τόσο κοντά τους τους μετανάστες και ξεκινάνε να τους λυντσάρουν. Στην πραγματικότητα δεν θέλουν να τους πληρώσουν τα δεδουλευμένα από τότε που οι μετανάστες καλλιεργούσαν τα χωράφια τους, έχτιζαν τα σπίτια τους και ξεσκάτωναν τους γέρους τους. Τους σταματάνε οι κάτοικοι του Λαυρίου που νιώθουν πιο απομονωμένοι από τους κατοίκους του νησιού και γι αυτό αλληλέγγυοι μαζί τους. Ο πάνβαρος περνάει όλη τη μέρα με τον GAP και τα βράδια στις χασαποταβέρνες. Η Άννα στην αρχή  παραπονιέται ότι βρωμάει παϊδάκια αλλά όταν αυτός της λέει μαζί τα φάγαμε, βγάζει τα μάτια της με τον ξάδελφο του άντρα της που είναι και κορμάρα. Την ίδια ώρα αποκαλύπτεται το μυστικό του Γιώργη και η Μπιρμπίλω μεταφέρεται στη Μακρόνησο. 

Στην παρουσίαση της σειράς οι άνθρωποι του καναλιού κράτησαν το καλύτερο για το τέλος. Δεν θα ειναι κλασική σειρά αλλά ριάλητη. Τη σκηνοθεσία θα αναλάβει ο β. φασιστολιάκος.

Στην Δημοκερδία δεν υπάχουν Αδιέξοδα

Βέβαια ο καθένας έχει την γνώμη του
κάθε γνώμη σεβαστή
το σκέφτηκα μόνος μου αλλά
το είπε και ο σαβουρόπουλος
το έγραψε κι ο Δημοσιόπουλος
το λέει όλος ο κόσμος
το είπαν και τα κανάλια
Στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα

...μόνο λόγια ανέξοδα
Οι πρώτες οκτώ γραμμές αποτελούν οκτώ λόγους για να γυρίσω την πλάτη σε αυτόν που μιλά και να φύγω.
Σήμερα έχουμε γεμίσει θλιβερά ανθρωπάκια συμβιβασμένα με την ήττα. Με την χρεοκoπία που είναι κυρίως ηθική. Με τη λογική του ατομικού βολέματος. Να κρυφτούμε κάπου να περάσει η μπόρα.
Μάλλον υπήρχαν πάντοτε αλλά σήμερα που οι φωνές που μιλούν για άλλες αξίες και άλλες δομές πληθαίνουν, βγάζουν για λίγο τα κέρατα από το καβούκι και ψελλίζουν:

-Να φύγουν οι ξένοι
τους είδαμε τους αριστερούς στη Ρωσία
η αναρχία δε δίνει ψωμί
δε χωράμε άλλοι
φταίνε όλοι

Αναγνώστες της μιας ατάκας ή, στην καλύτερη, ενός βιβλίου κάτοχοι όμως της μοναδικής αλήθειας. Ανώτερα όντα ηρωικών προγόνων που κανακεύονται από τηλεοπτικές ακροδεξιές τσιρίδες και επιβεβαιώνονται από "αριστερές" ανανήψεις. Οι ανανήψαντες όμως μπορεί να υπήρξαν κάποτε θέσει αριστεροί είναι όμως φύσει δεξιοί που κολύμπησαν κάποτε στον αφρό της αριστεράς όταν η κοινωνία ήταν σε νηνεμία. Ή όταν ήθελαν να πάνε με το ρεύμα της εποχής τους.
Χαρακτηριστικότερος όλων ο σαβουρόπουλος. Τον ακούγαν οι αριστεροί το 60 και το 70, οι κεντρώοι το 80 και οι δεξιοί από το 90 και μετά. Έτσι κι αυτός δε χάλαγε χατίρι και ακολούθησε το κοινό του.
Το έργο του το μουσικό βέβαια είναι σπουδαίο, με αποκορύφωμα το "Βρώμικο Ψωμί", γιατί εκείνη την εποχή είχε το ταλέντο να εκφράσει τη γενιά του και τους τότε συνοδοιπόρους του. Σήμερα τί θα μπορούσε να γράψει; "Στο Αβγανιστάν τους κάψαμε το ρύζι" για να χαρούν οι νέοι φίλοι.
Αλλά ποιος είπε πως ο καλός μουσικός ή ποιητής έχει και τη σωστή άποψη.
Ή ότι θα πρέπει να τον ακούμε για πάντα υιοθετώντας την κάθε αρλούμπα που ξεστομίζει.
Ας ακούσουμε καλύτερα ο ένας τη σκέψη του άλλου. Ας ανταλλάξουμε ιδέες καλοπροαίρετα.

Κι ας χορέψουμε με το εντελώς χειροποίητο τραγούδι των Radio Sol που μιλούν για το πέρασμα "στην άλλη πλευρά"

(από το χέρι του Δημήτρη Ευδαίμονος και πάλι!)

Ο Αντωνάκης

Ο Αντώνης είναι ένας φίλος παλιός. Από αυτούς που μπορεί να χάσεις στην πορεία της ζωής αλλά δεν μπορείς να ξεχάσεις. Ο Αντωνάκης είναι ένας γίγαντας πάνω από 1.90 και εντυπωσιακά εύσωμος. (Από το ύψος που μετράω εγώ τον κόσμο είναι τεράστιος). Και όπως κάθε παραμυθένιος γίγαντας έχει μια τεράστια καρδιά κι ένα πελώριο χαμόγελο.
Με τον Αντώνη, τον Αντωνάκη μου, γνωριστήκαμε σε εποχές αθωότητας όταν νομίζαμε πως τον κόσμο θα τον αλλάξει η πασπ. Πέρα από την (κάθε επιθετικός προσδιορισμός δεκτός) αφέλεια μας ένωνε ο Ολυμπιακός και το γήπεδο. Ο Αντώνης ήταν οργανωμένος και έβρισκε και σε μένα εισιτήρια αρχικά για το παλιό Καραΐσκάκη και μετά για το ολυμπιακό στάδιο. Πολλά βράδια με έπαιρνε μαζί του, στο Περιστέρι και ξημερωνόμασταν σε καντίνες με βρώμικα που τις δούλευαν οι τύποι που κάθε κυριακή δίναν τον τόνο στα γήπεδα. Εγώ άβγαλτος επαρχιώτης δίπλα στον Αντώνη έμαθα να μη φοβάμαι αυτούς τους τύπους, τους βγαλμένους θαρρείς από ταινίες με τον Κούρκουλο και τον Καλογήρου που μπορούσαν να φτιάξουν τις πιο απίστευτες ρίμες με τις πιο χυδαίες λέξεις.
Ο Αντώνης κερνούσε όλη την παρέα από Δευτέρα ως Πέμπτη και τις Παρασκευές τον δανείζαμε για να ανέβει στη σχολή. Σαββατοκύριακο δεν έβγαινε λόγω αφραγκίας και την Δευτέρα επέστρεφε τα δανεικά και ξανάρχιζε τα κεράσματα.
Σε λίγο καιρό αποχώρησα από την πασπ για πιο αριστερές αναζητήσεις αλλά η παρέα με τον Αντώνη συνεχίστηκε έστω κι αν εγώ χανόμουνα  όλο και πιο πολύ σε συνελεύσεις και αναλύσεις με τους νέους συντρόφους. Συνέχιζα να κατοικοεδρεύω για μέρες στο σπίτι του πριν τις εξεταστικές
όπου κάθε απόγευμα ξεκινούσαμε μεγάλες παρέες το διάβασμα και το πρωί μας έβρισκε με γεμάτα τασάκια, άδεια μπουκάλια και ρηγάδες στο πάτωμα.
Τον Αντώνη τον σημάδευσε νωρίς μια οικογενειακή τραγωδία και αναγκάστηκε να φύγει από την Αθήνα για να αναλάβει μαζί με τον μικρότερο αδελφό του την οικογενειακή επιχείρηση σε μια κοντινή πόλη. Μετά λίγο καιρό έφυγα κι εγώ για την Αγγλία. Η επαφή όμως δε σταμάτησε. Μια φορά μάλιστα ο Αντώνης ήρθε στο Λονδίνο και μαζί με κοινούς φίλους νοικιάσαμε ένα εφταθέσιο βανάκι και πήγαμε στο Λίβερπουλ για να δούμε, φυσικά, τον Ολυμπιακό!
Με την επιστροφή μου στην ελλάδα οι ασχολίες μου αυξήθηκαν και το ταξίδι μου για να δω τον Αντώνη διαρκώς αναβάλλονταν. Μιλούσαμε όμως κατά καιρούς στο τηλέφωνο και ανταλλάσσαμε υποσχέσεις για συναντήσεις που ποτέ δεν πραγματοποιούνταν
Προχθές είχα κατέβει στη διαδήλωση που ματοκύλησαν οι μπάτσοι. Ήμουν στο σύνταγμα με τον φίλο μου το  Γιώργο, σταθερό συνοδοιπόρο τα τελευταία χρόνια, όταν μας έπιασε το χημικό και φύγαμε μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο τριγύρω μας προς την Ερμού, για να βγούμε από τα στενά προς Εξάρχεια. Στην Ακαδημίας είδαμε κόσμο να φωνάζει σε μια διμοιρία "Δολοφόνοι" κι ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ να φεύγει. πλησιάζω έναν εξαγριωμένο ψηλό και τον ρωτώ αν έχουν χτυπήσει κανέναν. "τον σκοτώσανε στο ξύλο τα σκυλιά" μου απαντά και γυρνά κι εγώ βλέπω μετά από χρόνια τον Αντώνη! Η μυρωδιά του χημικού, κόσμος σε αλλοφροσύνη, ματ, ένας σοβαρά τραυματίας και δυο μαντράχαλοι να αγκαλιάζονται και να ουρλιάζουν από το ξάφνιασμα. Εκείνη τη στιγμή δεν εκτιμήσαμε την σοβαρότητα του περιστατικού (μας έχει γίνει συνήθεια να σαπίζονται στο ξύλο 5-10 άνθρωποι σε κάθε πορεία) και η χαρά της συνάντησης κυριάρχησε. Ήπιαμε μπύρες στα Εξάρχεια και μετά κρασί πορτό στο σπίτι ενός παλιού συμφοιτητή που φιλοξενεί τον Αντώνη όποτε κατεβαίνει στην Αθήνα.
Ο Αντώνης εδώ και κάποια χρόνια κατέβαινε στις πορείες μόνος του κι έφευγε για την πόλη του το βράδυ ή την επόμενη μέρα.
Μιλάγαμε για ώρες για τα παλιά αλλά και τα καινούρια μέχρι που ένα τηλεφώνημα ενός συντρόφου με προσγείωσε. Ένας άνθρωπος που χαροπαλεύει στο Λαϊκό της Νίκαιας, ίσως αυτός που ήταν στο ασθενοφόρο νωρίτερα,
Οι επόμενες μέρες κυλήσανε με τους φασίστες να συνεχίζουν τις νύχτες των κρυστάλλων στα Πατήσια, με το παιδί που χτυπήθηκε να παλεύει ακόμα για την ζωή του, με την διάθεσή μας να βουλιάζει κάθε μέρα και πιο χαμηλά.
Ζούμε μέρες περίεργες, θα χρειαστούμε μεγάλες δυνάμεις για να σταθούμε όρθιοι στην πολυμέτωπη φασιστική επίθεση κυβέρνησης, τρόικας μίντια, ακροδεξιών και μπάτσων.
Όμως δε θα χαθούμε. Γιατί όσοι ξέρουν ν' αγαπούν, ξαναγυρίζουν εκεί που αγάπησαν. Και νικάνε γιατί οι μπάτσοι, οι πασόκοι και οι φασίστες δεν έχουν Αντώνη.

(Λίγο πιο κάτω βρήκα τον Αντώνη!)

Υ.Γ.: Salamadrail, υπέροχη υπόδειξη, σ' ευχαριστώ! Οι περιπέτειες ενός άλλου "Αντώνη" από το "Μαουτχάουζεν" στο "Ζ" κι από κει στους Savage Republic!

Γκέτο "Η ωραία ελλάς"

Μπορεί να μας περιορίζουν από παντού αλλά καμιά φορά και οι φύλακες παγιδεύονται στα τείχη που χτίζουν και αυτό βγάζει πολύ γέλιο.
Το τελευταίο παράδειγμα είναι ο υπαρχιφύλαξ του μνημονίου άνανδρος λοβέρδος γνωστός και ως αντρέ στου καλλιτεχνικούς κύκλους του ΔΟΛιου μέγκα.
Ο λοβέρδος λοιπόν νιώθει εδώ και καιρό μια ασφυξία κατα τη διάρκεια των συζητήσεων στο υπνουργικό συμβούλιο για το νέο μνημόνιο (Το ετήσιο από τον επίσημο θάνατο της ελληνικής οικονομίας). Η ασφυξία προέρχεται από το συνδυασμό της αδιαφορίας των συναδέλφων του και των πορδών του προϊσταμένου του βαρρέλη μπενιζέλου
Βγήκε λοιπόν στα Μη Μιλάς Ελεύθερα και τα έχωσε στο πασωκ για ατολμία στήριξης και απείλησε με παραίτηση. Ομολογουμένως η απειλή είναι χοντρή γιατί έτσι δε θα προλάβουμε να τους ρίξουμε εμείς αλλά ας προσέχαμε και ας προσπαθούσαμε περισσότερο
Ο αντρέ έχει διαρκώς το φόβο της απόρριψης γι αυτό και θέλει να ακούει από τους συναδέλφους του πως τον στηρίζουν. Όλα ξεκίνησαν από τα νεανικά του χρόνια που ήθελε να γίνει φωτομοντέλο αλλά με τέτοια κακιασμένη μούρη η μόνη φωτογράφιση που έκανε ποτέ ήταν για παπούτσια. Έτσι αποφάσισε να γίνει συνταγματολόγος για να λέει ωραίες παρλαπίπες αλλά κι εκεί η πρώτη θέση ήταν πιασμένη από τον βαρρέλη τον μπενιζέλο. Κόλλησε λοιπόν στο μπενιζέλο μπας και του πάρει τη δουλειά στο πασωκ (το πασώκ είχε αδυναμία στους συνταγματολόγους από την εποχή του Δημήτρη Τσάτσου, τώρα έχει τους τσάτσους) και βαρρέλης τον έκανε δεξί του χέρι, την πιο σημαντική του θέση μετά το έντερο. Έτσι ο αντρέ έχει μια διαρκή ανάγκη για αναγνώριση που του την παρέχει μόνο η αννούλα μαργαριτοπούλου της παραπαιδείας

Το καλύτερο που έμαθα σήμερα είναι η συνάντηση δυο μεγάλων αγαπών μου. Της δημο-γραφικής αριστεράς και του πάσχοντα μακιαβέλι της καθημερινής. Ο δεύτερος θα ηγηθεί του ψηφοδελτίου της πρώτης στις εκλογές της εσηέα με φιλοδοξία να ξεπεράσει τον πάνο σούργελο σε ρουφιανιά και τσατσιλίκια. Πάντως ο πάσχων δε θα μπορούσε να βρει καλύτερο κόμμα. Το μίσος του για τα κινήματα, την αριστερά, τους ανθρώπους που αντιστέκονται, για όσους περπατούν και σκέφτονται αντί να σέρνονται και να ψελλίζουν έχει εδώ και κάνα χρόνο την πολιτική του έκφραση. Η δημο-γραφική αριστερά είναι τόσο αριστερή όσο σοσιαλιστής ήταν ο μουσολίνι κι όσο προοδευτικός είναι ο πάσχων. το μόνο που με στεναχωρεί είναι αν υπάρχει μια θέση στο κόμμα και για τον πρετ-εντέρι

~ΤΕΛΟΣ~

Ο Θανάσης Βέγγος γράφουν όλοι πως ήταν αυτοδίδακτος. Κι όμως σπούδασε στην μοναδική Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών που ανέδειξε αυτός ο τόπος: Τη Μακρόνησο. Έναν τόπο που δίδαξαν πραγματικοί γίγαντες: Ρίτσος, Κούνδουρος, Κατράκης, Λουντέμης, Θεοδωράκης, χιλιάδες άνθρωποι διαλεγμένοι, ένας κι ένας. 

΄Ενας από αυτούς κι ο Θανάσσης Βέγγος που αποφοίτησε σήμερα από τη ζωή με άριστα. 

Την Αξιοπρέπειά του να έχουμε.